Jeden na kilka milionów. Walczy z chorobą, a chciał walczyć na igrzyskach

- Kuba ma charakter sportowca - mówi w rozmowie z WP SportoweFakty mocno wzruszona mama chłopaka, Agnieszka. - Od najmłodszych lat zmaga się z kolejnymi chorobami, które go atakują. Gdyby nie jego zaciętość, upór, pogoda ducha, czyli cechy, które mają najlepsi zawodnicy, poddałby się już dawno.

Ładny gest Roberta Lewandowskiego. Przed treningiem spotkał się z niepełnosprawnym chłopcem

Ale Kuba się nie poddaje, choć właśnie rozpoczął drugą sesję chemioterapii. Chemioterapii, która niszczy nie tylko nowotwór, ale i jego samego. - W lipcu tego roku przerwaliśmy pierwszą sesję - wspomina pani Agnieszka. - Nie mogliśmy patrzeć na to, jak cierpi.

Ta choroba jest perfidna

Zespół NBS, czyli Nijmegen (od holenderskiego miasta, w którym po raz pierwszy zdiagnozowano tę chorobę), to genetycznie zaburzona odporność hormonalna i komórkowa. Jak się szacuje, cierpi na nią kilkaset, może nieco ponad tysiąc ludzi na świecie. Występuje więc z częstotliwością jeden na kilka milionów (na ziemi obecnie żyje ok. 7,5 mld ludzi). Ten rzadki zespół najczęściej dotyczy osób pochodzenia zachodniosłowiańskiego. W Polsce mieszka ponad 100 chorych. Najwięcej na świecie.

NBS powoduje, że 23-letni Kuba jest w najwyższej grupie ryzyka zachorowania na nowotwór. Choroba jest jednak tak perfidna, iż to jej nie wystarcza. Jednocześnie zaburza leczenie raka. Kuba pierwszą walkę o życie stoczył, gdy miał osiem lat - pokonał nowotwór węzłów chłonnych. Teraz diagnoza jest jeszcze gorsza. Lekarze mówią o dwóch białaczkach. Kuba od lipca jest poddawany chemioterapii. - Nie ma szans na przeszczep, bo syn nie zostałby nawet zakwalifikowany, właśnie przez NBS, który powoduje, że organizm praktycznie nie ma odporności - wyjaśnia matka.

- Staramy się zapewnić jak najlepsze leki i opiekę - dodaje ciocia Kuby, Jolanta Sobowiec. - W czerwcu Kuba przyjechał do mnie, zapytałam go o marzenia. Wymienił kilka, spisałam je na kartce. Postaramy się je zrealizować.

Na kartce - obok innych marzeń - znajdziemy: "pojechać na paraolimpiadę". Tak, Kuba to nie tylko sportowiec z charakteru. Kuba trenuje (teraz ma przerwę wywołaną białaczką) trójbój siłowy. Zaraził go Robert Jungiewicz, nauczyciel wychowania fizycznego w Zespole Szkół Specjalnych w Tarnobrzegu, gdzie nasz bohater uczęszczał przez wiele lat.

W ogień za Pudzianowskim

- Cholernie się bałam sportu, treningów, wyjazdów na zawody - zdradza mama Kuby. - Przecież mój synek nie ma praktycznie odporności. Z drugiej strony widziałam, jak się cieszy, jaką sprawia mu to radość. Nie mogłam stanąć na tej drodze.

I nie stanęła. Kuba to mocny facet. Niezwykle silny, nie tylko pod względem charakteru, ale także mięśniowo. Na trójbój siłowy składają się trzy konkurencje: przysiad ze sztangą, wyciskanie sztangi leżąc oraz martwy ciąg (podnoszenie z podłoża sztangi do momentu, w którym zawodnik ma proste plecy oraz nogi w kolanach). - To bardzo trudny sport, ale Kuba świetnie sobie radził - usłyszałem z Zespole Szkół Specjalnych w Tarnobrzegu.

