Jeśli rozważamy wyniki naszych singlistów także przed Erą Otwartą (przełom roku 1968, gdy do udziału w Wielkim Szlemie dopuszczono zawodowców), nieosiągalna jest Jadwiga Jędrzejowska, która wystąpiła w trzech finałach (Wimbledon i Nowy Jork przed wojną, Paryż po wojnie), dwukrotnie była zatrzymywana w półfinale, a czterokrotnie w ćwierćfinale. W 1939 roku towarzystwo Jędrzejowskiej w paryskim ćwierćfinale zapewnił Ignacy Tłoczyński (poznaniak musiał wygrać wtedy tylko dwa mecze).
W poniedziałek przed Radwańską (w Melbourne utrzymała lepszą od Jędrzejowskiej skuteczność - 69% zwycięstw w Wielkim Szlemie) zagra o ćwierćfinał po raz dziesiąty. IV runda to umowny drugi tydzień, choć ta faza zaczyna się już siódmego dnia (poza Wimbledonem). Isia de facto wystąpi w drugim tygodniu po raz jedenasty, bowiem w 2007 roku jej mecz III rundy ze względu na deszcz w sobotę dokończono w drugi poniedziałek turniejowy.
Radwańska w IV rundzie Wielkiego Szlema
| 2011 | Melbourne | . | Peng | poniedziałek | |
| 2010 | Wimbledon | . | Li | 3:6, 2:6 | |
| 2009 | Wimbledon | . | Oudin | 6:4, 7:5 | |
| Paryż | . | Kuzniecowa | 4:6, 6:1, 1:6 | ||
| 2008 | Wimbledon | . | Kuzniecowa | 6:4, 1:6, 7:5 | |
| Nowy Jork | . | V. Williams | 1:6, 3:6 | ||
| Paryż | . | Janković | 3:6, 6:7 | ||
| Melbourne | . | Pietrowa | 1:6, 7:5, 6:0 | ||
| 2007 | Nowy Jork | . | Pe'er | 4:6, 1:6 | |
| 2006 | Wimbledon | . | Clijsters | 2:6, 2:6 |
Historia walki Polaków o ćwierćfinał Wielkiego Szlema zaczyna się w 1927 roku w Paryżu. W piętnaście lat po debiucie Stanisława Jakimowicza w Wimbledonie jako pierwszy Polak mecz w Wielkim Szlemie wygrał Stanisław Czetwertyński, który w IV rundzie międzynarodowych mistrzostw Francji nie ugrał seta z legendarnym René Lacoste, jednym z "czterech muszkieterów", rewolucjonistą tenisa (zbierał dane o przeciwnikach, skonstruował maszynę do treningu z piłkami), założycielem firmy odzieżowej z symbolem słynnego krokodyla.
Urywek półfinału mistrzostw USA 1937
Jędrzejowska grała o wielkoszlemowy ćwierćfinał w sumie czternastokrotnie (1934-47), a co najmniej tę fazę osiągnęła dziewięć razy (1935-39). Fibak w 1/8 finału w przynajmniej jednym turnieju Wielkiego Szlema występował kolejno przez siedem lat (1976-82), w sumie walczył w IV rundzie także czternastokrotnie i, jak wiemy, udało mu się przejść ją cztery razy (1977 i potem trzy kolejne awanse w 1980).
Inni Polacy w walce o ćwierćfinał Wielkiego Szlema
| 2010 | Melbourne | Kubot | Đoković | 1:6, 2:6, 5:7 | |
| 2008 | Melbourne | Domachowska | V. Williams | 4:6, 4:6 | |
| 1982 | Paryż | Fibak | Noah | 6:4, 7:6, 4:6, 4:6, 3:6 | |
| 1981 | Wimbledon | Fibak | Connors | 3:6, 2:6, 4:6 | |
| 1981 | Paryż | Fibak | Pecci | 2:6, 3:6, 3:6 | |
| 1980 | Nowy Jork | Fibak | Vilas | 3:6, 6:3, 6:4, 6:3 | |
| 1980 | Wimbledon | Fibak | Gerulaitis | 3:6, 4:6, 6:3, 6:3, 8:6 | |
| 1980 | Paryż | Fibak | NcNamee | 6:4, 6:4, 6:7, 6:3 | |
| 1979 | Paryż | Fibak | Dibbs | 6:4, 4:6, 1:6, 6:1, 4:6 | |
| 1978 | Melbourne | Fibak | Pfister | 3:6, 6:7, 1:6 | |
| 1978 | Wimbledon | Fibak | S. Mayer | 4:6, 2:6, 8:6, 6:1, 5:7 | |
| 1978 | Paryż | Fibak | Dibbs | 3:6, 5:7, 1:6 | |
