Piszę to o 2 w nocy z soboty na niedzielę, czyli na gorąco po gali KSW 37: Circus of Pain. Podczas krakowskiego "cyrku bólu" doszło do jednej z najbardziej kompromitujących walk w historii polskiego MMA. Mariusz Pudzianowski zmierzył się z Pawłem Mikołajuwem. "Pudzian" szybko pokonał "Króla Albanii". I w zasadzie to tylko tyle, nokaut i po "walce". Na temat jej przebiegu nie ma co się rozpisywać. W sumie, to mogło być gorzej...
Już przed pojedynkiem mówiło się, że to, żenada, kompromitacja, blablabla... W tym przekonaniu utwierdziła mnie jeszcze ta szopka podczas oficjalnego ogłoszenia starcia. No cóż, taki trochę wrestling nam się zrobił. W sumie, patrząc ze sportowego punktu widzenia, to jakieś cofnięcie się o kilka lat. Minimum do ery "sprzed Pudziana".
Właśnie. Mówię o dwóch erach w historii polskiego MMA - przed "Pudzianem", i po jego walce z Marcinem Najmanem. Ja, nie będę oszukiwał. Gdyby nie Mariusz Pudzianowski, to na pewno nie pisałbym tego artykułu. Na pewno nie oglądałbym mieszanych sztuk walki. Pamiętam jego debiut jakby to było wczoraj, mimo że miałem wtedy tylko dziesięć lat. Ten pojedynek obejrzałem na Polsacie, podobnie jak osiem milionów innych ludzi. No właśnie, aż tyle osób obejrzało galę MMA w Polsce. Rekord nie do pobicia.
Od tamtej pory wiele się jednak zmieniło. Przyznam, że pojedynek "Pudziana" z Najmanem nie przyciągnął mnie na stałe do MMA, ale wtedy poznałem ten sport. Wiem jednak, że wiele osób pozostało i pokochało wszechstylową walkę wręcz. W końcu porównajmy sobie środowisko tego sportu w Polsce przed i po KSW 12. Kiedyś dyscyplina niszowa, dziś bijąca rekordy oglądalności, wyświetleń i tak dalej.
ZOBACZ WIDEO Pudzianowski po triumfie nad "Popkiem": mogłem stracić wszystko
Dlaczego o tym piszę? No bo walka "Popka" z "Pudzianem" też obiła się sporym echem. Niech świadczą o tym wszelkie statystyki - portale branżowe, ogólnotematyczne, social media. O tej walce pisało się wszędzie. Niektóre komentarze skrajnie negatywne, ale jednak poruszają wątek MMA i wychwytają dobre elementy. A mieszane sztuki walki to nie tylko freakfighty, a przede wszystkim pojedynki sportowców. A nie oszukujmy się - ten sport w Polsce stoi na bardzo wysokim poziomie. Jesteśmy europejską potęgą, nie bójmy się tego powiedzieć. Inne kraje mogą pozazdrościć nam takiej Joanny Jędrzejczyk.
Nie mam pojęcia, ile osób oglądało pojedynek dwóch kontrowersyjnych wojowników, ale na pewno wiele kibiców oglądało galę MMA po raz pierwszy. Właściciele najlepszej polskiej organizacji sportów walki, Martin Lewandowski i Maciej Kawulski, oczekują rekordu sprzedaży pay per view, czyli możliwy jest całkiem ładny wynik. A na dodatek pirackie streamy w Internecie.
"Król Albanii" widzów przyciągnął. Przypuśćmy, że ktoś włączył KSW 37 nieco wcześniej. Popatrzył, pomyślał. "Fajne całkiem to jest, zobaczę jeszcze tę walkę". Ze mną tak było przy KSW 17. Zostałem aż do dziś. Niech jedna osoba na dziesięć tak postąpi. Środowisko MMA się rozrasta, a to jest potrzebne. Typowa droga od janusza do fanatyka.
Dlatego bronię ten pojedynek. No cóż, to nie było zbyt miłe do oglądania. Odbyło się, przeszło do historii. Bywało gorzej, np. podczas pamiętnego MMA Attack z Robertem Burneiką i Dawidem Ozdobą. To już w ogóle był cyrk, ale nie bólu. Tam nikt nikomu żadnego bólu nie sprawił, niestety... Lepsze "walki" można obejrzeć pod przeciętną wiejską remizą. Ale "Hardkorowy Koksu" vs striptizer to tylko jedna z trzynastu walk, do których wtedy doszło! W karcie pojedynków byli wtedy tacy fighterzy jak Krzysztof Jotko czy Damian Grabowski. Dzisiaj ci goście są w UFC, ten pierwszy podbija światowe MMA i przebił nawet samego Mameda Chalidowa. Wtedy, podczas gali MMA Attack, nie był zbyt popularny, ale na pewno zdobył wielu sympatyków. Teraz kibiców mieli szansę zdobyć na przykład Roman Szymański czy Filip Wolański. Taki biznes, prosta logika. To tak działa, trzeba "na kimś" się wypromować, to działa.
KSW poszukuje nowych gwiazd, nie oszukujmy się. Czasy Chalidowa i Pudzianowskiego jako "posterboyów" już mijają. Michał Materla miał drobny kryzys, ale wyszedł na prostą. Borys Mańkowski i Mateusz Gamrot na razie nie zawodzą, są rewelacyjni, ale ich miejsce jest raczej w UFC. W sobotę przegrał Karol Bedorf, to już jest problem, ale da się to odrobić. Na horyzoncie są kolejne, młode gwiazdy. Same się nie wypromują!
Śmieszą mnie zwłaszcza teksty niektórych osób ze środowiska sportów walki. O ile konkurencję KSW można zrozumieć, tak już wpisy promotora bokserskiego Andrzeja Wasilewskiego to duża przesada. Nienawidzę hipokryzji, a inaczej nie mogę opisać jego tweetów. Od kiedy polskie MNA to cyrk? Nie wiem, jak można nazwać w takim razie niektóre szopki i przesadne pompowanie rekordów polskich pięściarzy promowanych przez tego pana. Ale to tyle, ja się nie mieszam w tę kłótnię. Polskie sporty walki powinny się wspierać, a nie nawzajem sobie przeszkadzać.
Temat powrotu "Popka" do klatki już przemilczę. To decyzja KSW, niech robią co chcą. Jeżeli to ich zdaniem ma sens - śmiało! Czy będą mieć rację, okaże się w przyszłości...
Maciej Szumowski
Czy według Ciebie walka "Pudzian" vs "Popek" przyniosła jakieś pozytywne efekty polskiemu MMA? 
A co do te Czytaj całość
Kabaret, a nie portal sportowy.... Czytaj całość