Lewandowski jak oldboj. To początek końca (OPINIA)

Maciej Kmita 01 Lutego 2024, 06:00

Getty Images / Alex Caparros / Na zdjęciu: Robert Lewandowski (L) i Xavi (P)

553 - tyle minut rozegrał Robert Lewandowski od strzelenia ostatniego gola w La Lidze. Licznik wstydu bije od 10 grudnia ubiegłego roku i meczu z Gironą (2:4). Potem "Lewy" miał tzw. "puste przebiegi" z Valencią (1:1), Almerią (3:2), Las Palmas (2:1), Realem Betis (4:2), Villarrealem (3:5) i teraz z Osasuną (1:0).

Sześć kolejnych ligowych występów bez gola. W jego przypadku to aberracja. Po raz ostatni zaciął się na tak długo 13 lat temu. W pierwszym sezonie w Borussii Dortmund. Między 11 grudnia 2010 a 26 lutego 2011 roku nie zdobył bramki w dziewięciu meczach Bundesligi z rzędu.

A równie długa niemoc, jak ta aktualna, dopadła go jeszcze tylko raz - w barwach Znicza Pruszków w sezonie 2007/08. Ba, w Bayernie zdarzyło mu się przez cały sezon nie rozegrać tylu spotkań bez zdobycia bramki (2020/21 - 4), co teraz w niespełna dwa miesiące...

Polak czeka na gola w lidze już 52 dni. Dla niego to cała wieczność. Po meczu z Osasuną Xavi przyznał wprost, że oczekuje od Lewandowskiego więcej bramek i wymaga od niego, by potrafił rozstrzygać losy meczu. To już nie jest sygnał ostrzegawczy. To wskazanie palcem. Trener Barcelony pierwszy raz publicznie podważył wkład Polaka w grę Barcelony. Czy zdobyło mu się na odwagę, bo kilka dni temu ogłosił odejście z klubu? A może w środę przelała się czara goryczy?

Spotkanie z Osasuną było czwartym (!) kolejnym ligowym, w którym Lewandowski nie oddał ani jednego uderzenia na bramkę rywali. Innymi słowy: golkiper przeciwnika ani razu nie musiał interweniować po strzale "Lewego". O ile jednak z Las Palmas, Realem Betis i Villarrealem był ignorowany przez kolegów, tak w środę 35-latek nie mógł narzekać na serwis.

Problem w tym, że w ostatnich tygodniach wygląda tak, jakby w La Lidze obowiązywał przepis o grze oldboja, a beneficjentem programu ochrony weteranów był właśnie on. Wszystko dzieje się dla niego za szybko, zbyt intensywnie, zbyt twardo. Po przegranych starciach z rywalami pozostaje mu błagalnie spoglądać w kierunku sędziego albo machać rękoma z frustracji.

Robert Lewandowski zwraca uwagę Lamine Yamalowi / fot. Manuel Queimadelos/Quality Sport Images/Getty Images

Barcelona uniezależniła się od bramek Polaka. W ostatnich sześciu meczach strzeliła 14 goli (średnio 2,33 na spotkanie) i bez jego trafień zdobyła 14 z 18 możliwych do zdobycia punktów. Sześć z nich zapewniła sobie, gdy "Lewego" nie było już na boisku. Nie zmniejszyła straty do Girony i Realu, ale też rywale jej nie uciekli.

Ponadto, w środę Barca wygrała po trafieniu Vitora Roque. Brazylijczyk pokonał Aitora Fernandeza kilkadziesiąt sekund po wejściu na boisko. Jego pierwszy kontakt z piłką zakończył się posłaniem jej do bramki Osasuny. 18-latek w mgnieniu oka zrobił to, czego starszy kolega nie potrafił przez godzinę.

To gol-symbol. Kolejny znak, że Polak jest coraz mniej potrzebny Barcelonie na boisku. Cezura wskazująca początek końca "Lewego" w Dumie Katalonii. Dziś to Roque - jak półtora roku temu Lewandowski - wnosi do Barcelony dobrą energię. Może 35-latek nie jest jeszcze zupełnie zbędny, ale jego obecność na placu gry nie jest już konieczna.

Lewandowski przez dekadę wspinał się na szczyt światowej piłki, by w ostatnich miesiącach zjeżdżać z niego w tempie i stylu Andrzeja Bargiela. Na złamanie karku. To już nie jest kryzys, dołek. To jest sportowa zapaść, zestawiając oczekiwania i efekt. Nie można jej ciągle tłumaczyć powikłaniami po Katarze. To jest nowa, smutna rzeczywistość, z którą musimy się jak najszybciej oswoić.

Maciej Kmita, dziennikarz WP SportoweFakty

Kibicuj Lewemu i FC Barcelonie na Eleven Sports w Pilocie WP (link sponsorowany)