Żużel z przeceny? - relacja z III rundy IM Australii w Broken Hill

Lekcje z historii speedwaya odrobił należycie, ale obecność ok. dwóch tysięcy kibiców musiała go jednak zaskoczyć.

Turniej w Broken Hill był bardzo ciekawym dodatkiem do tegorocznej serii. Długi, blisko czterystumetrowy tor z małą ilością luźnej nawierzchni usypanej na gliniastym podłożu przetestował bezlitośnie umiejętności uczestników IMA. Chociaż kolejność na mecie w większości pojedynków ustalana była na wyjściu z pierwszego łuku, to na obiekcie pamiętającym lata pięćdziesiąte ubiegłego stulecia działo się sporo interesujących wydarzeń.

Zaczęło się od dużego pecha Jasona Doyle'a. Po upadku w Adelajdzie w II rundzie IMA odnowiła mu się kontuzja barku. Zdesperowany, pojawił się jednak w parkingu przed zawodami. Przygotowując się do jazdy próbnej, w trakcie zakładania kevlaru nastąpiło przemieszczenie stawu barkowego i konieczna była interwencja lekarska. Doyle ma wyjątkowego pecha. Od jego dobrych wyników w IMA zależał angaż w lidze brytyjskiej w tym roku. Do zawodów przystąpił również niemniej poobijany Taylor Poole. Ubity, mocno przeschnięty tor dał się jednak osiemnastolatkowi we znaki i ojciec Mick wycofał go nie tylko z udziału w dalszej części III rundy, ale i sobotniego finału w Mildurze.

Sędzia Brendon Gledhill na wniosek zawodników zdecydował o skróceniu dystansu w każdym wyścigu do trzech okrążeń. Zresztą uczestnicy komentowali stan nawierzchni długo przed zawodami. - Tor nie nadaje się do jazdy na żużlu. Pełno na nim małych kamieni. Nie wygrasz startu i możesz zjechać do środka - komentowal zdegustowany Darcy Ward. Queenslandczyk zaliczył najsłabszy występ od dwóch lat na krajowych torach. Ale to nie jakość toru zdecydowała o jego porażce. Kłopoty z motocyklami zdominowały jego występy. Nie zdążył na czas ich skorygować, a wiedział o nich od czasu finału w Adelajdzie, gdzie korzystał ze sprzętu Justina Sedgmena. Po zawodach był zły i nie mógł doczekać się powrotnej podroży do Mildury, gdzie zatrzymała sie większość zawodników po przyjeździe z Kurri Kurri.

Odczuwający ciągle skutki upadku w II rundzie IMA Chris Holder jechał w trudnych warunkach znakomicie. Uległ tylko w wyścigu czwartym Kozzie Smithowi po szaleńczej pogoni i Davidowi Wattowi w osiemnastym biegu po doskonałym pojedynku.

Obiekt w Broken Hill

Z dorobkiem trzynastu punktów zakończył serię zasadniczą na drugiej pozycji. Wybierał wiec jako drugi pole startowe w finale, preferując żółty kolor kasku. Niebieski był wyborem lepszym na przestrzeni całego wieczoru, ale zgarnął go Watt wygrywając z Chrisem i pierwszy miał szansę dokonać satysfakcjonującej go oceny nawierzchni przed taśmą startową. Jako trzeci bezpośrednio do finału zakwalifikował się odważnie jeżdżący Kozza Smith. Był rewelacja zawodów. Nie przestraszył się betonowego ogrodzenia i szybkości, na których rozwinięcie pozwalały panujące warunki torowe. Gdyby nie defekt, kiedy podążał śladem Camerona Woodwarda w biegu czternastym, wygrałby cześć zasadniczą. Podium w jednej z rund IMA to największy dotychczasowy sukces Południowego Walijczyka.

Czwarte miejsce przypadło w udziale Rory Schleinowi. Zaskoczył przeciwników w finale B, wygrywając start i asekurując pozycję lidera, nieustannie odpierając ataki rozpędzonego Woodwarda. Na wyjściu z ostatniego łuku umiejętnie zablokował atak Camerona, mijając pierwszy linię mety. Woodward przebudził się za późno, aby liczyć się w stawce najlepszych. Pierwsze dwa starty z trudniejszymi przeciwnikami można byłoby mu wybaczyć, ale porażka z Kyle Newmanem w wyścigu jedenastym chluby nie przynosi.

Sedgmen przegrał szansę startu w finale w wyścigu dziewiątym ulegając Holderowi i Wardowi. Domagał się także jego powtórzenia, kiedy Chris zakwestionował stan nawierzchni po wcześniejszym równaniu toru. Sędzia nie ugiął się pod zadaniem Justina, ale pozwolił na ponowne pojawienie się sprzętu ciężkiego, wydłużając zawody o kolejne dwadzieścia minut. Młodego Sedgmena wspomagał w parku maszyn tym razem Jason Lyons, zastępując etatowego mechanika - ojca Gavina, zajętego obowiązkami promotora turnieju .

