Grand Prix w pigułce

Już po raz czternasty żużlowcy będą rywalizować o tytuł Indywidualnego Mistrza Świata w formule Grand Prix. Tegoroczny cykl GP rozpocznie się w słoweńskim Krsko. W Polsce odbędą się dwie rundy – w Lesznie i Bydgoszczy. Kto wygrał najwięcej rund GP, ilu zawodników wystartowało w elitarnym cyklu i w końcu gdzie odbywały się wszystkie turnieje? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie Państwo poniżej.

W tym artykule dowiesz się o:

Zwycięzcy

1. Tony Rickardsson – 20

2. Jason Crump – 16

3. Tomasz Gollob – 12

4. Greg Hancock – 8

5. Nicki Pedersen – 8

6. Leigh Adams – 6

7. Billy Hamill – 6

8. Hans Nielsen – 6

9. Ryan Sullivan – 4

10. Hans Andersen – 3

11. Andreas Jonsson – 3

12. Tommy Knudsen – 3

13. Mark Loram – 2

14. Brian Andersen – 1

15. Bjarne Pedersen – 1

16. Martin Dugard – 1

17. Chris Harris - 1

Pierwszą w historii rundę Grand Prix wygrał Tomasz Gollob, nie mając sobie równych 20 maja 1995 roku na torze we Wrocławiu. Najlepszy polski żużlowiec do dziś jest jedynym zawodnikiem, któremu udało się zdobyć 1. miejsce w pierwszym starcie w GP. Najdłużej na sukces musiał czekać Andreas Jonsson, który w 2006 roku triumfował w GP Skandynawii, będącej jego 44. turniejem w karierze.

Największą skutecznością w wygrywaniu może popisać się Brytyjczyk Martin Dugard, który startował trzykrotnie – w 1998, 2000 i 2001, za każdym razem z dziką kartą, zwyciężając w 2000 roku w GP Wielkiej Brytanii. Oprócz niego z dziką kartą wygrywali tylko Mark Loram (GP Szwecji w 1999 r.) i Hans Andersen (w 2006 roku w GP Danii).

Najdłuższą serię zwycięstw miał Tony Rickardsson, który w 2005 roku zwyciężał w 4 kolejnych rundach: GP Słowenii, Wielkiej Brytanii, Danii i Czech. Poza nim tylko sześciu żużlowców może poszczycić się dwoma triumfami z rzędu: Tommy Knudsen (1995), Hans Nielsen (1996), Jason Crump (2001), Ryan Sullivan (2002), Nicki Pedersen (2007) i Leigh Adams (2007). Najdłuższą serię zwycięstw na jednym torze ma Tomasz Gollob, który w Bydgoszczy panował niepodzielnie w latach 2002-2005. W latach 2002-2004 na Markecie w Pradze wygrywał Jason Crump.

Rickardsson zapisał się w kartach historii również jako największy dominator jednego sezonu. W 2005 roku wygrał 6 z 9 rund GP, czyli 66,67% Dało mu to aż 196 punktów z 225 możliwych. Poprawił tym samym swój własny rekord z 1998 roku, kiedy to wygrał 3 z 6 zawodów. Jedynym żużlowcem, który triumfował w całym cyklu bez zwycięstwa w którejś z rund jest Mark Loram. Anglik dokonał tego w 2000 roku.

Na pierwszą wygraną wciąż czeka jego rodak, Scott Nicholls, który wystąpił do tej pory w 57 rundach, ani razu nie stając na najwyższym stopniu podium. Drugie miejsce w tej klasyfikacji zajmują wspólnie Piotr Protasiewicz i Mikael Max (po 54 imprezy). Wciąż na zwycięstwo czeka też inny Polak - Rune Holta, który ma na swoim koncie występ w 47 rundach.

Odkąd zawody Grand Prix rozgrywane są w formule 20 biegów + półfinały i Wielki Finał, tylko dwóm zawodnikom udało się wygrać w jednych zawodach wszystkie swoje biegi. Tony Rickardsson i Nicki Pedersen dokonali tego dwukrotnie: Szwed w 2005 roku w GP Europy i Włoch, a Duńczyk w 2007 roku w GP Włoch i Czech. Na drugim końcu tej klasyfikacji króluje Antonio Lindbaeck, któremu aż 4-krotnie nie udało się wywalczyć ani jednego punktu, choć dwukrotnie w tym roku „pomogła” mu kontuzja.

