Mistrzostwa świata U-20. Tahiti. Cieszyć się małym

Kuba Cimoszko 26 Maja 2019, 12:14

PAP/EPA / Jacek Szydlowski / Na zdjęciu: reprezentacja Tahiti U-20

• Tahiti wicemistrzem świata: tak rodziła się futbolowa sensacja

To wszystko nie działo się po jakimś ważnym zwycięstwie czy trafieniu dającym cenny remis. Wystarczył gol na 1:3 (skończyło się 1:6 - przyp. red.) z Nigerią podczas Pucharu Konfederacji w 2013 roku...

3 stracone gole? Sukces!

Tahiti to potęga futbolu, na każdym turnieju jest jednym z głównych faworytów. Chodzi jednak tylko o odmianę plażową, gdzie jego piłkarze są aktualnymi wicemistrzami świata (dwa razy z rzędu, a wcześniej zajęli czwarte miejsce - przyp. red.). O podobnych sukcesach na trawiastych boiskach w tym kraju nawet się nie marzy. Wielkim wyczynem jest już bowiem awans na jakąkolwiek większą imprezę, choćby młodzieżową. Dotychczas udało się to tylko trzy razy.

Najważniejszym momentem dla futbolu na Tahiti był oczywiście udział we wspomnianym PK 2013. To nic, że przegrało się 0:10 z Hiszpanią, a w 3 meczach straciło 24 gole (!) - dla zawodników i kibiców z Polinezji Francuskiej sama możliwość rywalizacji z takimi zespołami jak ówcześni mistrzowie świata czy Urugwaj była czymś niezwykłym i takim wspomnieniem pozostaje.

- Kiedy usłyszałem narodowy hymn, serce mi rosło. Byłem tak dumny, że myślałem, iż się rozpłaczę. Zwykle tak wielkie imprezy, jak mundial czy olimpiada, możemy najwyżej obejrzeć w telewizji, ale dziś jesteśmy tutaj, częścią tego ważnego turnieju. To niebywałe - tłumaczył radość po jedynym golu z Nigerią selekcjoner Eddy Etaeta.

Podobnie jest z udziałem w turniejach młodzieżowych. Dla większości na świecie to niezbyt ciekawe wydarzenie, będące nawet nie na drugim, ale trzecim lub czwartym planie. W przypadku Tahiti to jednak coś szczególnego. W 2009 roku cały kraj cieszył się grą swoich piłkarzy na mundialu do lat 20 (i nieważne było, że z 21 straconymi bramkami zespół został najgorszym w historii - przyp. red.), podobnie jest dekadę później. Zresztą 0:3 w meczu otwarcia z Senegalem uznano za niezły rezultat i... spory progres dobrze rokujący na przyszłość.

Punkt za... porażkę

Bora-Bora, jedna z wysp przynależnych do Polinezji Francuskiej (fot. Julius Silver/Pixabay)

Ewenementem jest to, że w sezonie 2017/18 w ekstraklasie zagrała reprezentacja U-19, czyli ta, która gra obecnie na MŚ U-20 w Polsce. Furory jednak nie zrobiła: z 39 punktami (3 mecze, 3 zwycięstwa i aż 21 porażek - przyp. red.) zajęła trzecie miejsce od końca. Średnio traciła 4 gole na mecz. Mimo to udało się jej optymalnie przygotować do młodzieżowych mistrzostw Oceanii, gdzie została srebrnym medalistą. Lepsza okazała się tylko Nowa Zelandia, która najpierw wygrała 2:1 w rundzie grupowej, a później 1:0 w finale.

- Ten awans wpłynie na rozwój i przyszłość futbolu na Tahiti - cieszył się tuż po mistrzostwach Bruno Tehaamoana, selekcjoner reprezentacji U-20. - Takie sukcesy motywują bowiem młodzież i pozwalają bardziej spopularyzować dyscyplinę, a co za tym idzie, zwiększyć liczbę zawodników w naszej federacji - dodał.

Być jak Vahirua

Marama Vahirua pozostaje jedną z legend tahitańskiej piłki, mimo że niemal całe życie spędził we Francji.

Tutaj warto podkreślić, że już od kilku lat na Polinezji Francuskiej działa program szkoleniowy oparty na współpracy z Francją. Tamtejszy związek piłkarski koordynuje cały program w szkołach, zapewnia wsparcie finansowe oraz pomaga trenerom. Częściowo odpowiadał też za budowę największego ośrodka treningowego w Pirae, a najlepsi młodzi piłkarze Tahiti mogą też latać na testy do klubów nad Sekwaną. Dzięki temu Terai Bremond i Tevaitini Teumere trafili do akademii Toulouse FC, a kilku innych wylądowało w mniejszych zespołach.

- Mam nadzieję, że ci młodzi gracze, którzy są we francuskich klubach, w pewnym momencie odniosą sukces i staną się zawodowcami. Myślę, że to mogłoby popchnąć do działania najmłodszych, tych dopiero marzących o zostaniu piłkarzami - powiedział Tehaamoana.

Największym, chociaż cichym marzeniem, pozostaje awans na seniorski mundial.

Obserwuj @kubacimoszko