MŚ 2013: Oni zostaną gwiazdami?

Słowem wstępu: Chcielibyśmy zwrócić uwagę, iż w naszym zestawieniu nie ujęliśmy zawodników, którzy na poprzednich turniejach byli liderami swoich drużyn. Wiadomo bowiem, że gracze pokroju Thierry'ego Omeyera, Mikkela Hansena, Ivana Cupicia, Gudjona Valur Sigurdssona czy Nikoli Karabaticia będą jednymi z największych gwiazd turnieju. To na nich skupiona będzie najbaczniejsza uwaga wszystkich komentatorów, kibiców i dziennikarzy.

Kto więc znalazł się w naszej klasyfikacji? Przede wszystkim zawodnicy dotąd drugoplanowi, pozostający w cieniu wielkich osobistości reprezentacji Węgier, Chorwacji, Francji, Polski czy Danii. Niektórzy z nich przejąć będą musieli brzemię odpowiedzialności za wyniki swej drużyny, inni zastępować będą wielkich nieobecnych, a pozostali mogą zostać cichymi bohaterami, pracującymi na ogólny sukces, a nie własne, indywidualne osiągnięcia.

Oczywiście prezentowana przez nich dyspozycja może nie być współmierna z końcowym wynikiem danej reprezentacji. Ciężko bowiem sądzić, by drużyny Czarnogóry czy Tunezji (a ich przedstawicieli wyróżniliśmy) osiągnęły na hiszpańskich mistrzostwach wynik lepszy niż 1/8 finału.

Zgadzacie się z naszym zestawieniem? Kto według Was jest w naszej klasyfikacji na wyrost, a kogo tu brakuje? Zapraszamy do lektury i komentowania!

Gabor Csaszar (Węgry)

Węgierski szczypiorniak, a ostatnio także reprezentacja Madziarów, od lat kojarzona jest przede wszystkim z postacią Laszlo Nagy'a. To na 31-letnim prawym rozgrywającym skupiona jest główna uwaga nie tylko kibiców, ale też rywali węgierskiego zespołu. W naszej ocenie cichym bohaterem Madziarów ma szansę zostać jednak Csaszar. 28-latek znajduje się w kapitalnej formie, co udowodnił nie tylko podczas występów w rozgrywkach ligowych, ale także na poprzedzającym MŚ turnieju w Czechach. Jeśli Węgrzy odniosą w Hiszpanii sukces, to głównie dzięki postawie zawodnika MKB Veszprém.

Występy: 173 Bramki: 586

Domagoj Duvnjak (Chorwacja)

Powody braku powołania na hiszpański turniej Ivano Balicia zostały omówione w światowych mediach na wszelkie sposoby. Nieobecność ikony chorwackiego szczypiorniaka i jednej z najważniejszych osobistości piłki ręcznej w XXI, to ogromna szansa dla 24-letniego Duvnjaka. Rozgrywający HSV Hamburg w Hiszpanii ma zostać mózgiem drugiej linii Hrvatskiej, kreującym grę oraz zaskakującym niekonwencjonalnymi akcjami i podaniami. Miejsce w pierwszej siódemce Chorwatów Duvnjak ma zapewnione, pozostaje tylko pytanie: Czy udanie wypełni lukę po Baliciu?

Występy: 108 Bramki: 322

Siarhei Gorbok (Rosja)

Podobnie jak Pavel Atman (także znalazł się w naszym zestawieniu), wielka nadzieja rosyjskiego szczypiorniaka. Sborna od kilku lat znajduje się w stanie wegetatywnym, bowiem wyniki osiągane przez zespół Władimira Maksimowa były wręcz tragiczne. Wraz z odejściem zasłużonego trenera w rosyjskiej drużynie narodowej miał nastąpić przełom, jak na razie jednak były to wyłącznie szumne zapowiedzi. Może i Gorbok nie wprowadzi swojego zespołu do ćwierćfinału mistrzostw, jednak jego postawa powinna wyróżniać się na tle pozostałych Rosjan.

