Turniej po raz pierwszy został rozegrany w 1971 roku w Houston i wygrała go Billie Jean King. Kolejne dwie edycje odbyły się w Boca Raton na Florydzie i w obu przypadkach triumfowała nastoletnia Chris Evert. Na początku nie było jasno określonych zasad rozgrywania tej imprezy. W pierwszej edycji wystąpiło 16 zawodniczek, a rok później nawet 32. W 1976 roku po raz pierwszy została wprowadzona formuła podziału na dwie grupy po cztery zawodniczki (najpierw odbywała się jednak runda eliminacyjna), ale ona nie przyjęła się tak od razu. Na stałe ta forma została wprowadzona w 2003 roku. W 1977 roku impreza została przeniesiona do słynnej Madison Square Garden w Nowym Jorku, wystąpiło wtedy 16 zawodniczek podzielonych na dwie grupy. Od tamtej pory miejsce rozgrywania kończących sezon zawodów było zmieniane kilka razy.
Rolę gospodarza pełniły Oakland Coliseum w Kalifornii (1978), przez wiele lat Madison Square Garden (1979-2000), Olympiahale w Monachium (2001), Staples Center w Los Angeles (2002-2005), Madryt (2006-2007). Od 2008 roku turniej odbywa się w stolicy Kataru Dausze i tam też zostanie rozegrany także w 2010 roku. W latach 2011-2013 najlepsze tenisistki sezonu gościć będzie Stambuł.
Przez lata nazwa imprezy wielokrotnie ulegała zmianie w zależności od tego, kto był sponsorem. W pierwszych latach turniej znany był pod nazwą Virginia Slims Championships, później w latach 1979-1982 mieliśmy Avon Championships. W roku 1983 roku patronem ponownie została Virginia Slims. Poza tym turniej odbywał się również jako Chase Championships (1996-2000), Sanex Championships (2001), Home Depot Championships (2002). W 1995 i w latach 2003-2004 był rozgrywany jako WTA Tour Championships, a od 2005 roku nosi nazwę Sony Ericsson Championships.
Co ciekawe, mistrzostwa WTA nie zawsze były rozgrywane na zakończenie sezonu. W latach 1972-1974 zawody odbywały się w październiku, ale już między 1975 a 1986 rokiem w marcu. Potem WTA podjęła decyzję o wprowadzeniu formatu rozgrywania sezonu od stycznia do listopada i mistrzostwa cyklu na stałe weszły do kalendarza jako impreza kończąca sezon. Dlatego też w 1986 roku turniej odbył się dwukrotnie: w marcu i listopadzie. Obie edycje wygrała Martina Navratilova, która triumfowała także w latach 1983-1985 i pozostaje jedyną zawodniczką, która wygrała pięć kolejnych edycji. Poza tym jeszcze tylko Monica Seles była w stanie wygrać tę imprezę trzykrotnie z rzędu (1990-1992).
I jeszcze jedna ciekawostka. W latach 1984-1998 panie grały w formule do trzech wygranych setów. Zdarzyły się trzy pięciosetowe finały. W 1990 roku Seles pokonała Gabrielę Sabatini 6:4, 5:7, 3:6, 6:4, 6:2. W latach 1995-1996 królową pięciosetówek okazała się Steffi Graf, która najpierw wygrała ze swoją rodaczką Anke Huber w jedynym w historii niemieckim finale imprezy, a rok później zwyciężyła Szwajcarkę Martinę Hingis.
Najbardziej utytułowaną zawodniczką mistrzostw jest Navratilova, która wystąpiła w nich 14 razy i osiem razy je wygrała. Pięcioma triumfami może się pochwalić Graf, czterema Evert, a trzema - Seles. Navratilova wygrywając turniej listopadowy w 1986 roku została jego najstarszą triumfatorką w historii. Poza tym w tej piątej najważniejszej imprezie sezonu (po Wielkim Szlemie) triumfowały Amerykanki Tracy Austin, Lindsay Davenport oraz siostry Serena i Venus Williams, Australijka Evonne Goolagong Cawley, Niemka Sylvia Hanika, Argentynka Sabatini, Czeszka Jana Novotna, Szwajcarka Hingis, Belgijki Kim Clijsters i Justine Henin, Rosjanka Maria Szarapowa oraz Francuzka Amelie Mauresmo.
W 2007 roku odbył się najdłuższy finał w historii turnieju: Henin pokonała Szarapową 5:7, 7:5, 6:3 po 3 godzinach i 24 minutach walki.
Jeden z najciekawszych finałów w ostatnich latach odbył się w 2000 roku. Seles w niezwykle dramatycznym spotkaniu prowadziła z Hingis 7:6, 4:2, a mimo to przegrała 7:6, 4:6, 4:6. W roku 2004 17-letnia Szarapowa pokonała Serenę Williams 4:6, 6:2, 6:4, odrabiając w trzecim secie stratę 0:4. W ten sposób została pierwszą Rosjanką i drugą debiutantką, która wygrała kończącą sezon imprezę. Przed nią w debiucie wygrała tylko Serena. Było to w 2001 roku, gdy zdarzył się jedyny w historii walkower w finale turnieju. Do finałowego pojedynku nie przystąpiła wówczas Davenport, która w niezwykłym półfinałowym boju z Clijsters nabawiła się kontuzji prawego kolana. Pasjonujący był jeszcze jedyny wewnątrz francuski finał z 2005 roku, w którym Mauresmo pokonała Mary Pierce.
Turniej gry podwójnej po raz pierwszy rozegrany został w 1971 roku. W tym roku odbędzie się po raz 34. (w latach 1975-1978 debla nie grano). Także w tej konkurencji absolutną rekordzistką jest Navratilova, która zdobyła 11 tytułów, w tym sześć z rzędu (1980-1985). W latach 2006-2007 najlepsze okazywały się Lisa Raymond i Samantha Stosur, a w dwóch ostatnich sezonach Cara Black i Liezel Huber.
na Instagramie 
na Facebooku 
