Euro 2020. Jakub Błaszczykowski - wielka kariera naznaczona pechem. Pandemia zdeptała marzenia weterana
Urazy, wielkie rozczarowania, niefortunna wypowiedź, po której został "Biletellim", kosztowna pomyłka i upokorzenie - Jakub Błaszczykowski nie ma szczęścia do wielkich imprez. Teraz los pozbawia go szansy na godne pożegnanie z drużyną narodową.
Wśród podopiecznych Jerzego Brzęczka na pewno byłby Jakub Błaszczykowski. Weteran zagrał w koszulce z białym orłem na piersi już 108 razy - więcej od niego występów w kadrze ma tylko Robert Lewandowski (112). Euro 2020 miało być zwieńczeniem jego reprezentacyjnej kariery. Tyleż wielkiej, co pechowej. Były kapitan drużyny narodowej nie miał szczęścia do wielkich turniejów, a teraz okrutny los zadrwił z niego po raz kolejny i znów zdeptał jego marzenia.
Bohater tragiczny
Klubowa kariera Błaszczykowskiego to historia o odrzucanym w kolejnych miejscach nastolatku, który w końcu dzięki kontaktom wujka ląduje w wielkiej Wiśle Kraków i robi w niej furorę. Dotknięty rodzinną tragedią chłopiec trafia z piłkarskich nizin na europejskie salony, zdobywa mistrzostwa Niemiec, gra w finale Ligi Mistrzów. Gotowy scenariusz na polską wersję kultowego filmu "Gol".
ZOBACZ WIDEO: #dziejesiewsporcie: Robert Lewandowski założył maseczkę i... popełnił błąd. CelowoBłaszczykowski-piłkarz klubowy jest bohaterem filmu familijnego ze szczęśliwym zakończeniem. Błaszczykowski-reprezentant to bohater tragiczny. Czegokolwiek by nie zrobił, jego wysiłek zawsze pójdzie na marne, a on sam zostanie zapamiętany przez pryzmat porażki. W nieco łagodniejszej wersji: pecha.
Wiosną 2006 roku te dwie postacie się przenikły. 20-letni Błaszczykowski nie jest już objawieniem Ekstraklasy, a jednym z najlepszych ligowców. - Każdy dzień spędzony w polskiej lidze jest dla niego dniem straconym - mówi o nim Zbigniew Boniek, patrzący wtedy na Polskę z perspektywy Rzymu jako niezależny komentator.
W marcu Paweł Janas umożliwia przebojowemu skrzydłowemu debiut w reprezentacji i wszystko wskazuje na to, że młody wiślak wskoczy do kadry na MŚ 2006. Udział Błaszczykowskiego w turnieju mógł być inspiracją dla wszystkich, którzy utknęli w niższych ligach - jeszcze półtora roku wcześniej "Kuba" grał w IV-ligowym KS Częstochowa, a teraz ma wystąpić na mundialu.
3 maja, na treningu, doznaje jednak urazu pleców. Krakowscy dziennikarze piszą o "niegroźnej kontuzji", ale tyle wystarczy, by 12 dni później jego nazwiska zabrakło na liście odczytanej przez selekcjonera podczas pamiętnej konferencji prasowej. Więcej mówi się o sensacyjnym pominięciu Jerzego Dudka, Tomasza Frankowskiego i Tomasza Rząsy, ale brak Błaszczykowskiego też jest istotny.
Rozczarowanie
Eliminacje Euro 2008, już pod wodzą Leo Beenhakkera, zaczyna w wyjściowym składzie, ale w przerwie meczu z Finlandią (1:3) zostaje w szatni. Cała drużyna gra źle, ale "Kuba" rozczarowuje najmocniej. To dopiero jego drugi występ w kadrze. Po zmianie jest załamany, jeszcze z szatni telefonuje do brata.
Nowy selekcjoner nie skreśla jednak 22-latka, a ten cztery dni później przeciwko Serbii (1:1) rehabilituje się i staje się ważnym ogniwem drużyny narodowej. Biało-Czerwoni, przy jego dużym udziale, pierwszy raz awansują do mistrzostw Europy, ale Błaszczykowskiego historyczny turniej ominie.
Sezon 2007/08 jest jego pierwszym w Borussii. Zwiększone obciążenia treningowe nie pozostają bez wpływu na jego zdrowie. Przez całe rozgrywki zmaga się z dolegliwościami mięśniowymi. Na zgrupowaniu przed turniejem odnawia mu się uraz mięśnia dwugłowego uda, którego doznał w lutym.
