Zestawienie największych mistrzów wagi ciężkiej! Kliczko goni ostatnią legendę

Lennox Lewis

Brytyjczyk z Londynu uchodzi za jednego z ostatnich ekscytujących mistrzów XXI wieku. "Lew" podczas zawodowej kariery pokonywał wielu wspaniałych pięściarzy, na czele z Shannonem Briggsem (1998 r.), Evanderem Holyfieldem (1999 r.), Mikiem Tysonem (2002 r.) czy Witalijem Kliczko (2003 r.). O sile ciosu mistrza przekonał się również Andrzej Gołota (1997 r.), który przegrał z Lewisem przez nokaut w pierwszej rundzie.

Lewis zawiesił rękawice na kołku w 2003 roku, w kolejnych latach otrzymywał całą serię propozycji powrotu na ring, ale nie myślał o śrubowaniu kolejnych rekordów i odszedł w glorii zwycięstwa. Mierzący 196 cm wzrostu czempion zapowiedział, że jedynie czek na sto milionów dolarów jest w stanie skłonić go do jeszcze jednej walki. Zaporowa granica zapewniła mu spokój od natrętnych promotorów.

Muhammad Ali

Muhammad Ali jest znany wszystkim fanom boksu. Amerykanin stał się ikoną tej dyscypliny i do dzisiaj wielu młodych adeptów szermierki na pięści wzoruje się na złotym medaliście olimpijskim z 1960 roku z Rzymu. "Największy" to również postać kultowa na wielu innych płaszczyznach życia. Zawsze chciał być mistrzem zwykłych ludzi i mistrzem dla ludzi, co mu się wspaniale udawało podczas zawodniczej kariery, której skutki odczuwa do dziś, zmagając się rozległą chorobą Parkinsona. Dumny mieszkaniec Kentucky tytuły bronił dziewiętnaście razy.

"Rumble in the jungle", "Thrilla in Manilla", "Drama in the Bahamas", "Walka wszech czasów" - to były kultowe wojny z udziałem Alego, z wypiekami na twarzy wspominane do dziś przez ludzi boksu. Rywalizacja w wadze ciężkiej w tamtych latach była czymś więcej niż sportem, a niektóre gesty i zachowania przeszły do legendy. Joe Frazier ponoć nawet nie patrzył na kwotę gaży, gdy podpisywał kontrakt na starcie z Alim. Ważniejsze były inne wartości.

Larry Holmes

Larry Holmes nie cieszy się taką estymą, jak chociażby wspomniany wcześniej Muhammad Ali, ale pod względem udanych obron mistrzowskich pasów pokonał "Największego". Pokonał go także w bezpośredniej walce, choć obaj byli w zupełnie różnych miejscach swoich karier - "Zabójca z Easton" był w szczytowej formie, zaś Ali toczył sześćdziesiątą walkę i był tylko smutnym cieniem samego siebie sprzed dekady.

Amerykanin na zawodowstwie walczył przez blisko trzydzieści lat, potrafił do perfekcji wykorzystywać swoje atuty, ale i jego panowanie musiało dobiec końca. Najpierw nie poradził sobie z genialnym i piekielnie szybkim Mikiem Tysonem (1988 r.), na punkty uległ Evanderowi Holyfieldowi (1992 r.), musiał również uznać wyższość Olivera McCalla (1995 r.) i Briana Nielsena (1997 r.).

Władimir Kliczko

Drugim najdłużej panującym czempionem wagi ciężkiej jest Władimir Kliczko, który przez wielu fanów jest niedoceniany, a już zapisał się na kartach historii. I jest to wciąż karta z przestrzenią do wypełnienia. 28 listopada ukraiński arcymistrz postara się o podtrzymanie nieprawdopodobnej serii, "Doktor Stalowy Młot" pozostaje niepokonany od jedenastu lat. Tyson Fury co prawda zapowiada, że wprost zmiecie z ringu 39-latka i będzie to dla niego tylko spacerek, ale czy można w to uwierzyć?

Pięściarz z Kijowa w ostatnich latach posprzątał całą plejadę głodnych pretendentów (do spółki z bratem Witalijem). Już w 2005 roku miał przegrać, gdy stanął naprzeciw groźnego Samuela Petera (2005 r.). Nie sprostał mu również David Haye (2011 r.), jeden z najszybszych oponentów w tej dywizji. Złoty medalista olimpijski Aleksander Powietkin (2013 r.) również był bezradny. Kliczce nie można zarzucić, że dobiera sobie przeciwników, to nie on przecież odpowiada za generalny poziom dzisiejszej wagi ciężkiej.

Joe Louis

Patrząc z naszej perspektywy, Joe Louis boksował w czasach prehistorycznych, w których naprawdę trudno było podtrzymać serię zwycięstw, bowiem wtedy nikt nie zwracał uwagi na podtrzymanie znakomitego rekordu, co stało się znakiem rozpoznawczym XXI wieku. "Brązowy Bombardier" potrafił znokautować Jima Braddocka (1937 r.), błyskawicznie odprawić Maxa Schmellinga (1938 r.) i rozbić Maxa Baera (1935 r.). Karierę zakończył w 1951 roku, po porażce przed czasem z Rockym Marciano.

Zmarły w 1981 roku Louis (miał 66 lat) charakteryzował się również wielkim sercem. W trakcie II wojny światowej znaczną część swojego majątku oddał marynarce wojennej i armii Stanów Zjednoczonych, co zrujnowało jego budżet. W 1990 roku został wprowadzony do Międzynarodowej Galerii Sław Boksu i do dziś pozostaje najdłużej panującym mistrzem świata wagi ciężkiej. Choć po plecach depcze mu przecież Kliczko.