Denis Urubko krytykuje Polaków w rosyjskich mediach

Ja rozumiem, że nie wchodzi się cały czas, że trwa aklimatyzacja itd. Zdaje sobie sprawę, że decyzja o rezygnacji była słuszna, chodziło o bezpieczeństwo, ale łatwiej byłoby to przyjąć, gdyby nie było takiego przesytu informacji na każdy temat. Najwyższe góry nie są dla wszystkich i może należy skończyć z pisaniem na Facebooku i Twitterze co dziś było na obiad? Wszyscy wiemy, że media społecznościowe nie wpłynęły na skutek wyprawy, ale jakoś ten niedosyt byłby chyba mniejszy, gdyby nie te wszystkie "relacje" przy których chciało się sięgnąć po popcorn

jest co prawda duże ryzyko, ale po to tam przyjechali, nie codziennie jest okazja na zdobycie K2 zimą, nie bez przyczyny nikt tego jeszcze nie zrobił. Rozumiem go i wręcz czuję, jak nie mógł usiedzieć w miejscu, jak buzowało w nim pragnienie zaatakowania, jak bardzo musiał być niecierpliwy i coraz bardziej rozgoryczony lub co najmniej rozczarowany, że on chce - bardzo chce, a w jego odczuciu Wielickiemu brakowało odwagi, a problemy, które ich spotykały nie aż takie, by uniemożliwiały i skutecznie hamowały zrealizowania celu wyprawy. I choć bardzo im w tym kibicowałem, to mam przekonanie, że Wielicki bardzo dobre umiał ocenić ryzyko i tym samym nie podjąć pochopnej decyzji. Nie zapominajmy kim jest szef tej wyprawy, o jak wybitnym alpiniście, himalaiście mowa. Bo myślę, że tego ostatniego wiele osób nie czuje, a za to świeżo ma w głowie spektakularne dokonania Urubki. Jego słowa o "braku kręgosłupa w zespole" odczytuję, jako krytykę pod adresem Wlelickiego, że brakowało mu odwagi. I jeśli to dokładnie miał na myśli, to chyba jest to jedną z ostatnich rzeczy, jaką można by przypisać człowiekowi, który jako jeden z nielicznych zdobył koronę Himalajów i Karakorum. Dla Urubki i jego charakteru może to być trudne, niemniej jak najszybciej, choć i tak już po czasie, gdyż to powinno było nastąpić jeszcze na miejscu tuż przed decyzją o zakończeniu wyprawy, powinien pogodzić się z tym i przede wszystkim na chłodno zrozumieć, że od początku na przeszkodzie stawały kolejne problemy i widocznie nie było im to teraz pisane.

ponad 5 tys. metrów i sami faceci w ekipie, to różnice zdań są nieuniknione.

armatnim na wojnie.