Areny zmagań ligowych: stadion RKM ROW Rybnik

Rybnicki stadion to jedno z najważniejszych miejsc w historii polskiego żużla. To tutaj ROW Rybnik święcił dwanaście tytułów mistrza Polski. To tutaj odbywały się w przeszłości najważniejsze turnieje rangi międzynarodowej. W 2000 stadion przeszedł gruntowny remont i zapoczątkował "modernizacyjną rewolucję" w pozostałych ośrodkach żużlowych w Polsce, która trwa do dzisiaj.

W tym artykule dowiesz się o:

Z kart historii...

Historia rybnickiego toru sięga roku 1939. Wtedy to bowiem zostały na nim rozegrane pierwsze oficjalne zawody, które jednak wtedy nie wzbudziły jeszcze dużego zainteresowania. W zawodach rozegranych na torze wyłożonym mączką ceglaną udział wzięło w nim bowiem ledwie 8 zawodników, a najlepszym okazał się Hipolit Mydlak. Kontynuację przerwała jednak II Wojna Światowa. Na kolejne zawody trzeba było czekać aż do maja 1947 roku, kiedy to odbyły się pierwsze powojenne zawody na rybnickim torze zorganizowane przez Rybnicki Klub Motocyklowy w obecności 7 000 widzów na stadionie. Rok później w Rybniku zainaugurowana zmagania na torach ligowych. Ówczesny RKM Rybnik w I kolejce II ligi pokonał Pogoń Katowice i CTCiM Częstochowę. Nikt jeszcze wtedy chyba nie przypuszczał, że w przyszłości rybniczanie będą tak znaczącym miejsce dla rybnickiego żużla.

W latach pięćdziesiątych Rybnik z roku na rok był coraz bardziej popularnym ośrodkiem żużlowym, a tor rybnicki tor zbierał same pozytywne oceny. Jeden z dzienników napisał wtedy o rybnickim torze "Najlepszy tor w Polsce jest w posiadaniu Budowlanych Rybnik. To spełnienie marzeń żużlowców, ma którym miejsce znajdzie 50 000 widzów". Organizowano tam m.in. międzynarodowe konfrontacje rybnickiego klubu z gośćmi z Ostravy, Kopenhagi czy ze Szwecji, a w 1957 roku odbył się w Rybniku finał Indywidualnych Mistrzostw Polski, w którym triumfował Marian Kaiser z Legii Warszawa.

Kolejne lata to cała seria znakomitych zawodów na stadionie przy ulicy Gliwickiej 72 w Rybniku. Finały Drużynowych Mistrzostw Świata, turnieje Indywidualnych Mistrzostw Świata czy finały krajowego czempionatu - do zawodów tej rangi rybniccy kibice byli przyzwyczajeni.

Śląscy kibice mogli jednak stawiać takie wysokie wymagania co do rangi zawodów żużlowych na rybnickim torze, gdyż ich pupile, zawodnicy ROW Rybnik rozpieszczali ich na co dzień. Od 1956 roku do 1972 rybniczanie wywalczyli bowiem 12 złotych medali w Drużynowych Mistrzostwach Polski, co jest jak do tej pory, najlepszym osiągnięciem w historii polskiego żużla (miano to rybnicki zespół dzierży wspólnie z leszczyńską Unią).

Od tego czasu złotych medali w Rybniku już nie było, ale turnieje najważniejszej rangi nadal pozostały. Stadion gościł najlepszych zawodników na świecie, a ci zawsze byli zadowoleni z rybnickiego toru.

Najnowsze fakty...

W 2000 roku w Rybniku rozpoczęto gruntowną modernizację. Najpierw przebudowany został tor. Zmieniono jego geometrię oraz podstawowe parametry. Wymieniona została również banda, którą wtedy uważano za jedną z najbezpieczniejszych na całym świecie. Wtedy też pod ogromnym zachwytem zmian był Mikael Karlsson czy Leigh Adams, którzy pod niebiosa wychwalali rybnicki owal podczas pobytu na Śląsku. Karlsson stwierdził nawet, że w Rybniku był wtedy najlepszy stadion, na jakim kiedykolwiek w życiu mógł startować. Modernizacja dopiero jednak wkraczała w kolejny etap. W 2001 roku rozpoczął się remont trybun łącznie z trybuną krytą. Dwa lata później nad stadionem pojawiły się słupy oświetleniowe, w parkingu pojawiły się nowe boksy w liczbie 24. To jednak nie dalej nie wszystko. Zamontowana została bowiem też nowa elektryczna tablica wyników, wymienione zostało nagłośnienie, pojawiły się dmuchane bandy. Na trybunach pojawiły się plastikowe krzesełka, wyznaczony został bezpieczny sektor dla drużyny gości. Właśnie na takim stadionie teraz rybnickie Rekiny walczą o ligowe punkty.

