Boisko do hokeja na trawie
Mecze hokeja na trawie rozgrywane są na boisku o wymiarach 91,40 x 55 m. Występuje na nich 11 zawodników w każdej drużynie. Gra polega na umieszczeniu piłki o wielkości 7-7,5 cm w bramce.
Bramki do hokeja na trawie
Na boisku znajdują się dwie bramki o wymiarach 3,66 m x 2,14 m. Zawodnicy w trakcie meczu posługują się drewnianymi laskami, którymi piłkę muszą umieścić w bramce. Mogą to uczynić jedynie z obszaru półkola strzałowego.
Hokej na trawie - przepisy
Piłka może być zagrywana tylko laskami. Dotknięcie jej jakąkolwiek częścią ciała przez zawodników jest przewinieniem. Po takim zagraniu drużyna przeciwna otrzymuje karny strzał rożny. Jedynie bramkarz może posługiwać się kijem oraz całym ciałem.
ZOBACZ WIDEO Kadra bez niespodzianek. Dujszebajew podał skład na Rio (źródło TVP)
{"id":"","title":""}
Sędzia może pokazać zawodnikom trzy rodzaje kartek: zieloną (upomnienie), żółtą (odsyła zawodnika na ławkę kar) oraz czerwoną (wyklucza dalszy udział zawodnika w meczu).
Za faul w półkolu strzałowym lub za zatrzymanie piłki ciałem zmierzającej do bramki przyznaje się rzuty karne. Wykonywane one są z siedmiu metrów.
Mecz hokeja na trawie trwa 2 x 35 minut. W przypadku remisu zarządzana jest dogrywka. Jeśli ona nie przyniesie rozstrzygnięcia, to zwycięzcę muszą wyłonić rzuty karne. Są one jednak dość specyficzne, ponieważ zawodnicy ustawiają się 22 metry od bramki i mają osiem sekund na oddanie uderzenia z półkola strzałowego.
Hokej na trawie na Igrzyskach Olimpijskich
Hokej na trawie jest dyscypliną olimpijską. Po raz pierwszy zawody odbyły się w 1908 roku podczas igrzysk w Londynie. Od tamtej pory tylko dwukrotnie zabrakło tej dyscypliny: w 1912 i 1924 roku. Przez długi czas na Igrzyskach Olimpijskich rywalizowali tylko mężczyźni. Dopiero w 1980 roku w Moskwie odbyły się zawody kobiet i od tamtej pory regularnie są włączane do programu.
Podczas Igrzysk Olimpijskich w 2012 roku złote medale zdobyli Niemcy (mężczyźni) oraz Holandia (kobiety).
