Areny zmagań ligowych: stadion GTŻ Grudziądz

Maciej Oszuścik 28.04.2010, 18:35

Stadion, na którym swoje mecze rozgrywa GTŻ Grudziądz został oddany do użytku w 1967 roku. Początkowo rozgrywano tam zawody sporadycznie. Dopiero w 1977 roku powstała Grudziądzka Sekcja Żużlowa, która była filią Stali Toruń. Oprócz toru żużlowego stadion posiadał płytę piłkarską, na której swoje mecze rozgrywał niegdyś Stomil Grudziądz, lecz drużyna przestała istnieć i wybudowany został mini-tor.

W tym artykule dowiesz się o:

ZOOleszcz GKM Grudziądz

Metalkas 2. Ekstraliga

Z kart historii…

Jednym z pierwszych żużlowych miast w Polsce był Grudziądz. Już w 1924 roku powstała sekcja motocyklowa T.S. Olimpia. Na przełomie lat 1925/1926 przy ulicy Parkowej (obecnie Bursa Szkół Średnich) został zbudowany stadion kolarsko-motocyklowy. Najbardziej liczącym się zawodnikiem miejscowej Olimpii był wówczas Jan Witkowski, trzykrotny złoty medalista motocyklowych mistrzostw Polski. Lata okupacji przerywają działalność klubu, gdzie Niemcy zajęli cześć ówczesnego toru na bunkry. Krótko po wyzwoleniu klub reaktywuje swą działalność. W skład nowego zarządu wchodzili: K. Zwoliński, J. Piotrowicz, J. Najdrowski, Furmaniewicz i inni. Uroczyste otwarcie sezonu motocyklowego odbyło się 21.07.1946 roku. Na torze boiska garnizonowego przy ul. Słowackiego w przeprowadzonych wówczas zawodach zwyciężyli: w kategorii do 100cm3 - J.Matczak, do 125cm3 - Cz. Gątkiewicz, do 200 cm3 - J. Perkowski, do 350cm3 - Cz. Szałkowski, do 500cm3 - T. Zwoliński.

Grudziądz był kolebką sportu żużlowego. Dobre wyniki oraz praca zarządu została doceniona i wiosną 1947 roku postanowiono przenieść siedzibę Okręgowego Związku Motorowego z Bydgoszczy do Grudziądza. Było to spore wyróżnienie. Na czele O.Z.Mot stanęli działacze Olimpii. W 1947 roku został wybudowany nowy tor na stadionie miejskim przy ul. Warszawskiej. Żużlowcy z Grudziądza otrzymali typowe motocykle żużlowe, angielskie Martin JAP-y i zakwalifikowali się do rozgrywek pierwszoligowych, gdzie w inauguracyjnym sezonie 1948 zajęli wysokie trzecie miejsce. Rok później było nieco gorzej i Olimpia zajęła szóste miejsce. W 1950 roku grudziądzanom przypadła piąta lokata. W 1949 roku nastąpiło przekazanie sekcji motocyklowej klubowi związkowemu chemików - Unii. Drużyna zmieniła nazwę na Unia-Olimpia. W tym samym roku w Grudziądzu zorganizowano międzynarodowy mecz Rotterdam-Polska Północna, gdzie startowała dwójka miejscowych zawodników Jan Najdrowski i Czesław Szałkowski. Obaj znaleźli się także w finale Indywidualnych Mistrzostw Polski. Rok później drużyna Unii-Olimpii zwyciężając po raz trzeci z rzędu na stadionie w Bydgoszczy zdobyła na stałe dla Grudziądza "Złoty Ryngraf". Pasmo sukcesów Unii-Olimpii minęło w roku 1951. Powołano wtedy centralną sekcję żużlową Zrzeszenia Sportowego Unia Leszno. Grudziądzkich zawodników i motocykle przekazano do Leszna. Tylko Jan Malinowski zdecydował się kontynuował karierę, reszta zrezygnowała. Grudziądz pozostał bez klubu żużlowego.

