urodził się 2 lutego 1964 roku Nowej Wsi. Swoją karierę żużlową rozpoczął w Unii Leszno. Był uznawany za solidnego zawodnika ligowego, a na początku swojej drogi sportowej jeździł w parze z takimi zawodnikami jak Zenon Kasprzak i Roman Jankowski.
Gdy został żużlowcem, w swojej rodzinnej wsi był drugą osobą po sołtysie. Po pewnym czasie postanowił jednak opuścić Unię. Jak sam wyjaśniał, chciał spróbować sił gdzie indziej. W klubie, w którym miałby częstszą szansę do jazdy, a w Lesznie była ogromna konkurencja.
Sokołowski trafił do GKM-u Grudziądz, gdzie spędził cztery sezony. Po tym okresie zainteresowała go wizja budowy drużyny w Krośnie, co skłoniło go do przejścia do KKŻ-u Krosno. W Krośnie pozostał przez trzy sezony. W 1990 roku skończył karierę.
ZOBACZ WIDEO: Magazyn PGE Ekstraligi. Gośćmi: Wróbel, Kołodziej i Cegielski
Żużlowiec nie osiągnął wielkich wyników na torze. Próżno szukać jego nazwiska na liście triumfatorów najważniejszych imprez w kraju. Jednak sympatię zyskał dzięki pogodnemu usposobieniu. Potrafił opowiadać historię z takim humorem, że jego słuchacze pękali ze śmiechu. Był mistrzem żartów.
Po latach w Grudziądzu Sokołowski przeniósł się do Krosna, gdzie przeżył najlepszy czas w swojej karierze sportowej, choć z każdym sezonem jego forma nieco słabła. Po trzech latach wrócił do Grudziądza i zamieszkał w klubowym mieszkaniu. Jednak po zakończeniu kariery brakowało mu stabilności finansowej.
Nadal przyciągał jednak ludzi swoją osobowością i zabawnymi historiami. Z czasem znalazł tymczasowe zajęcie w Straży Ochrony Kolei, co pozwoliło mu na chwilę stabilizacji. W 1999 roku nadeszły straszne wieści.
Wcześniej zdiagnozowano u niego chorobę nowotworową. Zmagał się ze złośliwym rakiem gardła. Po długim leczeniu udało się zahamować rozwój choroby. Nastąpił jednak nawrót, a do tego Sokołowski stracił pracę. 13 listopada 1999 roku Sokołowski odebrał sobie życie. Pozostawił żonę i syna.
Gdzie szukać pomocy?
Jeśli znajdujesz się w trudnej sytuacji i chcesz porozmawiać z psychologiem, dzwoń pod bezpłatny numer 800 70 2222 całodobowego Centrum Wsparcia dla osób w kryzysie. Możesz też napisać maila lub skorzystać z czatu, a listę miejsc, w których możesz szukać pomocy (znajdziesz ją TUTAJ).