ATP Rzym: Janowicz liczy na poskromienie francuskiego sztukmistrza i mecz z Federerem

Marcin Motyka 16 Maja 2013, 08:00

Zdjęcie rozdzierającego w ekstazie swoją koszulkę Jerzego Janowicza lotem błyskawicy obiegło cały świat i stało się hitem wśród fanów tenisa na całym globie. Dla wielu ekspertów wygrana łodzianina nad Jo-Wilfriedem Tsongą jest jego największym sukcesem w karierze, większym niż wspaniała wiktoria nad Andym Murrayem wywalczona w listopadzie ubiegłego roku w paryskiej hali Bercy, a sposób celebracji triumfu nad ósmym obecnie tenisistą świata przypomina Novaka Djokovicia świętującego zwycięstwo w Australian Open 2012 po prawie sześciogodzinnym thrillerze z Rafaelem Nadalem.

Jerzy Janowicz odniósł w środę największe zwycięstwo w obecnym sezonie

Gasquet już od najmłodszych lat ściśle związany był z tenisem. Treningi rozpoczął jako czterolatek pod okiem ojca, zaś mając dziewięć lat trafił na okładkę Francuskiego Magazynu Tenisowego. Wspaniale utalentowany, o przepięknym, jednoręcznym bekhendzie, wygrał w 2002 roku juniorskie turnieje Rolanda Garrosa i US Open, co dało mu pierwsze miejsce w rankingu juniorów. Grając w Monte Carlo, w wieku 15 lat i 10 miesięcy stał się najmłodszym zawodnikiem w historii zawodów z serii Masters, a występując dzięki dzikiej karcie w Roland Garros 2002, stał się jednym z najmłodszych uczestników turnieju wielkoszlemowego.

Francuz jako nastolatek bez żadnych kompleksów wkroczył w hermetyczny świat zawodowych tenisistów. Mając osiemnaście lat miał już na koncie turniejowy triumf i dwa finały, w tym w imprezie ATP Masters 1000 na ceglanej mączce w Hamburgu. Drobniutki tenisista olśniewał brylantową techniką, nieprawdopodną wręcz umiejętnością władania jednoręcznym bekhendem, sposobem konstruowania akcji i wykorzystywania geometrii kortu, grą przy siatce oraz stylem wygrywania mimo wątłej budowy ciała.

Harmonijnie rozwijające się kariera Gasqueta po zakończeniu sezonu 2007, w którym doszedł do półfinału Wimbledonu (wcześniej po epickim boju ogrywając Roddicka) i awansował na siódme miejsce w rankingu, niespodziewanie uległa zahamowaniu. Zawodnik zwany przez przyjaciół Richie przez prawie trzy lata nie wygrał żadnego turnieju, zaś w marcu 2009 roku podczas jednej z kontroli antydopingowych w jego organizmie wykryto kokainę, za co został na dwa i pół miesiąca zawieszony przez władze ATP, a sezon 2009 zakończył poza czołową "50" rankingu.

Zadania odbudowy pozycji Gasqueta w zawodowych rozgrywkach podjął się Riccardo Piatti, znakomity włoski szkoleniowiec, znany ze współpracy z Ivanem Ljubiciciem. Jednak ani Piatti, ani Sebastien Grosjean, współopiekun Gasqueta, pomimo szczerych chęci nie pomogą Francuzowi w walce z samym sobą, z demonami, które nader często pojawiają się w jego głowie. Największym bowiem mankamentem 26-latka z Beziers, obok słabych warunków fizycznych, jest brak "instynktu zabójcy", który cechuje największych mistrzów białego sportu. Gasquet ma na swoim koncie całą masę przegranych pojedynków, których przegrać po prostu nie miał prawa, wypuszczając z rąk prowadzenie 2-0 w setach, czy też marnując piłki meczowe.

Mimo olbrzymiego talentu, Francuza można z całą pewnością zaliczać w poczet tenisistów niespełnionych. Będący w optymalnej formie Gasquet to gracz potrafiący poradzić sobie z każdym rywalem na każdej nawierzchni. Boleśnie przekonali się o tym wszyscy wielcy dzisiejszego tenisa z Federerem, Djokoviciem, Murrayem oraz Andym Roddickiem na czele. Jednak pojedyncze wygrane nie czynią danego tenisisty zawodnikiem wybitnym. Liczą się przede wszystkim zdobyte trofea, a tych w swoim skarbcu sztukmistrz z Beziers ma naprawdę niewiele. W trwającej już 11 lat zawodowej karierze Gasquet wygrał tylko dziewięć turniejów (wszystkie rangi ATP 250), trzy razy gościł w finałach imprez Masters 1000, w Wielkim Szlemie zaledwie jeden raz (Wimbledon 2007) zagrał w półfinale, a w pozostałych 42 startach wielkoszlemowych nie udało mu się przebrnąć IV rundy.

Tegoroczne wyniki Gasqueta dają jemu jak i jego fanom spore powody do optymizmu. Francuz zwyciężył w dwóch turniejach z serii ATP 250 (w Dausze i Montpellier), doszedł do półfinału imprezy Masters 1000 w Miami, gdzie uległ Murrayowi, a w wielkoszlemowym Australian Open i w "1000" w Indian Wells zanotował czwartą rundę.

Zarówno Gasquet jak i Janowicz zapewne doskonale pamiętają swoją poprzednią i jak dotychczas jedyną wspólną konfrontację. 11 marca tego roku w skąpanym słońcu kalifornijskiej pustyni korcie w Indian Wells, francuski tenisista nie dał szans reprezentantowi naszego kraju, gładko wygrywając 6:1, 6:4 w nieco ponad godzinę.

Wliczając ubiegłoroczny triumf w turnieju challengerowym, Janowicz ma na koncie siedem wygranych meczów pod rząd w Wiecznym Mieście. Ewentualna ósma wygrana otworzy mu drzwi do pierwszego w karierze ćwierćfinału imprezy ATP na mączce, a tam może dojść do starcia Polaka z samym Federerem.

Internazionali BNL d'Italia, Rzym (Włochy)
ATP World Tour Masters 1000, kort ziemny, pula nagród 2,64 mln euro
czwartek, 16 maja

Bilans spotkań pomiędzy Jerzym Janowiczem a Richardem Gasquetem (główny cykl):

   Polub i komentuj profil działu tenis na Facebooku, czytaj nas także na Twitterze!