Oni nie dali się kontuzjom. Wrócili wbrew logice!

Ocierali się o trwałe kalectwo, byli skazywani na sportową emeryturę a tymczasem pokonywali własne słabości i przekraczali dotąd nieosiągalne granice, na zawsze zyskując respekt i uznanie. Ci ludzie to twardziele.

 Redakcja
Redakcja

Wydaje się, że nie ma bardziej niebezpiecznego i kontuzjogennego sportu na świecie od żużla. Ponad 300 metrowy tor otoczony bandą, 4 zawodników, 4 okrążenia i motocykle bez hamulców gnające ponad 100 kilometrów na godzinę! Laik popuka się w głowę i podsumuje: dyscyplina dla szaleńców.

Żużel to wspaniały sport, widowiskowy, emocjonujący, kochany przez kibiców na całym świecie - od odległych Antypodów po skaliste wybrzeża Wielkiej Brytanii. Niestety wszystkie składowe rokrocznie dają efekt w postaci wielu kontuzji, które dotykają żużlowców. Począwszy od drobnych siniaków, przez częściowy paraliż ciała, na… śmierci kończąc.

Żużlowców wymienia się jako jednych z najtwardszych sportowców. Złamany obojczyk? - Zespawa się - powiedziałoby wielu. Urazy żeber czy nawet dłoni powodują co prawda dyskomfort, ale ból, głównie dzięki pulsującej adrenalinie, da się przezwyciężyć. Tai Woffinden zdobywał tytuł mistrza świata w 2013 roku z niezaleczoną kontuzją. Przez towarzyszący ból, za każdym razem gdy zjeżdżał z toru, łzy same cisnęły mu się do oczu. Są jednak takie urazy, na które nie wystarczy zacisnąć zębów.

Normy bezpieczeństwa stale są zwiększane, ale z tak dynamicznego i ekstremalnego sportu wszystkich zagrożeń wyeliminować nie sposób. Świadomi tego zawodnicy podejmują ryzyko. Wielu z nich nie ma szczęścia i kończy na wózkach inwalidzkich. Wszystkich ich cechuje odwaga i determinacja w dążeniu do osiągnięcia celu. Portal WP SportoweFakty postanowił swoim Czytelnikom przybliżyć historie żużlowych gladiatorów, którzy zacisnęli zęby i wbrew logice oraz zdrowemu rozsądkowi po bardzo poważnych kontuzjach wracali nie tylko do zdrowia, ale i na tor. A tam znów wyczyniali wielkie rzeczy i osiągali wspaniałe sukcesy. Żużlowy szczyt był im pisany.

Aktualne składy drużyn: PGE Ekstraliga -> | Metalkas 2. Ekstraliga -> | Krajowa Liga Żużlowa ->

KUP BILET na 2025 PZM FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw. KLIKNIJ i przejdź na stronę sprzedażową!

