Roland Garros: Francuski tenis cofa się o ponad 30 lat
W 1977 roku po raz ostatni żaden reprezentant lub reprezentantka gospodarzy nie znaleźli się w ćwierćfinale międzynarodowych mistrzostw Francji na kortach Rolanda Garrosa. Podobnie jak wtedy, tylko jeden przedstawiciel awansował do IV rundy.
Dziennik Le Monde we wtorek łączy obie daty, porównując także osoby Patrice Domingueza i Jo-Wilfrieda Tsongi. Pierwszy 33 lata temu walczył o ćwierćfinał z Brianem Gottfriedem, potem pokonanym w finale przez Guillermo Vilasa. - Ale wspomnieniem o tym możemy ryzykować pogorszenie stanu depresji. Bo nikt rozsądny nie wyobrażał sobie, że Dominguez, przy całym szacunku dla niego, może któregoś dnia wygrać turniej Wielkiego Szlema.
Ostatnim Francuzem, który triumfował w Paryżu był w 1983 roku Yannick Noah. W 2000 roku najlepsza była Mary Pierce, a wcześniej w tym samym roku w Melbourne wygrała Amélie Mauresmo, która w 2006 roku dołączyła do kolekcji tytuł w Wimbledonie. - Tenis francuski zatoczył koło - pisze Le Monde. - Kasandra powie, że droga była do przewidzenia po porażkach naszych w pierwszych dniach, a także po bratobójstwie między Rezaï i Bartoli.
Najlepsze francuskie singlistki pokłóciły się w mediach. Nie da się ukryć, że Rezaï w ostatnich tygodniach była popularniejsza od wyżej notowanej rodaczki. Bartoli na pytanie na mniejsze zainteresowanie jej osobą odpowiedziała najpierw, że nic na to nie poradzi, a potem dodała, że jej dokonania nie są wystarczająco dobrze pokazywane w mediach. W środę z ust Rezaï padły słowa: - Marion jest bardzo trudną dziewczyną.
Obie odpadły w III rundzie Roland Garros. Rezaï przegrała z Pietrową, zawodniczką bez urody, która następnego dnia pokonała kolejną ulubienicę mediów, Venus Williams. Bartoli uległa Pe'er, "przyjaciółce", przeciw której nawierzchnia była "ciężka, mokra i śliska". Ostatni z Francuzów, Tsonga, finalista Aussie Open sprzed dwóch lat, przegrał z kontuzją (prawy mięsień biodrowo-lędźwiowy), poddając mecz IV rundy z Jużnym. Francuzów w I rundzie było 19, a Francuzek 12.