Reprezentanci Polski władali Malillą w latach 2009-2012, wygrywając tam cztery turnieje z rzędu. Dokonywali tego kolejno: Tomasz Gollob, Rune Holta, Jarosław Hampel i raz jeszcze Gollob, dla którego był to ostatni 22. triumf w karierze w cyklu Grand Prix. Głęboko w pamięci kibiców utkwiła też zwycięska szarża Hampela, który ku rozpaczy szwedzkich fanów na linii mety minął Andreasa Jonssona.
Gospodarze po sześciu latach przeżyli małe deja vu, bo przed rokiem na ostatnim wirażu wielkiego finału atakiem po zewnętrznej Bartosz Zmarzlik wyprzedził Antonio Lindbaecka. 305-metrowy owal na G&B Arenie raz jeszcze okazał się więc szczęśliwy dla polskich kibiców, których apetyty przed sobotnią imprezą mają prawo być mocno rozbudzone.
Tym bardziej że Malillę z polskich zawodników najlepiej zna nie Zmarzlik, a Patryk Dudek i Maciej Janowski (czwarty w 2017). Obaj to jeźdźcy miejscowej Dackarny, obecnego lidera Elitserien. Dudek ściga się w tym klubie od sześciu lat (z przerwą w 2015), Janowski od dwóch. Ostatnio zielonogórzanin nie potrafił przekuć tego w sukces i był dopiero 11. Wątpliwe jednak, żeby drugi raz taka wpadka przytrafiła się tej klasy zawodnikowi. Dudek w domowych meczach Dackarny w tym sezonie legitymuje się zresztą średnią 2,241. Lepszy jest Janowski - 2,400.
To, co nie jest zbyt dobrą informacją dla Biało-Czerwonych to fakt, że w Szwecji niemal zawsze doskonale czuje się Tai Woffinden. Główny faworyt do mistrzostwa na najwyższym stopniu podium w Malilli potrafił stanąć cztery lata temu. Zresztą, poza Brytyjczykiem i wspomnianym Zmarzlikiem, smak triumfu w niespełna półtora tysięcznej miejscowości znają jeszcze Nicki Pedersen (2015) i Greg Hancock (2016), a więc dwaj najwięksi nieobecni ubiegłorocznego turnieju (obu wykluczyły kontuzje).
W sobotę sporo do udowodnienia będzie miał Jason Doyle. Przed rokiem, podobnie jak Dudkowi, chwila słabości trafiła mu się akurat w Malilli (12. miejsce). Na dodatek Australijczyk w 2016, gdy turniej został przeniesiony z soboty na niedzielę z powodu opadów deszczu, w finałowym wyścigu przewodził stawce przez trzy okrążenia, ale triumf zdołał mu wyrwać piekielnie szybki Hancock. Dodajmy, że Amerykanin jest trzecim po Janowskim i Dudku reprezentantem Dackarny w GP.
Statystyki uczestników Grand Prix Skandynawii w turniejach w Malilli:
Zawodnik | Turnieje | Punkty | Śr. punktowa | Biegi | Śr. biegowa | Najlepszy wynik |
---|---|---|---|---|---|---|
Bartosz Zmarzlik | 2 | 25 | 12,50 | 13 | 1,923 | 2017 - 15 pkt |
Tai Woffinden | 5 | 59 | 11,80 | 30 | 1,967 | 2014 - 18 pkt |
Jason Doyle | 3 | 33 | 11,00 | 18 | 1,833 | 2016 - 17 pkt |
Maciej Janowski | 3 | 33 | 11,00 | 18 | 1,833 | 2017 - 13 pkt |
Greg Hancock | 11 | 117 | 10,64 | 66 | 1,773 | 2016 - 17 pkt |
Chris Holder | 7 | 71 | 10,14 | 42 | 1,690 | 2012 - 15 pkt |
Nicki Pedersen | 11 | 105 | 9,55 | 61 | 1,721 | 2015 - 17 pkt |
Fredrik Lindgren | 9 | 84 | 9,33 | 52 | 1,615 | 2017 - 18 pkt |
Emil Sajfutdinow | 5 | 45 | 9,00 | 29 | 1,551 | 2015 - 11 pkt |
Martin Vaculik | 2 | 16 | 8,00 | 11 | 1,455 | 2017 - 10 pkt |
Matej Zagar | 6 | 36 | 6,00 | 33 | 1,091 | 2015 - 13 pkt |
Patryk Dudek | 1 | 5 | 5,00 | 5 | 1,000 | 2017 - 5 pkt |
Peter Ljung | 4 | 19 | 4,75 | 20 | 0,950 | 2014 - 7 pkt |
Artiom Łaguta | 1 | 1 | 1,00 | 5 | 0,200 | 2011 - 1 pkt |
Oliver Berntzon | - | - | - | - | - | nie startował |
Craig Cook | - | - | - | - | - | nie startował |
Joel Kling | - | - | - | - | - | nie startował |
Przemysław Pawlicki | - | - | - | - | - | nie startował |
ZOBACZ WIDEO #EkspertPGEE zawodników Betard Sparty Wrocław