Dopiero w 1967 roku w Parku Miejskim oddano do użytku nowy tor żużlowy, w miejsce zlikwidowanego Olimpii. Niestety klubu żużlowego nadal nie było, zaś imprezy na tym stadionie odbywały się okazjonalnie. Przełomowym momentem był rok 1976, kiedy toruński Stal-Apator w wyniku reorganizacji awansował do ekstraklasy. Reaktywowano wówczas sekcję żużlową w Grudziądzu, gdzie startowali zawodnicy z Torunia, niemieszczący się w składzie drużyny zza miedzy. Grudziądzka sekcja żużlowa po 26 latach przerwy w uprawianiu sportu żużlowego musiała zacząć rozgrywki od drugiej ligi. W 1979 roku klub usamodzielnił się i wystartował w rozgrywkach ligowych pod nazwą Grudziądzki Klub Motorowy. W 1982 roku przystąpiono do remontu obiektu, Dostosowano go do nowych przepisów, zmieniono geometrię toru, pozostawiając dotychczasową długość 379 metrów. Nawierzchnia żużlowa została zastąpiona granitem.

Do kolejnego remontu stadion musiał czekać aż do 1996 roku, kiedy to klub po raz pierwszy w historii awansował do ekstraklasy. Przebudowano trybuny główne, gdzie zostały zamontowane plastikowe krzesełka, założono nowe nagłośnienie oraz utworzono parking samochodowy.

W lipcu 2007 roku, tuż po makabrycznym upadku Jacka Krzyżaniaka dzięki wsparciu sponsorów klub zakupił dmuchaną bandę. Natomiast przed inauguracją sezonu 2009 otrzymano z Torunia ponad tysiąc plastikowych krzesełek oraz nawieziony został granit. Wszystko dzięki temu, że w Toruniu powstał nowoczesny stadion MotoArena.

Wzloty

Już pierwszego sierpnia 1998 roku cały żużlowy Grudziądz oszalał ze szczęścia, kiedy to zawodnik GKM-u Robert Dados na stadionie w Pile został Indywidualnym Mistrzem Świata Juniorów i tym samym wywalczył sobie przepustkę do przyszłorocznego cyklu Grand Prix. W tym samym miesiącu zaplanowano finał Młodzieżowych Indywidualnych Mistrzostw Polski na stadionie w Grudziądzu. 21 sierpnia będący w znakomitej dyspozycji niesiony ogłuszającym dopingiem miejscowej publiczności Robert Dados zdobył złoto!

Na długo w pamięci kibiców pozostaną także finały Młodzieżowych Drużynowych Mistrzostw Polski. Pierwszy z nich rozegrano w 1991 roku, gdzie miejscowy GKM zdobył srebrny medal, plasując się za Unią Tarnów. Na drugi finał trzeba było poczekać do 19 września 1997 roku. Wówczas drugoligowy GKM w pięknym stylu wygrał zawody, zdobywając złoty krążek. Grudziądzanie zostawili za swoimi plecami takie ekipy jak Polonię Piła oraz Unię Leszno. Znakomite zawody rozegrał wówczas Paweł Staszek, który tego dnia był niepokonany, zdobywając komplet 15 punktów.

W Grudziądzu rozegrano także min. finał Mistrzostw Polski Par Klubowych w 1993 roku, finały Srebrnego Kasku (1992, 1999) oraz jeden z finałów Brązowego Kasku (1988)

Upadki…

Jacek Krzyżaniak 20 maja 2007 roku w meczu GTŻ Grudziądz - Lotos Gdańsk uległ poważnemu wypadkowi. W jego wyniku uszkodzeniu uległ mózg zawodnika. Był utrzymywany w stanie śpiączki farmakologicznej. Po długiej rehabilitacji zawodnik doszedł do siebie. W roku 2008 wznowił treningi i wystartował w spotkaniu z Kolejarzem Rawicz, gdzie w trzech biegach wywalczył 3+1 pkt. Po tym meczu zawodnik zadecydował zakończyć swą bogatą karierę.

Adam Jaziewicz wychowanek Iskry Ostrów 13 sierpnia 2003 roku podczas Turnieju Zaplecza Kadry Juniorów w Grudziądzu na pierwszym wirażu zanotował groźny wypadek. - Jak dziś pamiętam 13 sierpnia 2003 r. W swoim drugim biegu turnieju w Grudziądzu zanotowałem poważny upadek. Ledwo co udało się mi wrócić do zdrowia - wspomina Adam Jaziewicz.

Jan Szydlik w 1979 roku podczas meczu z Gnieznem odniósł poważną kontuzję, po której nie zdołał powrócić do uprawiania sportu i był zmuszony zakończyć karierę.

