Rafael Nadal wskazał najtrudniejszego rywala, z jakim grał

rzeczy się tu dzieją, wiele obraźliwych i bezsensownych postów jest nieruszanych, a tu człowiek coś dłuższego napisze, poda konkretne informacje i post znika. Jeszcze coś dodam odnośnie bilansu. Interesujący jest przypadek rywalizacji Beckera i Edberga. Niemiec w ogólnym rozrachunku prowadzi wyraźnie 25-10, ale w 4 spotkaniach Wielkoszlemowych to Edberg wygrał 3 mecze i 1 przegrał. Zwycięstwo Szweda na Garrosie można jak najbardziej wytłumaczyć, ale pozostałe trzy pojedynki rozegrane były na ukochanej trawie Beckera, a mimo to Stefan wygrał dwa razy. Dodatkowo Szwed wygrał finał Mastersa w 1989 roku. W tym przypadku więc bezpośredni bilans 25-10 na korzyść Borisa niewiele nam powie, bo więcej istotnych starć wygrał Stefan.

9-4 . A może o to, że Connors przegrał 17 razy pod rząd z Lendlem. Najśmieszniejsze jest to, że jednoznacznie stwierdziłem, że bezpośrednie starcia nie są dla mnie jakoś specjalnie ważne jeśli chodzi o wartość tenisisty. Różnica wieku, forma zawodników podczas bezpośrednich spotkań czy częstsza gra na konkretnej powierzchni mogą nieźle przekręcić bilans spotkań. Lendl był o 8 lat młodszy od Connorsa, a serię tych 17 zwycięstw zanotował gdy Connors miał 32 lata i więcej. Z kolei Nadal ma tak bilans z Novakiem w Szlemach głównie dzięki French Open (6-1). Niemniej jest to zastanawiające biorąc pod uwagę ogólne osiągnięcia na hardzie Hiszpana i Serba, że w US Open Rafa ma dodatni bilans (2-1) , a w Australii w 2012 Novak potrzebował aż 6 h aby wygrać. Oczywiście można napisać, że bilans ten byłby inny gdyby Rafa nie odpadał wcześniej w US Open i Australii i spotkań byłoby więcej, ale z drugiej strony 4 Wielkoszlemowe spotkania na hardzie to nie tak mało i Hiszpan wypadł w nich nawet nieco lepiej, bo zdobył łącznie 9 setów, a Novak 8. I nie jest tak, że podczas US Open 2010 Djokovic był skazany na porażkę - pamiętajmy że to on miał na koncie finał w Nowym Jorku (2007), a nie Rafa a ich bilans w tym momencie na hardzie wynosił 7-3 na korzyść Novaka. Nadal ma ciut inne liczby z Novakiem - prowadzi 15-7 na mączce i przegrywa 7-18 na hardzie. Można rzec, że Serb w bezpośrednich starciach ma nawet większe dominację na swojej ulubionej powierzchni niż Nadal. Co ciekawe Novak zdecydowanie dominuje w krótszych spotkaniach. Jeśli "wyjmiemy" mecze do 3 wygranych setów to liczby Novaka przeciw Nadalowi robią spore wrażenie i wynoszą odpowiednio: 16-5 na hardzie i 6-8 nam mączce (3-3 w Rzymie, 2-2 w Monte Carlo oraz 1-3 w Madrycie). Jednak jak pisałem, bezpośredni bilans nie jest dla mnie bardzo istotny. Djokovic pojawia się w dyskusjach na temat najlepszego tenisisty i ważne w tym wypadku jest jego niesamowita równość i stabilność, od 2007 do połowy 2016 roku, a od 2011 do połowy 2016 naprawdę imponująca dominacja w turze którą trzeba jasno nazwać erą Djokovica (2011-2015) podobnie jak pełne sezony 2004-2007 nazwiemy erą Federera. Gdyby nie wielki powrót Nadala w 2013 i genialna końcówka Murraya 2016 to Novak przez sześć lat z rzędu byłby uznany najlepszym tenisistą. Niewiele brakowało. Niemniej w 2013 Międzynarodowa Federacja Tenisowa (ITF) wybrała Djokovia najlepszym tenisistą sezonu, głównie ze względu na to że Nadal nie wystąpił w Australii, a na Wimbledonie wyleciał w 1 rundzie z Darcisem. Ta imponująca konsystencja Serba jest jego ogromnym atutem, taki Nadal na tym polu wypada słabo i tylko niesłychanym powrotom zawdzięcza to, że wciąż liczy się w grze o miano najlepszego chociaż Federer i jego osiągnięcia wydają się być bardzo ciężkie do pobicia.

zagrał z Nadalem bodaj 4 czy 5 razy, wszystko oczywiście przegrał, ale w 2015 kiedy sytuacja była odwrotna to zagrali ze sobą raptem raz, więc Szwajcar nie miał specjalnie okazji budować swojego bilansu. Tak samo w tym roku, kiedy mogło dochodzić do pojedynków z Novakiem to ten kapitulował spotkanie wcześniej, dwa razy z Kyrgiosem, raz z Berdychem i Roger nawet nie miał okazji a w tej formie zapewne kończyło by się na łatwych wygranych, może pierwszy mecz byłby cięży. Nadal żeby być uczciwym też nie miał specjalnie okazji grać z Djokiem kiedy w końcu tego dorwał kryzys, raptem raz i oczywiście łatwa wygrana, z kolei jak Serb był w świetnej formie (2015 i 2016) to zagrali ze sobą chyba z 5-6 razy.

grającego 2bh Djokovicu forhend Hiszpana już po prostu nie robi aż takiego wrażenia. Przypuszczam, że Agassi był również znacznie trudniejszym rywalem niż Sampras, mimo, że Sampras osiągnął dużo więcej od Andre.