Kamil Brzozowski bez złamań

powtórki w zwolnionym tempie, by móc dokładnie zobaczyć, o czym mówię. Najlepsze byłoby ujęcie dające największe zbliżenie na parę Czaja-Przedpełski. Jak ktoś dysponuje nagraniem, może sprawdzić. Na powtórkach widać, że było tak: [b]1.[/b] Tuż przed zdarzeniem Czaja wpada na nierówność (lub łapie przyczepność), przez co podnosi mu przednie koło. Nie na tyle wysoko, żeby było widać z normalnego, odległego ujęcia. [b]2.[/b] Po posadzeniu przedniego koła Czaja stara się opanować maszynę i utrzymać równowagę. Stąd te ruchy kierownicą, które wielu pochopnie zinterpretowało jako zamiar zmiany toru jazdy. [b]3.[/b] Tuż po opanowaniu maszyny (albo jeszcze w trakcie, trudno stwierdzić) dochodzi do kontaktu z Przedpełskim. Na powtórce w zwolnionym tempie ze dwie sekundy dzielą posadzenie przedniego koła przez Czaję od kontaktu z Pawłem. W czasie rzeczywistym trwa to może niecałą sekundę. [b]4.[/b] Dochodzi do kontaktu, deflektor Pawła trafia w szprychy Artura. [b]5.[/b] Deflektor wpływa na prowadzenie motocykla. Czaja próbuje znów utrzymać równowagę i motocykl. [b]6.[/b] Jednocześnie tylne koło odjeżdża lekko do przodu, podobnie jak to się dzieje, gdy złapie się przyczepność. Pociągnęło tył. [b]7.[/b] Czaja usiłuje jeszcze utrzymać motocykl, ale ten za bardzo się osuwa, ucieka spod niego (zmienia się kąt nachylenia względem nawierzchni, widać że motor za bardzo się przechylił na bok) [b]8.[/b] Z racji niemożności opanowania lecącej na bok maszyny Czaja puszcza ją tak jak to powinni zawsze zrobić zawodnicy, by nie pociągnęło ich do bandy (uniknięcie czegoś gorszego, niż sama gleba).