Zawodnicy

Jedynym zawodnikiem, który wystąpił we wszystkich 100 rundach Grand Prix, jest Greg Hancock. 84 występy na swoim koncie miał Tony Rickardsson, zanim zakończył karierę przed GP Włoch 29 czerwca 2006 roku. Szwed prowadzi za to w klasyfikacji zawodników, którym najczęściej udało się dotrzeć do Wielkiego Finału. Rickardsson wystąpił w nim aż 52 razy, ale wkrótce może przegonić go Jason Crump, który ma na swoim koncie już 50 ostatnich biegów. Trzeci jest Hancock (39), a czwarty Gollob (34). Na konto Rickardssona warto odnotować również fakt, że w 2005 roku wystąpił w 8 z 9 Wielkich Finałów, nie powiodło mu się jedynie na torze w Bydgoszczy. Najdłuższą serią startów pod rząd w Wielkim Finale oprócz Rickardssona (11 imprez od GP Skandynawii w 2003 roku do GP Skandynawii w 2005 r.) może pochwalić się Crump (11 zawodów od GP Czech w 2005 roku do GP Skandynawii w 2006 r.).

Australijczyk jest też najmłodszym zwycięzcą rundy GP. Kiedy w 1996 roku wygrywał w GP Wielkiej Brytanii miał 21 lat i 25 dni. Najmłodszym debiutantem w cyklu był Matej Kus, który pojawił się na torze jako rezerwowy w tegorocznym GP Czech w Pradze w wieku 18 lat i 17 dni. Niewiele starszy był Jurica Pavlić, który wystąpił z dziką kartą w tegorocznym GP Słowenii w wieku 18 lat i 100 dni. Obaj wyprzedzili Jarosława Hampela, który jadąc w GP Europy w 2000 roku miał 18 lat i 128 dni. Najstarszym debiutantem był Norweg Arnt Forland, który wystąpił w 2004 roku w GP Norwegii w wieku 40 lat i 84 dni. Drugi pod tym względem był Węgier Sandor Tihanyi, który w 2003 roku podczas GP Słowenii miał 40 lat i 75 dni. Najstarszym zwycięzcą rundy GP jest Hans Nielsen, który dokonał tego w GP Polski w 1999 roku w wieku 39 lat i 240 dni.

Łącznie w 100 rundach zaprezentowało się 123 zawodników z 16 krajów. Najwięcej z nich wystawiła Polska (20), a także Szwecja (18) oraz Wielka Brytania i Dania (po 16). Poniżej pełna lista uczestników Grand Prix, a w nawiasie liczba występów:

  • Australia: Leigh Adams (93), Jason Crump (87), Ryan Sullivan (62), Todd Wiltshire (31), Craig Boyce (17), Jason Lyons (11), Steve Johnston (1), Mick Poole (1).

  • Austria: Franz Leitner (1).

  • Chorwacja: Jurica Pavlić (1).

  • Czechy: Lukas Dryml (23), Bohumil Brhel (22), Antonin Kasper (21), Ales Dryml (12), Marian Jirout (5), Lubos Tomicek (2), Tomas Topinka (2), Josef Franc (2), Michal Makovsky (1), Adrian Rymel (1), Zdenek Simota (1), Antonin Svab (1), Matej Kus (1).

  • Dania: Nicki Pedersen (65), Bjarne Pedersen (49), Hans Andersen (42), Hans Nielsen (30), Brian Andersen (28), Jesper B. Jensen (20), Brian Karger (13), Niels K. Iversen (12), Tommy Knudsen (9), Ronni Pedersen (7), John Joergensen (7), Kenneth Bjerre (5), Jan Staechmann (4), Charlie Gjedde (2), Hans Clausen (1), Morten Risager (1).

  • Finalndia: Kaj Laukkanen (13), Joonas Kylmaekorpi (3).

  • Łotwa: Kjastas Puodżuks (2), Andrejs Korolevs (1), Maksim Bogdanow (1).

  • Niemcy: Robert Barth (4), Gerd Riss (3), Mirko Wolter (1), Christian Hefenbrock (1).

  • Norwegia: Rune Holta (47, w tym 11 z licencją polską), Lars Gunnestad (4), Arnt Forland (1), Rune Sola (1).