Dobry dzień miał Sam Masters. Jeździł odważnie, gromadząc potrzebne punkty. Kibice liczyli na przebudzenie tego utalentowanego nastolatka. Sam mógł szczególnie podobać się w wyścigu dziesiątym, pokonując ze znaczną przewaga Cory Gathercole'a

Emocje zwykle towarzyszące finałowi szybko uspokoił Holder znakomicie wychodząc ze startu i zamykając przeciwników w pierwszym łuku. Smith usiłował jeszcze napsuć krwi Wattowi, ale zabrakło doświadczenia i roztropności, aby zameldować się drugim na mecie. Schlein nie liczył się w stawce.

Lider klasyfikacji wygrał trudne zawody zasłużenie. Jego ataki, kontrola motocykla i szybkości sprawiały duże wrażenie. Chris zachwycał dynamiką, balansem ciała i przeglądem zmieniających się sytuacji na torze. Najgroźniejszy przeciwnik - Dave Watt niewiele mu ustępował, ale nie był na tyle zdeterminowany, aby powalczyć o zwycięstwo.

Turniej w Broken Hill przeszedł do historii. Zaprezentowany speedway był inny niż zwykle, co niekoniecznie znaczy, że był gorszy jakościowo. Tor był bezsprzecznie bardzo wymagający, pozwalający na rozwijanie dużych szybkości. Zawodnicy, którzy nie przestraszyli się betonowego ogrodzenia, radzili sobie bardzo dobrze. Zawody tak naprawdę pokazały, kto potrafi pojechać w każdych warunkach. Nie wytrzymywały opony. Uczestnicy musieli sięgać po nowe zapasy. Opinie na temat III rundy będą podzielone. Australijskie finały mają to do siebie, że rządzą się swoimi prawami. Rożne nawierzchnie, panujące temperatury odgrywają zasadniczą rolę w ustawieniach motocykli. Holder powiększył przewagę w ogólnej klasyfikacji i tylko pech może go pozbawić kolejnego tytułu mistrzowskiego. Do rozegrania pozostał finał w Mildurze w najbliższą sobotę.

Wyniki:

1. Chris Holder - 13 (2,3,3,3,2) + 1 miejsce w finale A

2. Davey Watt - 13 (3,2,2,3,3) + 2 miejsce w finale A

3. Kozza Smith - 12 (3,3,3,d,3) + 3 miejsce w finale A

4. Rory Schlein - 9 (1,2,3,2,1) + 4 miejsce w finale A

5. Cameron Woodward - 10 (1,2,1,3,3) + 2 miejsce w finale B

6. Justin Sedgmen - 12 (3,3,1,2,3) + 3 miejsce w finale B

7. Sam Masters - 9 (2,1,3,1,2) + 4 miejsce w finale B

8. Cory Gathercole - 8 (0,1,2,3,2)

9. Tyron Proctor - 7 (1,3,0,2,1)

10. Darcy Ward - 7 (2,1,2,2,d)

11. Kyle Newman - 6 (0,2,2,1,1)

12. Richard Sweetman - 5 (2,0,1,0,2)

13. Taylor Poole - 4 (3,0,1,-,-)

14. Mitchell Davey - 2 (1,1,0,0,0)

15. Arlo Bugeja - 2 (0,0,0,1,1)

16. Ryan Sedgmen - 0 (0,0,0,0,0)

R1. Robert Medson - 1 (1,0)

Bieg po biegu:

1. Poole, Sweetman, Davey, Bugeja

2. Watt, Ward, Woodward, R.Sedgmen

3. J.Sedgmen, Masters, Proctor, Newman

4. Smith, Holder, Schlein, Gathercole

5. Smith, Newman, Davey, R.Sedgmen

6. Proctor, Schlein, Ward, Poole

7. J.Sedgmen, Watt, Gathercole, Bugeja

8. Holder, Woodward, Masters, Sweetman

9. Holder, Ward, J.Sedgmen, Davey

10. Masters, Gathercole, Poole, R.Sedgmen

11. Schlein, Newman, Woodward, Bugeja

12. Smith, Watt, Sweetman, Proctor

13. Watt, Schlein, Masters, Davey

14. Woodward, J.Sedgmen, Medson, Smith (d1)

15. Holder, Proctor, Bugeja, R.Sedgmen

16. Gathercole, Ward, Newman, Sweetman

17. Woodward, Gathercole, Proctor, Davey

18. Watt, Holder, Newman, Medson

19. Smith, Masters, Bugeja, Ward (d)

20. J.Sedgmen, Sweetman, Schlein, R.Sedgmen

Finał B (zwycięzca do finału A):

21. Schlein, Woodward, J.Sedgmen, Masters

Finał A:

22. Holder, Watt, Smith, Schlein

Sędzia: Brendon Gledhill

Widzów: ok. 2 tys.

NCD: Rory Schlein - 50,34 s. w wyścigu 11.

Klasyfikacja generalna IM Australii

I - I runda w Kurri Kurri (15 stycznia) WYNIKI

II - II runda w Gillman (22 stycznia) WYNIKI

III - III runda w Broken Hill (26 stycznia) WYNIKI

IV - IV runda (finałowa) w Mildurze (29 stycznia)

Aktualne składy drużyn: PGE Ekstraliga -> | Metalkas 2. Ekstraliga -> | Krajowa Liga Żużlowa ->

KUP BILET na 2025 PZM FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw. KLIKNIJ i przejdź na stronę sprzedażową!