Arkadiusz Kalwasiński był bardzo dobrze zapowiadającym się młodzieżowcem. Do Grudziądza został wypożyczony z ekstraligowego Torunia. Przed rozpoczęciem sezonu 2005 na jednym z treningów zaliczył groźny upadek. Rehabilitacja trwała do końca sezonu. - Pamiętam, że był to mój ostatni rok wieku młodzieżowca, ostatnia szansa żeby stać się zawodnikiem jeżdżącym na przyzwoitym poziomie. Niestety końcówka zimy nie sprzyjała, w ostatniej chwili wyjechaliśmy na tor. Po kilku treningach czułem się dobrze, nawet bardzo dobrze na motocyklu, poczułem się pewny siebie i kilka dni przed pierwszym meczem kiedy tor był bardzo wymagający ta pewność mnie zgubiła. Przewróciłem się z własnej winy, samego wypadku do dziś nie pamiętam. Klub grudziądzki po tym wypadku zachował się wobec mnie bardzo dobrze, za co im dziękuję. Leczyłem się do września, a z rehabilitacją do października. Stwierdziłem, że nie wszystkim jest pisane być najlepszym. A kończąc wiek juniora nie chciałem tułać się po klubach drugoligowych gdzie często trzeba prosić się o jakiekolwiek pieniążki. Po prostu chciałem być jednym z najlepszych, a jeżeli nie mogłem być zawodnikiem z wyższej półki zdecydowałem się na zakończenie kariery. - wyjaśnił Arkadiusz Kalwasiński.

Plany na przyszłość

W planach jest modernizacja grudziądzkiego stadionu. Cała pierwsza prosta zostanie zadaszona. Będzie drugi parking dla sprzętu pomocniczego (karetka pogotowia, polewaczka, ciągniki), parking wyłożony kostką w miejscu obecnego parkingu. Wszystko jest zaprojektowane i uwzględnione, by organizować imprezy międzynarodowe. Druga prosta będzie zbudowana dość wysokim murem przez co kibice będą wychodzić na trybuny z tzw. środka. Wstępna prezentacja stadionu, przygotowana przez firmę "Domino" została zaakceptowana przez prezydenta miasta Roberta Malinowskiego.

- Pozwolenie na budowę jest od listopada 2009 roku. Jest ono ważne przez trzy lata. My ze swojej strony mamy wszystko przygotowane. Wszystko zależy jednak od kwestii finansowej. Z tym jednak należy się zwrócić do prezydenta, bo my nie jesteśmy stroną w tym momencie. Mam dokładny kosztorys tego przedsięwzięcia, jednak nie chcę mówić o dokładnej kwocie na chwilę obecną, gdyż jak zostanie ogłoszony przetarg to będzie wiadomo, pod co się podpasować i każdy będzie wiedział o jakich pieniądzach mówię. Kosztorys inwestorski jest zawsze nieco większy od tego, który powinien być. Jak będziemy mieli środki, wówczas będziemy mogli rozmawiać o remoncie, tak więc wszystko zależy od miasta, ponieważ stadion jest miejski, a nie klubu. - powiedział prezes GTŻ-u, Zbigniew Fiałkowski.

Dane:

Długość toru: 379 m

Szerokość: 10 m na prostych, 15 m na łukach

Nawierzchnia: granit

Pojemność stadionu: 8000 w tym 296 miejsc na trybunie głównej, 1703 miejsc siedzących, 500 miejsc w wydzielonym sektorze dla gości

Rekord: Maksim Bogdanov 64,41 sek. (2.08.2009)

Adres: ul. Hallera 4, Grudziądz

Dojazd: Pociąg: Gdy jesteśmy na dworcu głównym w Grudziądzu, kierujemy się do wyjścia na ulicę Łąkową. Tą ulicą idziemy w stronę wiaduktu i tuż przed nim skręcamy w Park Miejski. Idziemy prosto przy ulicy Hallera parkiem. Na pewno natkniemy się na cmentarz. Stadion jest tuż obok. Droga pieszo zajmuje ok. 15 minut. Autobus: W przypadku gdy kibice zamierzają przyjechać autobusem, należy kierować się w stronę osiedla Lotnisko. Można tam dojechać liniami o numerach: 3,15,16,18. Stadion mieści się w pobliżu pierwszego przystanku, zakładając, że wsiądziemy obok dworca.

Wyświetl większą mapę