Andriej Karpow: Nie baluję, a porównania do Wodjakowa są mocno przesadzone (rozmowa)

Rok temu trener Marek Cieślak stawiał go za wzór i cieszył się, kiedy Ukraińca nazywano jego wynalazkiem. W tym sezonie Andriej Karpow stracił miejsce w składzie, a media piszą, że znudził się żużlem i porównują go do hulaki Artioma Wodjakowa.

Dariusz Ostafiński
Dariusz Ostafiński
Andriej Karpow, Kacper Woryna WP SportoweFakty / Arkadiusz Siwek / Na zdjęciu: Andriej Karpow, Kacper Woryna

Dariusz Ostafiński, WP SportoweFakty: Nie chce się panu trenować?

Andriej Karpow, żużlowiec Ekantor.pl Falubazu Zielona Góra: Raz zadzwoniłem do klubu z pytaniem, czy muszę być na treningu. Były wtedy wielkie kolejki na granicy polsko-ukraińskiej, chciałem uniknąć stania w korku. Kiedy jednak powiedziano mi, że muszę się zjawić, to zapakowałem busa i ruszyłem w drogę. Na granicy spędziłem osiem godzin, ale przyjechałem na czas.

Czy to prawda, że bardziej od żużla interesuje pana rozrywkowe życie na Ukrainie?

Jest mi przykro, bo znajomi czytają i pytają, co się ze mną dzieje. A już porównywanie mnie do Artioma Wodjakowa, jak to zrobił "Przegląd Sportowy", jest mocno przesadzone. Każdy z nas ma chwile, kiedy wrzuca na luz i łapie do tego wszystkiego dystans, ale bez przesady. Profesjonalny żużlowiec nie może sobie pozwolić na takie życie, jakie prowadzi Wodjakow. On brał udział w strzelaninie, zabił człowieka, ale co ja mam z tym wspólnego?

Czyli nie prowadzi pan hulaszczego życia?

Absolutnie. Robię dokładnie to samo, co przed rokiem, kiedy zbierałem dobre recenzje i chwalono mnie za starty i podejście. Zresztą w tym roku miało być podobnie. W sparingach prezentowałem się dobrze, w pierwszych meczach też wszystko grało, ale potem wszystko się posypało.

Dlaczego?

To była seria niefortunnych zdarzeń. Swoje zrobiły trzy poważne "dzwony". Każdy z tych upadków odbił się niekorzystnie na mojej formie. Do tego doszły problemy sprzętowe. Na początku nie miałem z silnikami żadnych kłopotów, ale później sprawy się skomplikowały. Mocno namieszała ciągle zmieniająca się pogoda. Mimo wielu treningów i testów miałem problem ze znalezieniem optymalnych ustawień. Nadal je mam, choć trochę już tego sprzętu przerzuciłem.

Zmiana tunera?

Dwanaście lat współpracuję z Janem Anderssonem i nie zamierzam tego zmieniać, choć muszę też spróbować innych rozwiązań. Szukam cały czas z nadzieją, że w końcu coś trafimy.

Psychika?

Trochę nadszarpnięta. Wypadki i kulejący sprzęt zrobiły swoje. Staram się jednak robić swoje i walczyć o lepsze jutro. Łatwo jednak nie jest, bo też w tym roku wiele tych kłód wpada pod moje nogi. Pamiętam taki bieg w Gorzowie, gdzie dwa razy wygrywałem start, ale sędzia zarządzał kolejne powtórki. W końcu przegrałem. Takie wydarzenia nie podnoszą człowieka na duchu. Nie baluję jednak z tego powodu, nie szukam też drogi na skróty. Jest żużel, cross, treningi i szukanie plusów. Prędzej czy później na pewno się podniosę. Wtedy już nikt nie będzie mówił, że brakuje mi profesjonalizmu.


ZOBACZ WIDEO Jaka pogoda w niedzielę? Zobacz prognozę


Czy wierzysz w zapewnienia Karpowa, że jego słaba jazda nie jest efektem rozrywkowego stylu życia?

zagłosuj, jeśli chcesz zobaczyć wyniki

Już uciekasz? Sprawdź jeszcze to:
×
Sport na ×