Roland Garros: Nie dopuścić do tańca radości, Jerzy Janowicz zagra z Tsongą o IV rundę

Marcin Motyka 30 Maja 2014, 07:30

Jeżeli Janowicz wygra z Tsongą, stanie się czwartym polskim tenisistą w historii, który wystąpi w 1/8 finału Rolanda Garrosa

Płynne przejście z tenisa juniorskiego do niezwykle wymagających seniorskich rozgrywek utrudniły Tsondze kontuzje i dopiero od 2007 roku zaczął na dobre rywalizować w rozgrywkach ATP World Tour, wtedy też, mając 22 lata, otrzymał od władz ATP nagrodę dla najlepszego młodego tenisisty w głównym cyklu.

Zawodnik z Le Mans swój ponadprzeciętny potencjał ujawnił całemu światu w styczniu 2008 roku. Wówczas jako 38. rakieta globu dotarł do finału Australian Open, pokonując po drodze m.in. Andy'ego Murraya, Richarda Gasqueta czy Michaiła Jużnego. W półfinale w fenomenalnym stylu zmiótł z kortu Rafaela Nadala (6:2, 6:3, 6:2 i 17 asów oraz 49 uderzeń kończących), ale w meczu o tytuł przegrał w czterech setach z Novakiem Djokoviciem. Sezon 2008 Tsonga zakończył jako szósty tenisista rankingu ATP i od tego czasu niemal regularnie kolejne kampanie kończy jako pierwsza rakieta Francji, aż do ubiegłorocznej, gdy wyprzedził go Richard Gasquet.

Francja nie może narzekać na brak świetnych tenisistów, ale to właśnie Tsonga jest postrzegany jako postać numer jeden tenisa nad Sekwaną. W ostatnich sześciu latach jest jedynym francuskim tenisistą, który w turniejach wielkoszlemowych zdołał osiągnąć finał (Australian Open 2008) oraz półfinały (Wimbledon (2011-12 i Roland Garros 2013). Znajduje się również w nielicznym gronie aktywnych tenisistów, którzy w każdym z czterech Wielkich Szlemów mają na koncie przynajmniej ćwierćfinał.

Tsonga swoją grę opiera na znakomitym serwisie oraz fantastycznym forhendzie, którym potrafi posłać uderzenie wygrywające z dowolnej pozycji na korcie. Znakomicie również spisuje się przy siatce, gdzie jest w stanie w niezwykle efektowny sposób zakończyć wymianę. Słabszymi elementami w jego grze są bekhend oraz nader często go dopadający brak regularności. W ostatnich sezonach Francuz zdecydowanie poprawił sposób poruszania się po korcie oraz przygotowanie fizyczne, co w początkach kariery było jego piętą achillesową.

29-latek z Le Mans jest tenisistą spontanicznym. Żywiołowa gestykuluje i nawiązuje świetny kontakt z publicznością, dlatego też wszędzie, gdzie się pojawia, staje ulubieńcem tenisowej widowni. Tsonga na korcie nie ukrywa swoich emocji, także tych negatywnych, ale w całej karierze nie złamał ani jednej rakiety. - Gdy byłem jeszcze młodym chłopakiem, na treningu roztrzaskałem rakietę. Widział to mój ojciec i powiedział mi, że jeżeli jeszcze jeden raz złamię rakietę, to on złamie moją karierę - wspomina historię z dzieciństwa.

Janowicz w środę będzie musiał zmierzyć się nie tylko z bardzo trudnym rywalem, ale i z francuską publicznością. Kibice znad Sekwany potrafią zachowywać się w sposób bardzo nieelegancki, aby wspomóc swojego ulubieńca, a głośne oklaski po niewymuszonym błędzie to najłagodniejsza rzecz, jaka może spotkać ich "wroga". - Francuzi wspierają swoich, to dość logiczne. Miałem z tym styczność już w Bercy, podczas półfinału z Simonem. Ja mam się skupić na sobie, nie na tym, co będzie na trybunach - zapewnia jednak Polak.

Tsonga jest świadom trudnego zadania, jakim jest starcie z naszym tenisistą. - Jerzy to wymagający rywal, bo nigdy nie wiesz, czego się po nim spodziewać na korcie. Nie mam na myśli jego zachowania, tylko to, jak gra w tenisa. On jest wysoki i uderza bardzo mocno. Gdy trafia pierwszym podaniem, atakuje każdą piłkę i wtedy gra się z nim naprawdę ciężko i trudno znaleźć sposób, by zneutralizować jego atuty. Janowicz jest nieprzewidywalny. Świetnie uderza z forhendu i z bekhendu oraz potrafi zaskoczyć drop szotem - charakteryzuje swojego najbliższego rywala.

Polak już raz okazję mierzyć się z Francuzem i wówczas okazał się lepszy. W maju 2013 roku w II rundzie turnieju w Rzymie, również rozgrywanego na ceglanej mączce, Janowicz zwyciężył 6:4, 7:6(5). Jednak zdaniem reprezentanta gospodarzy piątkowe spotkanie będzie całkiem inne. - Mączka w Rzymie czy w Madrycie różni się od tej w Paryżu. Warunki tutaj, na kortach Rolanda Garrosa, o wiele bardziej mi odpowiadają. A poza tym uwielbiam występować w turniejach wielkoszlemowych, bo gra się w nich do trzech wygranych setów - wyjaśnia.

Francuz jest przekonany, że w meczu III rundy może pokazać swój najlepszy tenis. - Gram dobrze, ale mogę grać jeszcze lepiej - stwierdził, ale na łodzianinie nie robi to wrażenia. - Trzeba być przygotowanym do meczu na 100 proc., postarać się zagrać swój najlepszy tenis. Z Tsongą już raz grałem, więc wiem, czego się spodziewać. Przed meczem bardziej obawiałbym się Nieminena niż Tsongi - oznajmił Polak.

Zadaniem Janowicza będzie niedopuszczenie do szalonego tańca radości, jaki Tsonga wykonuje po każdym zwycięstwie, co będzie zarazem oznaczało triumf Polaka i awans do 1/8 finału. A że sam łodzianin także potrafi w spontaniczny sposób celebrować sukces, pokazał to choćby w zeszłym roku w Rzymie, właśnie po spotkaniu z Francuzem.

Roland Garros, Paryż (Francja)
Wielki Szlem, kort ziemny, pula nagród w singlu mężczyzn 9,212 mln euro
piątek, 30 maja

    Bilans spotkań pomiędzy Jerzym Janowiczem a Jo-Wilfriedem Tsongą (główny cykl):

Jesteśmy na Facebooku. Dołącz do nas! Na Twitterze też nas znajdziesz!