Kimi Raikkonen zdecydował się na odejście z F1. Hulkenberg na celowniku Ferrari

odczucia. Zrobiłem ten wstęp po to, że jeśli Seba miałby blokować przyjście Daniela, to na pewno nie oficjalnie i w stylu "nie nie panowie, ja się absolutnie nie zgadzam na niego, wybijcie to sobie z głowy, póki ja tu jestem i jeżdżę dla was, on obok mnie jeździć nie będzie". Czegoś takiego lub nawet podobnego na pewno nie stawiałby tak. Nie ma żadnego veta, o którym podczas jednej z konferencji żartowali z Lewisem, na pytania dziennikarzy co na to, jakby ten miał jeździć w Ferrari. To oczywiście też z małą uwagą, że Lewisa w ogóle by się nie obawiał, że ten lepiej by się spisywał. Bo poza wszystkim i dobrymi relacjami jakie łączą go z Danielem, ten młodszy o 2 lata bez dwóch dni Australijczyk, który za tydzień będzie obchodził 29 urodziny, już mu pokazał, że jeśli dysponują takimi samymi maszynami, to wygrywa z nim bezpośrednią rywalizację. O tym niestety nie można tak zupełnie zapomnieć, choćby się miało przekonanie, że Seba nie bałby się podjąć z nim nie tyle wiadomo walkę, co po prostu notować słabsze od niego wyniki, nie wygrywać tylu wyścigów, kolejnego tytułu mistrza świata, czy generalnie stać się może nieoficjalnym, ale wynikowo kierowcą nr 2. Te wszystkie okoliczności, jakkolwiek mogą się dziennikarzom wydawać, że tu jest problem największy dlaczego Ricciardo ma prawdopodobnie znikome szanse znaleźć się kiedyś w Ferrari, a na pewno nie za czasów Vettela, to w tym jest najwyżej część prawdy. Bo taka podstawowa (zakładając, że nie mieliby problemu mieć dwóch wysoko opłacanych kierowców) wynika jednak z tego, że zespoły nie budują jednak składu z dwoma tak silnymi liderami. Wydawałoby się, że Raikonen obok Seby to już jest bardzo mocny partner i czy nie za mocny. Ale jakby nie chcieć chwalić Fina za całkiem niezły ten sezon, za to, że świetnie kilka razy się pokazał w kwalifikacjach i przy odrobinie szczęścia i bez własnego błędu za jednym razem, przynajmniej do jednego wyścigu mógł startować z pole position, mógł też powiedzmy wygrać jeden wyścig, to jest z nim podobnie jak z Botasem: poziom najwyżej dobry, ale to Lewis i Seba wygrywają kolejne wyścigi jasno pokazując, kto jest tam nr 1, a kto 2. Daniel i przy jednym i przy drugim taką "dwójką" by po prostu nie był i to jest jego pewne "nieszczęście" bycia za dobrym dla tych dwóch teamów mających w składzie ugruntowanych liderów.