Znany dziennikarz zmarł w Katarze. Jego żona podała przyczynę śmierci

sie wyjasnic przebłyskujaca, niezbyt skryta radość z rozwoju niemieckiego narodu. Inni pocieszają sie tym , ze takze mały narod może zyc i przetrwac i wskazuja na danie z jej około 5 milionami mieszkańców. Niemcy mogłyby byc wtedy własnie w przyszlosci Danią na troche wiekszym obszarze. Czy nie poszloby to równiez tak ? Co byloby w tym takiego zlego ? Jesli by do tego doszło, czy nie byłoby ilosciowych, demograficznych przemieszczeń z tamtej strony w czystej skali reprodukcji netto podobnie jak migracji z powodu ubostwa i presji ludnościowej ponad granicami ? Rozsądnie dyskutując, nie mamy rozwoju demograficznego w Niemczech w ciągu ostatnich 45 lat. Kto nie plynie z prądem tych, ktorzy uspokajają i sa pozbawieni troski, kto okazał sie w ogóle zaniepokojony, ten musial wkrotce z frustracja uznać, ze pozostał sam jeden i nierzadko odczuł, że stoi w ludowym kącie. Pominąwszy to, dyskusja społeczna w Niemczech znajduje sie w osobliwej sprzeczności: z jednej strony jest publiczna dyskusja cechująca się chęcią rozwywki i skłonnościaą do skandalizowania, z drugiej strony jest ta opanowana rosnącą ilością eufemizmów z języka polityki.

ktory utrzymuje sie juz od czterech dziesięcioleci – potem za trzy pokolenia czyli w latach 90 – tych (XXI wieku) liczba urodzen w Niemczech bedzie dązyc do około 200 – 250 tys (rocznie). Najwyżej połowa z nich będzie potomkami ludności żyjacej w Niemczech w 1965 roku.

dziesięcioleciach od zakończenia II wojny światowej wzrosla w Niemczech duma z pilnosci i dzielności swego obywatela, z ciagle rosnącej stopy zyciowej {standardu życia} i ciągle szerzej rozbudowywanego panstwa socjalnego. Cztery wieksze kryzysy gospodarcze – 1966-1967 i 1974-1975 "wzbudziły wiarę, że niewiele mogą zaszkodzic solidności własnego systemu gospodarczego i społecznego". Same skutki globalizacji, przemieszzcanie sie wagi na świecie, światowe obciążenia i skutki zmian klimatycznych, ktorych nalezy sie obawiać, są podstawą optymizmu Niemców – takze wowczas, gdy oni chetnie narzekaja – "że az dotad nie zostali na długo skrzywdzeni". Ten gruntowny optymizm i dziesięciolecia prawie niezakłóconego rozwoju zaciemniło {dosl zmetniło} spojrzenie Niemców na zagrożenia i procesy rozkladu wewnątrz społeczenstwa. "Niemcy wykańczaja się same ?" - co za jakas absurdalna obawa, kiedy obserwują (patrzą) na ten solidny kraj z jego 80 milionami mieszkanców w środku Europy: miasta, przemysł, auta, ruch handlowy, życie i ruch..... kraj jest jednak tym, czym jest, dzieki jego mieszkańcom i ich żywym duchowym jak równiez kulturalnym tradycjom. Bez ludzi bylby tylko geograficzną nazwa. Niemcy jednak stopniowo wykanczają się sami. Skala dzietności netto 0,7 albo mniej, ktory mamy od 40 lat, oznacza nic innego jak to, ze pokolenie wnuków każdorazowo jest o połowe mniej liczne od pokolenia dziadków. Liczba urodzen w Niemczech obnizyła sie z ponad 1,3 miliona rocznie w pierwszej połowie lat 60-tych do 650 tysięcy w 2009 roku. Tak jest nadal – powinno sie cos zmienic w tym trendzie, ktory utrzymuje sie juz od czterech dziesięcioleci – potem za trzy pokolenia czyli w latach 90 – tych (XXI wieku) liczba urodzen w Niemczech bedzie dązyc do około 200 – 250 tys (rocznie). Najwyżej połowa z nich będzie potomkami ludności żyjacej w Niemczech w 1965 roku.

wyciągnąć... :)