Polub Żużel na Facebooku
inf. własna
Zgłoś błąd
Komentarze (23)
  • teknokiller Zgłoś komentarz
    No kurcze jak już słyszę o tylu wózkach inwalidzkich to może powoli trzeba by zrobić nową dyscyplinę,liga. ŻUŻEL NA WÓZKACH INWALIDZKICH. Dla byłych żużlowców ,którzy zawsze nimi
    Czytaj całość
    będą zawsze jakaś adrenalina.Po prostu w każdej dziedzinie życia można załapać się na wózek inwalidzki lub pochówek.I już o tym pisano ,śpiewano ,przypominano.
    • Dumny Polak Zgłoś komentarz
      E Panie redaktor a o KAROLU ZĄBIKU to już nikt nie pamięta ?!
      • kicol95 Zgłoś komentarz
        Todd Wiltshire pamiętam jak awansował do GP wygrywając ówczesny finał interkontynentalny i w swoim debiucie w Pradze zajął 4 miejsce a w następnym turnieju był 3 wspaniały zawodnik,który pomimo koszmarnej kontuzji wrócił i jeździł na bardzo wysokim poziomie.
        • sympatyk żu-żla Zgłoś komentarz
          Zawodnik startujący na torze żużlowym jest twardzielem.Powyżej są podane zawodnicy po ciężkich kontuzjach i nadal bawi się w tym sporcie,Adrenalina robi swoje ,Zawodnik na emeryturze
          Czytaj całość
          wieku powyżej 60 odczuwa wszystkie urazy jakie zaznał na torze podczas czynnej jazdy,
          • HDZapora Zgłoś komentarz
            A za Kapałą stoi Zdzisław Waliński
            • W i W Zgłoś komentarz
              kilka przypadków jest pominiętych są tylko ,,wybrańcy" jak to zwykle bywa,należy pamiętać o wszystkich,którzy stracili zdrowie na zawsze....
              • Sylwester Niedziela Zgłoś komentarz
                brakuje tu Roberta Dadosa .
                • Colly626 Zgłoś komentarz
                  To bardzo miłe, że zaistniał taki artykuł, ponieważ o wielu wydarzeniach w nim ujętych nie miałam pojęcia. Aż łza się w oku kręci.. Żużlowcy są niebywali. Ich siła, determinacja
                  Czytaj całość
                  jest imponująca. Właśnie dlatego kocham ten sport. Daje mi możliwość oglądania na torze osoby, które zwalczają swoje słabości, pokazują, że wszystko jest możliwe no i są po prostu wielcy! Aż trudno uwierzyć, że tak wielu z wymienionych wyżej żużlowców, mimo przykrego losu powiedziało NIE i stawiło czoło temu, co ich spotkało. Nie zdajemy sobie sprawy z tego jak wiele ich to kosztowało! Wygrali walkę, najtrudniejszą w życiu. Opuścili tor na własnych warunkach. To cudowne. Mam nadzieję, że tak będzie i z tymi, którzy niedawno zostali skazani na tę samą, bądź jeszcze trudniejszą walkę. Powodzenia!
                  • anty stolik Zgłoś komentarz
                    szacun dla twardzieli żużlowców
                    • mecenas z Rzeszowa Zgłoś komentarz
                      yo gabba gabba
                      • lukim81 Zgłoś komentarz
                        Co prawda tylko na jeden mecz przeciwko Stali Gorzów na zakończenie sezonu 1993 powrócił Maciej Jaworek po urazie kręgosłupa jaki doznał w marcowym sparingu przeciwko Unii Leszno (w
                        Czytaj całość
                        karambolu leżała cała czwórka).By zakończyć na dobre karierę.
                        • M70 Zgłoś komentarz
                          Bracia Drymlowie, obaj mieli koszmarne kontuzje, Ales otarł się przecież o śmierć. A obaj mogli zrobić wiele dla czeskiego żużla. Jancarz miał jeszcze jedną paskudną kontuzję, która
                          Czytaj całość
                          w zasadzie zakończyła jego karierę podczas test-meczu Polska - Włochy. Chyba w dechy wsadził go Valentino Furlanetto albo Armando Dal Chiele. Dodałbym jeszcze Karola Ząbika, po tym jak przyjął w Lesznie na klatę motocykl myslałem, że trup na miejscu!! Wrócił na tor ale to już nie był ten sam chłopak. Potem jeszcze dzwon w Toruniu i walka z samym sobą. Wielka szkoda Karola bo to był olbrzymi talent.
                          • charismatic enigma Zgłoś komentarz
                            Śp. Florian Kapała z drużyną Kolejrza Rawicz w 1954 zdobył brązowy medal DMP, a w 1955 roku, srebrny. Ze Stalą Rzeszów zdobył 2 złote medale DMP(1960,1961), dwa srebrne (1962,1963) i
                            Czytaj całość
                            jeden brązowy(1966). W 1961 roku z reprezentacją Polski zdobył złoty medal DMŚ, a w 1963 brązowy. W 1961 był 7 w IMŚ. Był 4-krotnym IMP(1953,1956,1961,1962), a także dwukrotnym brązowym medalistą IMP(1950,1959). W 1956 roku był triumfatorem Memoriału Alfreda Smoczyka. Poza tym razem z drużyną Stali Rzeszów ustanowił rekordową serię meczy w lidze bez porażki, która do dziś nie została pobita. Tak powinien wyglądać opis osiągnąć śp. Floriana Kapały!
                            Zobacz więcej komentarzy (2)