Żużel. Wiara w Chrisa Holdera wciąż nie ustaje. Czy ponownie nie na wyrost? Liczby Australijczyka wymowne

Tomasz Janiszewski 07 Stycznia 2021, 07:30

WP SportoweFakty / Sebastian Maciejko / Na zdjęciu: Chris Holder

• Żużel. Jan Ząbik kończy 75 lat. Tytan pracy jako zawodnik, urodzony trener. "Cechowały go zawsze cierpliwość i spokój"

Ocena pozostawienia Holdera w zespole na czternasty sezon zmieniła teraz swoje kryteria. Konieczność umiejscowienia w składzie zawodnika do lat 24 zwęziło klubom możliwość zbudowania takich kadr, jakie faktycznie chciano. W Grodzie Kopernika nie ukrywano, że nowy przepis zburzył im koncepcję, bo wyczekiwano już powrotu Jasona Doyle'a.

Indywidualny mistrz świata z 2017 roku wciąż mógł do klubu wrócić, ale to wiązałoby się z pożegnaniem innego byłego mistrza. Starszego z braci Holderów nie chciano się jednak pozbywać, a że pewny miejsca był brat Jack, wolną rękę dostał Doyle. Nie brakuje głosów, że sportowo taka decyzja niczym się nie broni i że eWinner Apator tej decyzji srogo pożałuje. - W kwestiach sportowych wybór pomiędzy Doyle'em a Holderem jest oczywisty. Ten pierwszy gwarantuje zdecydowanie wyższy poziom - mówił we wrześniu w rozmowie z WP SportoweFakty Jacek Gajewski, który jako menadżer pracował z obydwoma w 2015 roku.

- Marzyłbym, by cała drużyna jechała równo, ale lider jest potrzebny. Mimo wszystko lidera upatruję w Chrisie Holderze - przyznał z kolei po sezonie Tomasz Bajerski. Obecny menadżer Apatora, opisując rolę "Kangura" w swoim zespole, patrzy też na pomoc zawodnika w parkingu, w tym tę dla młodzieżowców. Jeśli spojrzeć natomiast na najnowszą historię, Bajerski z pewnością podchodzi do sprawy życzeniowo i wiary w swojego podopiecznego mu nie brakuje.

Faktem jest, że liczby Holder posiada od Doyle'a gorsze nieustannie od sezonu 2016. Zresztą to właśnie przed pięcioma laty zanotował ostatni udany sezon w karierze. Na miarę potencjału. Wtedy też żółto-niebiesko-biali po raz ostatni stali na podium PGE Ekstraligi. W kolejnych zawodnik popadł w przeciętność, a zespół tracił swoją moc. Atutem Holdera przestały być nawet mecze na Motoarenie, na której od początku jej istnienia potrafił czarować, zdobywać komplety i prowadzić kolegów do zwycięstw.

Prawdziwą bolączką 33-latka stały się spotkania wyjazdowe. Średnie widoczne w poniższej tabeli doskonale to uplastyczniają. Od 2016 do 2019 Holder zjeżdżał w dół i w dwóch ostatnich sezonach w elicie w barwach Aniołów, gdy jego pomoc była najbardziej potrzebna, zawodził na całej linii. Zresztą nawet w 2016 zwykle nie potrafił wzbić się na choćby dobry poziom.

Jeździł przeciętnie, a pojedyncze udane starty nie mogły przysłonić ogólnej postawy, z której w Toruniu bywano wielokrotnie niezadowolonym. Wymowne jest to, że w 2018 roku pod względem średniej był szóstym jeźdźcem w zespole, jeśli wziąć pod uwagę same delegacje. Jego ogólny dorobek z lat 2016-2020, sumując miejsca zajmowane na mecie (zaczynając od pierwszego) w 162 biegach wygląda dość mizernie: 27-46-48-41.

W 2021 Chris Holder będzie dla torunian kluczowy w kontekście walki o utrzymanie, na której Apator musi się skupić w pierwszej kolejności. Australijczykowi w ostatnich miesiącach wpadki na poziomie eWinner 1. Ligi także się przytrafiały i to już daje do myślenia. W barwach Betard Sparty Wrocław w roli "gościa" prezentował raczej ten poziom, jakiego się spodziewano. Taka dyspozycja nie jest jednak taką, której oczekiwałby Bajerski. Bo lider Holder to być może wizja utopijna, ale już Holder będący w TOP20 zawodników ligi to minimum wymagań wobec niego.

 *w ostatnim sezonie Holder startował w elicie jako "gość"

CZYTAJ WIĘCEJ:
Co czeka nas w 2021? Zmarzlik głównym faworytem IMŚ. Unia z chrapką na 5. z rzędu tytuł
O tym, jak w 1999 roku w śniegu w przeddzień Sylwestra ścigano się na warszawskiej Gwardii

KUP BILET NA 2024 ORLEN FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw -->>