Finały Hampela, czyli długa droga po złoto?

Damian Woźniak 03 Września 2011, 16:20

Po raz pierwszy nazwisko Hampel w programie finalistów najważniejszych indywidualnych rozgrywek w naszym kraju pojawiło się w roku 2000. Mimo, że zawody odbywały się na domowym torze popularnego "Małego" to nie zaliczał się on wówczas do grona głównych faworytów do medali. Wszakże awans do ostatecznej rozgrywki młody zawodnik pilskiej drużyny wywalczył dopiero z ostatniej premiowanej awansem pozycji w półfinale w Gdańsku. Jednak znajomość własnego obiektu oraz brak jakiejkolwiek presji w dużym stopniu zaważyły na tym, że od samego początku Jarek zgłaszał swój akces do zdobycia jednego z medali. Po dwóch seriach startów razem z Andrzejem Huszczą oraz kolegą klubowym Jackiem Gollobem przewodzili stawce z kompletem dwóch zwycięstw. Pilanie spotkali się w wyścigu dwunastym. Po zażartej walce, lepszy okazał się starszy z braci Gollobów. Hampel po jednym z ataków nie opanował motocykla i upadł na tor. W kolejnej serii obaj zanotowali po zwycięstwie i nadal znajdowali się na czele tabeli. Rzęsiste opady deszczu nie pozwoliły jednak na odjechanie pełnych zawodów. Sędzia postanowił zaliczyć wyniki osiągnięte w czterech kolejkach, co oznaczało dla Hampela nic innego jak wywalczenie tytułu indywidualnego wicemistrza Polski. Wyczyn godny podziwu biorąc po uwagę, że Jarosław miał wówczas dopiero osiemnaście lat. Gwoli ścisłości tytuł mistrzowski z kompletem 12 oczek trafił do Jacka Golloba. Brązowy medal z dziewięcioma oczkami wywalczył Jacek Krzyżaniak z wrocławskiego WTS-u.

Wyśmienity debiut pozwalał optymistycznie patrzeć na przyszłe finałowe batalie Hampela. Kolejne występy jako jeszcze jako juniora nie przyniosły już jednak tak spektakularnych sukcesów jeźdźca Polonii w rozgrywkach o IMP. Owszem bezproblemowo awansował on do finałowych zawodów, jednak w nich nie było już tak różowo jak w debiutanckim występie.

W 2001 tor w Bydgoszczy był świadkiem powrotu na mistrzowski tron Tomasza Golloba, który po czterech latach nieobecności na najwyższym stopniu podium po raz piąty w swej karierze założył na głowę Czapkę Kadyrowa. Bydgoszczaninowi na "pudle" towarzyszyli dwaj zawodnicy WTS-u Wrocław, którzy zmierzyli się w biegu dodatkowym o drugie miejsce. Ostatecznie lepszy okazał się Robert Sawina, na którego szyi zawisł srebrny krążek. Z brązu cieszył się Sebastian Ułamek. Jarosław Hampel na torze bydgoskiej Polonii spisywał się w kratkę. Dwukrotnie mijał metę jako pierwszy, także dwa razy był ostatni. Dodał to tego jeszcze oczko za trzecie miejsce i ostatecznie z dorobkiem siedmiu punktów zajął ósmą lokatę.

Kolejny finał rozegrano przy ulicy Broniewskiego w Toruniu. Niebiosa nie były jednak przychylne zawodnikom i już przed prezentacją na tor zaczęły spadać krople deszczu, które towarzyszyły uczestnikom i kibicom aż do końca zawodów. Turniej obfitował w znaczną liczbę upadków i uślizgów. W takich warunkach zdołano rozegrać tylko cztery serie. Najlepiej w deszczu radzili sobie najbardziej doświadczeni zawodnicy, do których wtedy w żadnym wypadku nie mógł zaliczyć się wychowanek pilskiej Polonii. Zawody, podobnie jak w debiutanckim starcie Hampela, zakończyły się po czterech seriach. Pilanin dwa razy leżał na torze, dwukrotnie mijał metę na drugiej pozycji. Cztery punkty pozwoliły mu zająć jedenastą lokatę. Triumfował drugi rok z rzędu Tomasz Gollob. Zawodnik bydgoskiej Polonii w czterech seriach wywalczył jedenaście oczek i o punkt wyprzedził trójkę zawodników: Krzysztofa Cegielskiego ze Startu Gniezno, Jacka Krzyżaniaka z WTS-u i Piotra Śwista z gorzowskiej Stali. Niemożność rozegrania wyścigów dodatkowych zadecydowała, że o klasyfikacji decydowały ilość zwycięstw, drugich miejsc itd. W takim rozrachunku srebro przypadło Cegielskiemu, a brąz ex equo Krzyżaniakowi i Świstowi.

Rok później rywalizacja o medale IMP ponownie zawitała do Bydgoszczy. W takich okolicznościach zastanawiano się czy ktoś, lub coś jest w stanie przeszkodzić miejscowemu matadorowi w wywalczeniu kolejnego złota. Tym kimś okazał się naturalizowany Norweg Rune Holta, który przy ulicy Sportowej był niepokonany. Gollob z dorobkiem czternastu oczek był drugi, na najniższym stopniu podium niespodziewanie stanął reprezentujący barwy wrocławskiej ekipy Tomasz Jędrzejak. Jarek w Bydgoszczy po raz ostatni wystąpił w tych rozgrywkach jako zawodnik młodzieżowy. Tym razem przywdziewał już jednak plastron WTS-u Wrocław. Po trzech seriach startów Hampel miał siedem oczek i plasował się na czwartej pozycji. W kolejnych dwóch zdobył jednak tylko trzy punkty co ostatecznie uplasowało go na piątym miejscu.

Ze wszystkich dotychczasowych występów, Hampel najbliżej mistrzowskiej korony był w roku 2004. Na torze w Częstochowie udowodnił, że świetnie sobie radzi w swoistych "debiutach", tym razem jako senior. Dwie pierwsze serie startów w wykonaniu "Małego" nie były złe, aczkolwiek brakowało czegoś, by dorównać bezbłędnemu w dwóch pierwszych startach reprezentantowi gospodarzy Grzegorzowi Walaskowi. W gonitwie numer jedenaście doszło do bezpośredniego pojedynku obu zawodników, z którego zwycięsko wyszedł Hampel. Walasek był trzeci i obaj zrównali się punktami z Rune Holtą. Oczko więcej od nich miał Piotr Świst. Walasek i Hampel w kolejnych dwóch wyścigach mijali linię mety na prowadzeniu , co przy słabszej postawie Śwista (dwa oczka w dwóch kolejnych startach) i stracie punktu prze Holtę doprowadził do sytuacji, że o tym, kto podczas dekoracji założy na swoją głową przechodnie trofeum zadecyduje bieg dodatkowy. Start minimalnie wygrał Jarek, jednak po walce na łokcie na pierwszym luku lepszy okazał się Walasek. Pogoń za zawodnikiem CKM-u trwała zaledwie jedno okrążenia, gdyż po jednym z ataków "Mały" przeszarżował i zapoznał się z nawierzchnią toru drużyny spod Jasnej Góry. Hampel wstał i ambitnie dojechał do mety, jednak na dogonienie "Grega" nie miał żadnych szans. Brązowy medal trafił do kolekcji Holty.