  • Polska: Tomasz Gollob (96), Piotr Protasiewicz (54), Jarosław Hampel (37), Sebastian Ułamek (19), Wiesław Jaguś (13), Krzysztof Cegielski (12), Grzegorz Walasek (11), Tomasz Chrzanowski (10), Tomasz Bajerski (9), Robert Dados (8), Rafał Dobrucki (8), Sławomir Drabik (6), Krzysztof Kasprzak (4), Jacek Gollob (2), Janusz Kołodziej (1), Jacek Krzyżaniak (1), Rafał Kurmański (1), Dariusz Śledź (1), Rafał Szombierski (1), Tomasz Gapiński (1).

  • Rosja: Roman Povazhny (3), Grigorij Laguta (2).

  • Słowenia: Matej Zagar (25), Matej Ferjan (17), Izak Santej (4), Denis Stojs (1).

  • Szwecja: Tony Rickardsson (84), Andreas Jonsson (57), Mikael Max (54), Peter Karlsson (49), Henrik Gustafsson (40), Antonio Lindbaeck (30), Jimmy Nilsen (27), Niklas Klingberg (16), Stefan Dannoe (17), Fredrik Lindgren (4), Jonas Davidsson (3), Stefan Andersson (2), Peter Ljung (2), David Ruud (2), Freddie Eriksson (1), Peter Nahlin (1), Magnus Zettestroem (1), Erik Andersson (1).

  • USA: Greg Hancock (100), Billy Hamill (52), Sam Ermolenko (12), Josh Larsen (1).

  • Węgry: Zoltan Adorjan (6), Sandor Tihanyi (2).

  • Wielka Brytania: Mark Loram (66), Scott Nicholls (57), Andy Smith (48), Chris Louis (41), Lee Richardson (38), Joe Screen (21), Carl Stonehewer (19), Chris Harris (12), Marvyn Cox (11), Gary Havelock (7), Simon Stead (4), Simon Wigg (3), Martin Dugard (3), David Howe (3), David Norris (2), Edward Kennett (1).

  • Włochy: Armando Castagna (6), Mattia Carpanese (2), Daniele Tessari (2), Simone Terenzani (1), Stefano Alfonso (1), Christian Miotello (1).

    Tylko raz w historii nie dopuszczono jednego z zawodników do zawodów. W 2000 roku Stefan Dannoe miał pozytywny wynik testu na zawartość alkoholu we krwi i wykluczono go z udziału w GP Europy.

    Państwa, miasta, stadiony…

    Od 1995 roku rundy Grand Prix gościły na 27 różnych stadionach w 11 krajach Europy i w Australii. Najczęściej, bo aż 11 razy, żużlowcy ścigali się na praskiej Markecie. Drugie i trzecie miejsce w tej klasyfikacji zajmują obiekty w Bydgoszczy (10 zawodów) i we Wrocławiu (9). Oto pełna lista krajów i miast, które organizowały rundę GP:

  • Australia

    Sydney – Telstra Stadium – 1

  • Austria

    Wiener Neustadt – 1

  • Czechy

    Praga – Marketa – 11

  • Dania

    Vojens – 8

    Kopenhaga – Parken – 5

  • Łotwa

    Daugavpils – Lokomotiv Stadium – 2

  • Niemcy

    Pocking – 2

    Abensberg – 1

    Landshut – 1

    Berlin – 1

    Gelsenkirchen – Veltins Arena – 1

  • Norwegia

    Hamar – Viking Ship – 3

  • Polska

    Bydgoszcz – Stadion ZKS Polonia – 10

    Wrocław – Stadion Olimpijski – 9

    Chorzów – Stadion Śląski – 2

  • Słowenia

    Krsko – Stadion Matije Gubca – 6

  • Szwecja

    Linkoeping – 6

    Malilla – 3

    Eskilstuna – Smedstadion – 3

    Sztokholm – Stadion Olimpijski – 3

    Goeteborg – Ullevi Stadium – 3

    Avesta – 1

  • Wielka Brytania

    Cardiff – Millennium Stadium – 7

    Coventry – 3

    Londyn – Hackney Stadium – 2

    Bradford – Odsal Stadium – 1

  • Włochy

    Lonigo – 4

  • Komentarze (0)