| 1977 | Nowy Jork | Fibak | Gottfried | 7:6, 3:6, 4:6 | |
| 1977 | Wimbledon | Fibak | Borg | 5:7, 4:6, 2:6 | |
| 1977 | Paryż | Fibak | Gehring | 6:7, 6:4, 6:2, 3:6, 6:4 | |
| 1976 | Paryż | Fibak | Dibbs | 6:7, 7:5, 3:6, 4:6 | |
| 1971 | Paryż | Nowicki | Năstase | 1:6, 1:6, 6:3, 5:7 | |
| 1969 | Paryż | Gąsiorek | T. Roche | 4:6, 6:8, 2:6 | |
| 1967 | Paryż | Gąsiorek | O. Davidson | 7:5, 6:0, 6:8, 4:6, 2:6 | |
| 1955 | Paryż | Skonecki | M. Rose | 2:6, 5:7, 7:9 | |
| 1953 | Paryż | Skonecki | Rosewall | 2:6, 3:6, 2:6 | |
| 1947 | Paryż | Jędrzejowska | Rurac | 7:5, 5:7, 4:6 | |
| 1946 | Paryż | Jędrzejowska | M. Osborne | 4:6, 6:8 | |
| 1939 | Wimbledon | Jędrzejowska | Scriven | 6:3, 6:2 | |
| Paryż | Jędrzejowska | Wyns-Speranza | 6:0, 6:1 | ||
| Tłoczyński | Mitić | 6:0, 6:4, 2:6, 6:0 | |||
| 1938 | Nowy Jork | Jędrzejowska | Workman | 6:4, 6:2 | |
| Wimbledon | Jędrzejowska | M. Morphew | 6:3, 6:2 | ||
| Paryż | Baworowski | Destremau | 7:5, 6:4, 5:7, 2:6, 4:6 | ||
| 1937 | Nowy Jork | Jędrzejowska | Dearman | 6:4, 6:3 | |
| Wimbledon | Jędrzejowska | D. Andrus | 6:0, 6:2 | ||
| Paryż | Jędrzejowska | Pannetier | 6:2, 6:3 | ||
| Baworowski | Destremau | 4:6, 5:7, 3:6 | |||
| 1936 | Wimbledon | Jędrzejowska | S. Noel | 6:1, 4:6, 6:2 | |
| Paryż | Jędrzejowska | Álvarez | 6:2, 5:7, 4:6 | ||
| Baworowski | Boussus | 6:4, 4:6, 0:6, 4:6 | |||
| 1935 | Wimbledon | Jędrzejowska | Whittingstall | 6:2, 6:2 | |
| 1934 | Wimbledon | Jędrzejowska | Palfrey | 2:6, 2:6 | |
| 1934 | Paryż | Jędrzejowska | Aussem | 6:3, 4:6, 6:8 | |
| 1927 | Paryż | Czetwertyński | Lacoste | 3:6, 6:8, 3:6 |
Trudności logistyczne, a potem także termin świąteczno-noworoczny spowodowały, że mistrzostwa Australii powitały Polaków dopiero w 1978 roku, kiedy Fibak doszedł do 1/8 finału (ale musiał wygrać tylko dwa mecze, bo drabinka była o jeden szczebel krótsza od zwykłej wielkoszlemowej). Podobnież, drugi występ Polaka w Melbourne przyniósł walkę o ćwierćfinał (Kubot w ubiegłym sezonie przeciw Đokoviciowi) mimo tylko dwóch wygranych meczów (tym razem nasz reprezentant został beneficjentem wycofania się z gry wcześniejszego rywala).
Oprócz Lacoste i Đokovicia warto spojrzeć na nazwiska innych tenisistów, którzy stawali na drodze Polaków do najlepszej ósemki Wielkiego Szlema. Jędrzejowska idąc do wimbledońskiego finału 1936 odprawiła swoją partnerkę deblową, Susan Noel, z którą zdobyła wicemistrzostwo Francji. W 1953 roku w Paryżu Władysław Skonecki, najbardziej efektowny polski zawodnik tego okresu, uległ Kenowi Rosewallowi, który zakończył karierę z ośmioma tytułami wielkoszlemowymi (a 23 razem z deblem i mikstem). Tony Roche, później ósma rakieta świata i trener Federera, zatrzymał Władysława Gąsiorka w 1969 roku w Paryżu, gdzie dwa lata potem Ilie Năstase, pierwszy lider rankingu ATP, stracił seta z Tadeuszem Nowickim. Fibak przegrywał walkę o ćwierćfinał z Borgiem, Connorsem i Noahem, ale potrafił też pokonał w tej fazie Vilasa i Gerulaitisa. W czasach najnowszych, w 2008 roku, Venus Williams zamykała drogę do ósemki Marcie Domachowskiej (Melbourne), potem Radwańskiej (Nowy Jork).
