Jesteśmy jak wielka tenisowa rodzina - rozmowa z Tomaszem Wiktorowskim

Robert Pałuba 15 Maja 2013, 17:00

Sukces polskiej drużyny? Progres Urszuli i równa forma całego teamu

- Jeździ z nami już od dłuższego czasu. Współpracuje także z kadrą daviscupową. To chłopak, który nie tylko wychował się jako tenisista, ale jest też świetnym fizjoterapeutą. To niezastąpione doświadczenie. Co innego fizjoterapeuta ogólny, a co innego taki, który wywodzi się z danej dyscypliny.

W Grupie Światowej II w jednym meczu będzie pięć gier. To dla Polek jakiś atut?

- Myślę, że tak, że to jest przewaga dla nas. Nasze dziewczyny lepiej niż inne zachowują średni poziom. Jeśli spojrzymy na średni poziom Agnieszki, na jej wyniki, to mniej więcej kształtują się one w tych granicach, gdzie aktualnie się znajduje. W szczycie formy dochodziła regularnie do półfinału i finału. Jeżeli natomiast czuje się odrobinę słabiej, to będziemy mówić o ćwierćfinale, nawet półfinale. To świadczy o tym, że jest bardzo równą zawodniczką. Jeżeli chodzi o Ulę, to w ostatnim czasie również nie schodzi poniżej pewnego poziomu: mogą przytrafić jej się wpadki, ale potem na przykład zdarza się duży wynik. Zbierając te argumenty, myślę że to dobrze dla nas, że będziemy grali pięć meczów, a nie trzy. Jak się gra trzy, może być więcej przypadkowości. Debel to już zawsze taka niewiadoma. Tak naprawdę to mecze singlowe decydują o sile drużyny. Oczywiście, przy 2:2 debel jest decydujący i wszystkie siły, cała uwaga teamu i tak dalej są skierowane ku deblowi. Do debla może nawet nie dojść. W Pucharze Davisa musi być rozegrany, więc zawsze będzie się liczył, a u nas niekoniecznie. Dla mnie nie ma to większego znaczenia, ale jeżeli już mam stanąć po którejś stronie, to powiem że wolę grać pięć meczów niż trzy.

Pan jest ciągle w ruchu z Agnieszką, ale pozostaje także w kontakcie z zapleczem kadry.

- Bardzo pozytywne wrażenie zostało po pobycie Kasi Piter w Belgii [ostatni mecz w reprezentacji Polski, w Koksijde, w kwietniu]. Cała drużyna powiedziała, że świetnie się wkomponowała i naprawdę bardzo dobrze w niej funkcjonowała. Była dużym wsparciem, wiadomo że treningowym, bo w meczach wystąpiły dziewczyny, ale była też ta świadomość, że gdyby - odpukać - coś się stało, to jest ktoś, kto może powalczyć nie tylko z Van Uytvanck, ale i z Flipkens. Treningowo zaprezentowała się genialnie. Paula Kania również spisała się dobrze podczas pobytu w Izraelu. Na początku roku rozmawiałem z Sandrą Zaniewską, ale z występu wykluczała ją kontuzja, po którym ciągle nie może się pozbierać. Dalej mogę powiedzieć tylko tyle, co widzę w Internecie.

I na koniec, z innej beczki: jakie głosy doszły pana po turnieju w Katowicach?

- Pozytywne. Podszedł tutaj do mnie jeden z supervisorów i powiedział, że oczywiście były pewne niedociągnięcia, tak jak to na każdym pierwszym turnieju, ale cała ta grupa WTA wypowiadała się na temat turnieju w Katowicach bardzo pozytywnie. Ja nie mogę się wypowiedzieć, bo mnie tam nie było.

czwartek, 9 maja 2013

Robert Pałuba i Krzysztof Straszak
z Madrytu
robert.paluba@sportowefakty.pl
krzysztof.straszak@sportowefakty.pl