Dane:

Długość: 357 m

Pojemność stadionu: 10 304 - wszystkie miejsca siedzące - plastikowe krzesełka

Rekord toru: Grzegorz Zengota 62,37 sek. (15.07.2009)

Adres: ul. Gliwicka 72 44-200 Rybnik

Dojazd:

Samochodem: Stadion znajduje się przy DK 78. Zjazd z autostrady A4 oznaczony jest - Rybnik, Gliwice - DK 78. Parking dla samochodów (niestrzeżony) znajduje się obok Kąpieliska "Ruda" na ul. Żużlowej w odległości około 1 minuty od stadionu.

Komunikacja miejska: 1. przystanek "Gliwicka Szpital" lub "Kąpielisko Ruda": - z dworca PKP oraz PKS: 12, 14, 41; - z pozostałych części miasta: 11,12,13,14,32,40,41 (7 - tylko przystanek "Kąpielisko Ruda"); 2. przystanek "Rondo Gliwickie": 1,2,3,4,5,6,8,9,10,11,12,17,18,19,22,23,40,41,43,48.

PKS: przystanek "Gliwicka Szpital" (na niektórych kursach, szczególnie pośpiesznych, jest to przystanek "na żądanie"), ewentualnie "Dworzec PKS Rybnik".

PKP: stacja "Rybnik Główny". Piechotą: - z rynku około 15 minut; - z dworca PKP/PKS około 30 minut.


Wyświetl większą mapę

Historia rekordu toru:

Długość toru 405 m

??,?? - Hipolit Mydlak (RKM Rybnik) - czerwiec 1939 roku

133,3 sek. - Jan Sanecznik (RKM Rybnik) - 25 maja 1947

95 sek. - Ludwik Draga (Pogoń Katowice) - 12 września 1948

87, 3 sek. - Paweł Dziura (Budowlani Rybnik) - 20 sierpnia 1949

83,5 sek. - Alfred Smoczyk (LKM Unia Leszno) - 24 września 1949

80 sek. - Edward Kupczyński (Spójnia Wrocław) - 19 sierpnia 1951

79,5 sek. - Andrzej Krzesiński (CWKS Warszawa) - 15 sierpnia 1956

78,1 sek. - Marian Kaiser (Legia Warszawa) - 3 kwietnia 1957

77,5 sek. - Joachim Maj (Górnik Rybnik) - 9 czerwca 1957

78,6 sek. - Olle Nygren (Szwecka) (zmieniono rozmiar opon z 22 cali, na 19) - 24 czerwca 1958

77,8 sek. - Peter Craven (Anglia) - 15 października 1960

76,9 sek. - Joachim Maj (Górnik Rybnik) - 28 kwietnia 1963

75,8 sek. - Andrzej Wyglenda (Górnik Rybnik) - 19 lipca 1964

długość toru 400 m

76 sek. - Andrzej Wyglenda (Górnik Rybnik) - 30 maja 1970

75,1 sek. - Antoni Woryna (ROW Rybnik) - 9 czerwca 1972

74,4 sek. - Jerzy Gryt (ROW Rybnik) - 8 kwietnia 1973

73,6 sek. - Andrzej Tkocz (ROW Rybnik) - 30 września 1976

Długość toru 398 m

72,9 sek. - Piotr Pyszny (ROW Rybnik) - 19 maja 1983

72,1 sek. - Egon Mueller (RFN) - 6 sierpnia 1983

71,4 sek. - Erik Gundersen (Dania) - 15 czerwca 1985

Długość toru 375 m

69,74 sek. - Mirosław Korbel (ROW Rybnik) - 5 kwietnia 1987

69,00 sek. - Zenon Kasprzak (Unia Leszno) - 17 kwietnia 1987

67,06 sek. - Ryszard Dołomisiewicz (Polonia Bydgoszcz) - 7 czerwca 1987

67,05 sek. - Ari Koponen (Finlandia) - 12 września 1987

66,47 sek. - Martin Dugard (RKM Rybnik) - 31 maja 1994

66,09 sek. - Jerzy Mordel (LKŻ Inter Lublin) - 4 maja 1997

66,01 sek. - Adam Pawliczek (RKM Rybnik) - 4 maja 1997

65,59 sek. - Eugeniusz Skupień (RKM Rybnik) - 18 maja 1997

65,21 sek. - Piotr Protasiewicz (Jutrzenka Polonia Bydgoszcz) - 26 czerwca 1997

64,34 sek. - Tony Rickardsson (Szwecja) - 22 maja 1999

64,25 sek. - Mikael Karlsson (RKM Rybnik) - 9 lipca 2000

Długość toru 357 m

63,85 sek. - Mikael Max (RKM Rybnik) - 18 maja 2002

63,33 sek. - Mikael Max (KM Ostrów Wielkopolski) - 15 kwietnia 2007

62,79 sek. - Ronnie Jamroży (RKM ROW Rybnik) -13 kwietnia 2009

62,37 sek. - Grzegorz Zengota (Falubaz Zielona Góra) - 15 lipca 2009

Źródło artykułu: