W Belgii w tym roku rozegrano co prawda zaledwie dwie imprezy żużlowe, ale zawodnicy z "kraju piwa i czekolady" ścigali się często także na torach zagranicznych. Start w eliminacjach ME zaliczył Wim Kennis, który na chwilę obecną jest największą nadzieją czarnego sportu w tym kraju.
Wim Kennis w Teterow (Niemcy)
Sezon dla belgijskiego speedwaya zaczął się od eliminacji Mistrzostw Europy do lat 19 w niemieckim Teterow. Niestety mało doświadczony 17-latek z Antwerpii, z zaledwie dwoma oczkami, zakończył zawody na ostatniej, czternastej pozycji. Z pewnością jednak było to spore doświadczenie dla tego młodego zawodnika.
Następnie Willy Kennis i jego syn Wim wystartowali w turnieju indywidualnym w angielskim Sittingbourne. Tam lepiej wypadł młodszy z klanu Kennisów - Wim, który z dorobkiem 11 punktów uplasował się na piątym miejscu. Jego ojciec znalazł się na pozycji siódmej. Warto jednak podkreślić, że do momentu upadku w jego czwartym starcie, był on niepokonany.
18 kwietnia w półfinale Mistrzostw Europy w wyścigach żużlowych na trawie wystartowało dwóch Holendrów posiadających licencje belgijską i reprezentujących właśnie ten kraj. Na torze w Roden Eddie Turksema uplasował się na czternastej pozycji, a Lars Zandvliet zajął ostatnią lokatę.
Zawody o Złoty Kask 2009
Póżniej tradycyjnie jak już od dłuższego czasu bywa Belgowie rozpoczęli rywalizację w cyklu turniejów o mistrzostwo holenderskiego klubu żużlowego z Lelystad. Wim Kennis w tych zmaganiach raz wywalczył drugą lokatę oraz trzykrotnie plasował się na miejscu trzecim. Ostatecznie zajął on w klasyfikacji generalnej wysoką drugą pozycję, przegrywając jedynie z Holendrem Henkiem Koonstrą. Tegoroczny belgijski debiutant - Bert Berckamns zajął ósmą lokatę. Natomiast najbardziej doświadczony - Guido Hulsmans wystartował w zaledwie dwóch turniejach, co pozwoliło mu na wywalczenie jedynie czternastej pozycji.
Pierwsze zawody żużlowe w Belgii rozegrano dopiero 14 czerwca. Na stadionie Helzoldstadion odbyły się czwarte mistrzostwa SFC. Zawodnicy rywalizowali w trzech kategoriach. W najsilniejszej International triumf święcił Holender Benjamin Borgers. Guido Husmans uplasował się na czwartej pozycji, a Wim Kennis był siódmy. W kategorii Classic-Rookies najlepszy był Wim De Haas (Holandia). Niepokonany w biegach eliminacyjnych Willy Kennis musiał uznać wyższość de Haasa i uplasował się na miejscu drugim. 37-letni Bert Berckmans zajął wówczas piątą lokatę. W klasie motocykli 125ccm wystartowało aż trzech Belgów. Najlepiej z nich wypadł najmłodszy Glenn Haex, który stanął na ostatnim stopniu podium, przegrywając kolejno z Holendrami - Roberto Slotem oraz Mack Struykiem. Des Vanzonhoven był czwarty, a Jason Bontemps piąty.
Największa i zarazem ostatnia impreza żużlowa w Belgii odbyła się 6 września. Po kilkuletniej przerwie ponownie w tym kraju udało się zorganizować międzynarodowe zawody o Złoty Kask. Na owalu w Heusden Zolder drugi raz w tym roku triumf święcił Benjamin Borgers z Holandii. 17-letni Wim Kennis zajął odległą trzynastą lokatę. Jeszcze gorzej wypadł Bert Berckmans, który z zerowym dorobkiem uplasował się na przedostatniej pozycji. Wśród motocykli 125cmm zwyciężył Buddy Prijs (Holandia). Tym razem najlepszym Belgiem był Des Vanzonhoven, który uplasował się miejscu trzecim.
Pod koniec października Wim Kennis wystartował jeszcze w zawodach w niemieckim Neuknick. Niestety nie mógł on zaliczyć występu do udanego, gdyż zajął tam ostatnią jedenastą lokatę.
Podium ZK 2009
Mimo tego że wyniki zawodników z Belgii pod żadnym względem nie mogły zachwycać, przyznać trzeba, że start w tak wielu imprezach oraz rosnąca liczba nazwisk chętnych do uprawiania tego sportu jest na pewno sporym sukcesem w stosunku do ubiegłych lat.
Jeżeli sytuacja będzie się tak dalej rozwijać, to być może w najbliższych latach Belgom ponownie uda się zorganizować mistrzostwa kraju.
Lista dotychczasowych mistrzów Belgii:
1948 Rene Hauglustaine
1949 Lambert Dock
1976 Willy Hayen
1977 Willy Hayen
1978 Theo Warson
1979 Willy Hayen
1980 Wilfried Hendrickx
1981 Wilfried Hendrickx
1982 Wilfried Hendrickx
1983 Gert Cools
1984 Gert Cools
1985 Gert Cools
1986 Vital Cardeynaels
1987 Gert Cools
1989 Gert Cools
1990 Rik Wambacq
Autor zdjęć: Ellen Jacobs
na Instagramie 
na Facebooku 