Na dowód mama pokazuje trzy medale: złoty, srebrny i brązowy. - Kuba trzykrotnie brał udział w wojewódzkich igrzyskach młodzieży ze szkół specjalnych - opowiada matka. - Za każdym razem przywoził medal. Niesamowite.

Nic więc dziwnego, że w jego głowie narodził się pomysł wyjazdu na paraolimpiadę. W sporcie niepełnosprawnych nie wynik jest najważniejszy. Najważniejsza jest pasja. A tę Kuba ma. Jak mało kto.

Zamiłowanie do sportów siłowych spowodowało, że idolem Kuby jest Mariusz Pudzianowski. - Oj, tak - śmieje się (chyba po raz pierwszy podczas naszej rozmowy) pani Agnieszka. - Wskoczyłby za nim w ogień. Chłonie wszelkie informacje na temat startów Pudziana.

"Nie rozumiem, jak można być takim człowiekiem"

Pudzianowski jest najważniejszy, ale nie jest jedyny. Kuba interesuje się sportem. Uwielbia mecze z udziałem Roberta Lewandowskiego, Jakuba Błaszczykowskiego (to jego kolejni idole) i reprezentacji Polski. - Chciałbym trenować bieganie - nieśmiało przerywa naszą rozmowę z jego mamą. - Synku, boję się, że będzie to trudne, ale za to wierzę, że zagrasz w ping-ponga, o którym też marzysz - dodaje pani Agnieszka.

Mama naszego bohatera jest wściekła na ludzi, którzy oszukują znanych sportowców i uzyskują od nich wsparcie finansowe. Ma na myśli sprawę, w której ostatnio Lewandowski musiał zeznawać przed prokuratorem. Piłkarz wpłacił w zeszłym roku 100 tysięcy złotych na chore dziecko. Okazało się, że ono w ogóle nie istnieje (więcej szczegółów sprawy - TUTAJ >>).

- Nie rozumiem, jak można być takim człowiekiem - w jej głosie słychać nie tylko smutek, ale i złość. - My przez wiele lat radziliśmy sobie sami, nie prosiliśmy o pomoc, a przecież zamożni nie jesteśmy.

Dopiero ostatnio - po namowie Jolanty Sobowiec i jej przyjaciółki Ewy Henry, rodzice Kuby zgodzili się na pomoc fundacji "Kawałek Nieba". Poza tym kobiety organizują różne akcje charytatywne, licytacje, koncerty. - Mają do tego talent, są doskonałymi organizatorkami - cieszy się pani Agnieszka. - To nasze ogromne szczęście, że je mamy.

Dzięki ich działaniu piłkarze Wisły Sandomierz (to właśnie tutaj mieszka Kuba z najbliższymi) przekazali mu koszulkę z podpisami, koledzy i nauczyciele ze szkoły w Tarnobrzegu zebrali pieniądze, a potem kupili Kubie wymarzoną konsolę, a teraz próbują zgromadzić środki na remont jego pokoju.

Małysz pod wrażeniem niepełnosprawnej polskiej biegaczki. "NIE-SA-MO-WI-TE"

- Rodzina Kuby potrzebuje pomocy w zakupie suplentów i odżywek, aby był mocniejszy, poza tym sporo kosztują dojazdy do kieleckiego szpitala, zakup maści, bandaży... - przekonują inicjatorki akcji.

Stąd 8 października na rynku w Sandomierzu kwestowało 10 wolontariuszy, a tydzień później odbył się koncert charytatywny. Ciągle się coś dzieje.

Jeżeli ktoś z Was - Drodzy Czytelnicy - chciałby wspomóc Kubę w realizacji jego wielkich sportowych marzeń, to zapraszamy na jego stronę w fundacji "Kawałek Nieba". Tam znajdzie wszelkie potrzebne informacje. Poniżej link:

http://www.kawalek-nieba.pl/kuba-glogowski/