Okiem PGE Ekstraligi: Jedziemy w ósemkę, nie z(a)bijamy KSM

Kontynuujemy cykl artykułów, w których przedstawiać będziemy komentarze i informacje związane z najlepszą żużlową ligą świata pochodzące z bezpośredniego źródła. "Okiem PGE Ekstralig" pisze dla nas Przemysław Szymkowiak, menedżer ds. PR w PGE Ekstralidze.

***

Miniony tydzień to czas dywagacji nad ideą powiększenia PGE Ekstraligi do dziesięciu, a zdaniem niektórych nawet dwunastu drużyn. Sporo pisało się też w mediach o Kalkulowanej Średniej Meczowej. W tym ostatnim przypadku warto rozważyć ten temat i nie ukrywajmy, że toczą się zaawansowane rozmowy polegające na przymiarkach do jej wprowadzenia. Zanim napiszę odpowiedź na pytanie: dlaczego, kilka uwag praktycznych, bo ważna jest przede wszystkim interpretacja tego pomysłu.

Kiełkująca w Ekstralidze Żużlowej idea KSM odnosi się przede wszystkim do liczenia średnich w oparciu o ostatnich pięć sezonów rozgrywkowych - niezależnie od klasy rozgrywkowej, w której jeździł zawodnik, ale z przelicznikami między nimi. To pozwala na bardziej obiektywne podejście do realnej wartości dla żużlowca w PGE Ekstralidze, aby nie było problemu pod tytułem: "zbijam KSM", "jeździłem w niższej lidze i mam za wysoką KSM".

Minione sezony transferowe pokazują, że konkurencja przydałaby się niektórym zawodnikom w odniesieniu do ich stylu rozmów z klubami, a także zarobków. Rozdających karty jest za dużo.

Większa PGE Ekstraliga - na razie - nie jest nam zaś potrzebna z racji na określoną liczbę zawodników gwarantujących wysoki poziom sportowy, ale przede wszystkim: więcej meczów i kosztów ich organizacji. Przesyt ligowy - tego nie chcielibyśmy z całą pewnością, a pamiętać jeszcze należy, że funkcjonujemy w specyficznym sporcie, gdzie jeden zawodnik może startować w ciągu jednego tygodnia w kilku ligach...

Idea spadków i awansów, trzy klasy rozgrywkowe - to sens rywalizacji sportowej w polskim żużlu, którego będę bronił. Popatrzmy na przykład choćby kobiecej piłki siatkowej i sprawy związane z tzw. zamykaniem ligi oraz liczbą drużyn tam grających. Czy chcielibyśmy rozgrywać co weekend mecze, gdzie nie byłoby rywalizacji o utrzymanie? Czy więcej drużyn w PGE Ekstralidze, przy mocnej pozycji kontraktowej kilku klubów posiadających już określonej klasy zawodników i dobry status na rynku, nie oznaczałoby czasami tzw. wysokich wyników oraz trudności z pozyskiwaniem nowych zawodników dla beniaminków? To system naczyń połączonych. Transfer, a przecież ambicje nowych klubów w najwyższej klasie rozgrywkowej po awansie zawsze sięgają wysoko, oznacza zazwyczaj argumenty finansowe przy przekonywaniu do niego zawodnika z innego zespołu...

Wszystko wskazuje na to, że powinniśmy okrzepnąć w ośmiozespołowej lidze jeszcze przez jakiś czas. W lidze, w której kluby coraz lepiej funkcjonują organizacyjnie i finansowo, ale ciągle wydają za dużo pieniędzy w proporcjach: zawodnicy - funkcjonowanie klubu.

Pamiętam wielkie zainteresowanie meczami o awans do wyższej ligi choćby w Krośnie z czasów trochę już odległych. Nie byłoby tego, gdyby funkcjonowały w Polsce dwie klasy rozgrywkowe, bo słabszy i biedniejszy ośrodek czasami byłby całymi latami outsiderem skazanym na walkę w ligowym "ogonie". Tymczasem możliwość awansu z drugiej ligi do pierwszej to naturalny bodziec do budowania zainteresowania dyscypliną na rynku lokalnym. I tutaj jest zresztą wiele do zrobienia.

Przyszłością mogą być kluby partnerskie, gdzie możliwa będzie współpraca "tego mniejszego i słabszego" finansowo z "tym większym i silniejszym", ale przy zachowaniu ciągłości sportowej rywalizacji o awanse. Sprawdźmy, jak to się zrealizuje w Lesznie / Rawiczu i poczekamy na kolejne wnioski, pamiętając też, że PZM kładzie coraz większy nacisk na szkolenie, a jego efekty powinniśmy mieć za kilka lat.

Przemysław Szymkowiak

ZOBACZ WIDEO Falubaz przespał okres transferowy. "Za późno się zorientowali, że trzeba działać"

KUP BILET NA 2024 ORLEN FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw -->>