Kiedyś była najszybszą kobietą świata. Teraz pracuje w hospicjum

Michał Fabian 31 Marca 2017, 18:37

Getty Images / Tony Duffy / Katrin Krabbe wygrywa bieg na 100 m na MŚ w Tokio (1991)

"Mała, biała willa położona idyllicznie nad jeziorem Tollensesee w okolicach Neubrandenburga. Z zewnątrz dom wygląda tak, jakby mieszkała w nim wielka rodzina ciesząca się życiem. W środku mieszka jednak kilka osób, które mają przed oczami śmierć i tylko trochę nadziei. To Hospicjum Trzech Króli, ciche miejsce, w którym jedna z największych niegdyś postaci świata sportu towarzyszy ciężko chorym ludziom w ich drodze do śmierci".

Tak o Katrin Krabbe, dwukrotnej mistrzyni świata i trzykrotnej mistrzyni Europy w sprincie, pisze "Die Welt". W ostatnich tygodniach w niemieckich mediach głośno było o nowej roli życiowej 47-latki. Wiele osób podziwia byłą sportsmenkę za to, co robi. Jej życie pełne jest wzlotów i upadków. W ostatnich latach dominowały te drugie.

"Grace Kelly sprintu"

Przed trzema dekadami było zupełnie inaczej. Nastoletnia Katrin zaczynała przygodę z lekkoatletyką w SC Neubrandenburg, klubie z byłej NRD. Jej pierwszym wielkim sukcesem było podwójne mistrzostwo świata juniorów w kanadyjskim Sudbury (1988) - w biegu na 200 m i sztafecie 4x100 m. Mając niespełna 19 lat, pokonała 100 m w 10,89 s, co dało jej prawo startu w igrzyskach olimpijskich w Seulu (tam biegła na 200 m, odpadła w półfinale).

Jej gwiazda rozbłysła dwa lata później. Na mistrzostwach Europy w Splicie zgarnęła komplet złotych medali w konkurencjach sprinterskich (100 m, 200 m i sztafeta 4x100 m). Z kolei w 1991 r. odniosła największy triumf w karierze. Z mistrzostw świata w Tokio przywiozła złote medale na 100 i 200 m. Startując już w barwach zjednoczonych Niemiec pokonała m.in. sławy sprintu: Jamajkę Merlene Ottey i Amerykankę Gwen Torrence.

Fot. GRAY MORTIMORE /ALLSPORT/Getty Images

• Jedyny czysty wśród najszybszych. Oni zostali złapani na dopingu!

Później jednak wyszło na jaw, że Krabbe i Breuer stosowały zakazany środek clenbuterol. To zaś oznaczało roczną dyskwalifikację. Do kary zaproponowanej przez niemiecką federację IAAF (międzynarodowa federacja) dołożył jeszcze dwa lata. Sprinterka mogłaby wrócić na bieżnię dopiero latem 1995 r.

23 lipca 1992 r., na dwa dni przed rozpoczęciem igrzysk w Barcelonie, Krabbe ogłosiła zakończenie kariery. Zamiast walczyć o powrót do formy po okresie zawieszenia, postanowiła powalczyć o swoje przed sądem. Jej zdaniem dwuletnia dyskwalifikacja nałożona przez IAAF była niesłuszna. W 1995 r. udowodniła przed sądem okręgowym w Monachium, że zawieszenie na okres ponad dwóch lat narusza prawo do wolności zawodowej. Domagała się odszkodowania (za utracone korzyści - brak premii za starty i zwycięstwa oraz brak pieniędzy od sponsorów), które ostatecznie udało się jej wywalczyć. Po długiej batalii sąd w Monachium w 2001 r. nakazał IAAF zapłatę 1,2 mln marek niemieckich odszkodowania (ok. 700 tys. euro).

Wygrana przed sądem i kolejny koszmar

Michael Zimmermann i Katrin Krabbe podczas walki Dariusza Michalczewskiego w Hamburgu w 1996 r. | Fot. Bongarts/Getty Images

NA DRUGIEJ STRONIE PRZECZYTASZ M.IN. O TRAGICZNEJ ŚMIERCI MĘŻA KRABBE, DOWIESZ SIĘ TAKŻE, NA CZYM POLEGA PRACA NIEMKI W HOSPICJUM