WTA Indian Wells: Agnieszka Radwańska - Heather Watson, sezon później, rundę dalej

Piotr Wróbel 15 Marca 2015, 08:15

Heather Watson nie posiada cech tenisistki, która sprawia Radwańskiej kłopoty. Nie ma kończącego uderzenia, choć ciągle pracuje nad poprawą swojej ofensywy. Dość rzadko odpycha swoje przeciwniczki daleko od linii końcowej i nie ma atomowego serwisu, z racji drobnej budowy ciała. Jej siła tkwi w świetnej pracy na nogach, którą wychwala pracujący z nią od 12 roku. życia Brytyjki, Nick Bollettieri. Polega ona też na mądrych rozwiązaniach, powolnym konstruowaniu akcji (nie będąc jednocześnie przesadnie defensywna) i wykorzystywaniu geometrii kortu. Według Nigela Searsa, bardzo doświadczonego trenera związanego obecnie z brytyjską federacją tenisową, Watson posiada kompletną grę. Zainteresowana porównuje się do... Jo-Wilfrieda Tsongi, choć to stwierdzenie trochę na wyrost.

Watson rozpoczęła grę w sezonie 2009, gdy jako 16-latka spróbowała swoich sił w małych turniejach w swojej ojczyźnie. Rok później przeszła na zawodowstwo, zaczęła podróżować na różne turnieje, w tym rangi WTA. Jej największymi triumfami było pokonanie Aleksandry Woźniak i Sabiny Lisickiej, dodatkowo w ciągu roku awansowała o 312 miejsc, z 588. na 176.

Wraz z Laurą Robson była nadzieją brytyjskiego tenisa. Mająca papuaskie pochodzenie zawodniczka zaczęła spełniać pokładaną w niej wiarę znacznie szybciej, rozpoczynając sezon 2011 od ćwierćfinału w Auckland. Później udawało jej się zakwalifikować do głównych drabinek turniejów rozgrywanych pod egidą WTA. Wygrane spotkanie w Rolandzie Garrosie, gdzie przebrnęła przez eliminacje, było pierwszym dla reprezentantki Wielkiej Brytanii od 1994 roku, gdy Clare Wood dokonała tej sztuki. W US Open zmierzyła się z Marią Szarapową, zmusiła ją do ogromnego wysiłku i przegrała 6:3, 5:7, 3:6. Po tej konfrontacji była mistrzyni z Flushing Meadows powiedziała: - Nie mam wątpliwości, że w rozgrywkach pojawiła się świetna zawodniczka. Rok później zdobyła swój debiutancki tytuł w Osace. Finał był niesamowitym spotkaniem, trwał trzy godziny i 12 minut, a Watson obroniła przeciw Kai-Chen Chang trzy piłki meczowe. Dzięki temu awansowała do czołowej "50" i wyprzedziła wspomnianą wcześniej Robson, która niewiele wcześniej, w US Open, rozpoczęła marsz w górę rankingu.

Kariera Brytyjki nie potoczyła się bajkowo. Wszystko przez zdiagnozowaną po turnieju w Memphis mononukleozę, chorobę, która zniszczyła wiele tenisowych przygód (m.in. Mario Ancica czy też Robina Söderlinga). Występy w amerykańskich turniejach nazywanych "piątą lewą Wielkiego Szlema" zakończyły się klęską i tenisistka zrobiła sobie przerwę na rekonwalescencję do arcyważnych zawodów w Paryżu. Forma jednak uleciała na długi czas. Po Australian Open 2014 Watson wypadła z Top 150 rankingu i dopiero zeszłoroczne zawody w Indian Wells (gdzie ostatecznie przegrała z Agnieszką Radwańską) były odbiciem się od dna. Później był jeszcze znakomity mecz z grającą turniej życia Simoną Halep w Paryżu, półfinał Eastbourne i III runda w Montrealu.

Sezon 2015 zaczął się najlepiej jak tylko mógł dla najbliższej rywalki krakowianki. Pokonując cztery przedstawicielki Top 50, awansowała do finału zawodów w Hobart, gdzie zwyciężyła sensacyjną finalistkę, Madison Brengle, po dwusetowym spotkaniu. - Kiedy wygrałam Osakę w 2012, to była niespodzianka. Tutaj czuję, że zasłużyłam na tytuł - zakończyła 22-latka, która po tym wydarzeniu wskoczyła na najwyższe w karierze 38. miejsce. Potem w Melbourne i Dubaju odpadła w I rundzie, a w Ad-Dausze nie przebrnęła kwalifikacji. Dopiero w Indian Wells nastąpiło przełamanie. W I rundzie Brytyjka pokonała po długim, trzysetowym meczu Julię Görges, a następnie turniejową "29", Camilę Giorgi, 7:5, 7:5. Jest to druga w jej karierze 1/16 finału turnieju WTA Premier Mandatory, poprzednio dokonała tej sztuki przed trzema laty w Miami, gdzie doznała porażki z rąk Wiktorii Azarenki.

Polka w II rundzie pewnie wygrała z Alison Riske. W ciągu 66 minut Amerykance naliczono 32 błędy własne, a Radwańska zrobiła ich 16. Krakowianka miała o cztery piłki wygrane bezpośrednio więcej od rywalki (15-11). W niekorzystnych warunkach pojawiały się przebłyski ofensywnego tenisa, dodatkowo serwis Polki sprawował się bardzo dobrze. Jednak od pewnego czasu dyspozycja Radwańskiej zmienia się z meczu na mecz i 6:3, 6:1 z 44. zawodniczką globu nie jest wyznacznikiem dyspozycji Isi.

Radwańska i Watson grały ze sobą jeszcze dwa razy, zanim obie spotkały się w Indian Wells. W III rundzie Wimbledon 2012 i Australian Open 2013 Polka straciła łącznie sześć gemów. Były to mecze bez historii, bez nadzwyczajnych popisów krakowianki. Z tych spotkań warto było zapamiętać szczególnie jedną akcję z Londynu, gdzie Isia popisała się wspaniałym lobem z półwoleja. Komentujący to spotkanie śp. Bohdan Tomaszewski urzeczony zagraniem podopiecznej Tomasza Wiktorowskiego podsumował je jednym słowem: - ekwilibrystyka!

Od ostatniego spotkania tych tenisistek pozycje obu pań w rozgrywkach zmieniły się. Krakowianka nie tak dawno była trzecia na świecie, ale w drugiej połowie ubiegłego roku znacznie spuściła z tonu. Obecnie jest ósma, a w Indian Wells musi bronić punktów za finałową porażkę. To ostatni dzwonek, żeby Polka znów zaczęła grać w meczach o dużą stawkę i uchroniła się od coraz to bardziej realnego wypadnięcia z Top 10, w którym przebywa od ponad trzech lat.

BNP Paribas Open, Indian Wells (USA)
WTA Premier Mandatory, kort twardy, pula nagród 5,381 mln dolarów
niedziela, 15 marca

Bilans spotkań pomiędzy Agnieszką Radwańską a Heather Watson (główny cykl):

Oglądaj mecze WTA Tour z udziałem Igi Świątek, Magdy Linette i innych topowych zawodniczek w serwisie CANAL+ online. (link sponsorowany)