Prosi Beenhakkera o zgodę na wyjazd do Polski, by przejść rehabilitację pod okiem dra Jerzego Wielkoszyńskiego. Selekcjoner się nie godzi, a niedługo później rezygnuje z powołania go na turniej. Było pewne, że Błaszczykowski nie będzie mógł zagrać w pierwszym meczu z Niemcami, ale w drugim z Austrią już byłby do dyspozycji."Brak powołania na mistrzostwa Europy to jedno z największych rozczarowań w mojej karierze. Wróć. Największe. Najtrudniej było oglądać mecze naszej reprezentacji. Ukrywać rozczarowanie, że mnie tam nie ma, że nie mogę pomóc chłopakom" - przyzna "Przeglądowi Sportowemu".
Afera biletowa
Do trzech razy sztuka i udziału w Euro 2012 w Polsce i na Ukrainie już nic mu uniemożliwi. Zagra na mistrzostwach Europy jako jeden z czołowych skrzydłowych Bundesligi, dwukrotny mistrz Niemiec i przede wszystkim - jako kapitan. Został nim półtora roku wcześniej w efekcie incydentu, do którego doszło na pokładzie samolotu, którym reprezentacja wracała do Polski ze Stanów Zjednoczonych. Za niewłaściwe zachowanie Franciszek Smuda wyrzucił wtedy z kadry Artura Boruca i Michała Żewłakowa, a kapitańską opaskę, którą od wielu lat dzierżył ten drugi, przekazał Błaszczykowskiemu.
Chce bronić kolegów, a wystawia się na ostrzał artyleryjski. Kibice nieoczekiwanie stają po stronie PZPN - rozczarowanie postawą drużyny było większe niż nienawiść wobec federacji. Dziennikarze też nie zostawiają na nim suchej nitki. Wykłada Grzegorzowi Lacie piłkę do pustaka, a ten "setek" nie zwykł marnować.
- Każdy piłkarz dostał po 33 bilety. Jak się przegrywa, to trzeba mieć klasę. Powinni popatrzeć najpierw na siebie, bo mieli wszystko. Warunki mieli znakomite, proszę się spytać całego sztabu. Niech oni się wezmą za granie. Jeśli ktoś uważa, że dostał nie tej klasy bilet... To nie są biedni ludzie. Jak chciał, żeby jego żona siedziała w loży, mógł sobie tę lożę wykupić. Zarabiają olbrzymie pieniądze - odpowiada pod publikę prezes PZPN.
Degradacja
Błaszczykowski był kapitanem reprezentacji Polski w 31 meczach - tylko Kazimierz Deyna i Robert Lewandowski dostąpili tego zaszczytu więcej razy. Problem w tym, że okres, w którym "Kuba" nosił opaskę, był najgorszym dla Polski w XXI wieku. Euro 2012? Wielkie rozczarowanie. Eliminacje MŚ 2014? Biało-Czerwoni wyprzedzili tylko San Marino i Mołdawię, a i tego drugiego przeciwnika pokonali tylko raz.
Gdy był nim ostatni raz, Polska w drugim meczu za kadencji Adama Nawałki bezbramkowo zremisowała z Irlandią (0:0), za co została niemiłosiernie wygwizdana. To po tym meczu Mateusz Klich zaprosił kibiców na bigos. Taka kwaśna atmosfera towarzyszyła kadrze, gdy jej kapitanem był Błaszczykowski. Nie z jego winy - o wszystkim decydowały wyniki.
A gdy rodziła się mocna drużyna Nawałki, Błaszczykowski przyglądał się temu z boku. W styczniu 2014 roku doznał najpoważniejszej kontuzji w karierze - zerwał więzadło krzyżowe w kolanie. Gdy był bliski powrotu na boisko, nabawiał się urazów mięśniowych. Ostatecznie pauzował 230 dni, a na kolejny występ w kadrze czekał aż 571 dni.
Ominął go historyczny triumf z Niemcami i cały udany początek eliminacji Euro 2016. Gdy wrócił, to już nie w roli kapitana. Początkowo Robert Lewandowski jedynie go zastępował, ale w grudniu 2014 roku selekcjoner ogłosił, że "Lewy" zostanie kapitanem na stałe. Błaszczykowski nie mógł przełknąć tej porażki. Tym bardziej że Nawałka poinformował go o swojej decyzji w chwili, gdy piłkarz zamykał najgorszy rozdział w karierze i przygotowywał się do pierwszego od 10 miesięcy występu.