Występy: 6 (wcześniej w reprezentacji Białorusi) Bramki: 35

Silvio Heinevetter (Niemcy)

Wymiana pokoleniowa w niemieckiej drużynie wchodzi w coraz bardziej zaawansowane stadium. W zespole, który w 2007 roku zdobywał mistrzostwo świata nie ostał się już prawie nikt, na mistrzostwa w Hiszpanii trener Martin Heuberger wziął kilku debiutantów. Na tle Bundesteamu najmocniejszą osobowością wydaje się właśnie Heinevetter. Dość ekscentryczny i wybuchowy golkiper berlińskich Lisów jest przecież specjalistą najwyższych lotów, datego też powinien być liderem Niemców, a niekiedy i decydować o losach meczu.

Występy: 81 Bramki: 0

Michał Jurecki (Polska)

Obecny w polskiej drużynie narodowej od początku jej sukcesów, przez wiele lat jednak w cieniu czy to Karola Bieleckiego, czy Grzegorza Tkaczyka, czy nawet i Marcina Lijewskiego. Ważne ogniwo zespołu Bogdana Wenty, ale nigdy wcześniej nie kreowany na jej lidera. Teraz, po pierwszej fazie zmiany pokoleniowej, każdy widzi w "Dzidziusiu" zawodnika, który ma decydować o wygranych biało-czerwonych. Nikt z nas nie wyobraża sobie ekipy Michaela Bieglera bez 28-latka, a sam Jurecki ma wszelkie zadatki, by zostać jedną z największych gwiazd mistrzostw. In Jurecki we trust.

Występy: 130 Bramki: 326

Nikolaj Markussen (Dania)

Gracz o znakomitych warunkach fizycznych i jednocześnie bardzo dobrej koordynacji ruchowej. Markussen potrafi nie tylko atomowo rzucić z drugiej linii, ale też dokładnie podać do obrotowego, czy minąć rywala w akcji jeden na jeden. Jeden z asów w rękawie Ulrika Wilbeka, zawsze jednak w cieniu Mikkela Hansena. Teraz, pod nieobecność Thomasa Mogensena Hansen powinien więcej czasu spędzać na środku rozegrania, a na lewej połówce występować będzie właśnie Markussen. Potężny 24-latek wygra Duńczykom niejeden mecz.

Występy: 33 Bramki: 75

Daniel Narcisse (Francja)

Po wielu latach niesamowitej kariery, Narcisse nareszcie otrzymał w tym roku pierwsze indywidualne wyróżnienie. Teraz pora, by najlepszy piłkarz ręczny 2012 roku został jedną z największych gwiazd turnieju mistrzowskiego. "Air France" ma za sobą wspaniały rok i znakomity początek sezonu 2012/13, dlatego też uważamy, że jego gwiazda zabłyśnie w Hiszpanii jaśniej niż w przypadku Nikoli Karabaticia. Czy na tyle jasno by Trójkolorowi obronili tytuł mistrzowski wywalczony przed dwoma laty w Szwecji?

Występy: 237 Bramki: 755

Petar Nenadić (Serbia)

Gwiazda Orlen Wisły Płock i PGNiG Superligi w pierwszych meczach eliminacji do ME w 2014 roku był liderem drugiej linii "Orłów". Nenadić przyzwyczaił nas do atomowych rzutów, niekonwencjonalnych zagrań i znakomitej gry jeden na jeden. W Hiszpanii co prawda będzie musiał przede wszystkim zmierzyć się z osobą Momira Ilicia, jednak jesteśmy pewni, że jeśli otrzyma swą szansę, to z pewnością ją wykorzysta. Oby nie odpalił w meczu z Polakami...

Występy: 46 Bramki: 95

Aron Palmarsson (Islandia)

Pod nieobecność Alexandra Peterssona, niepewną dyspozycję Snorriego Gudjonssona i rezygnację z występów w narodowych barwach Olafura Stefanssona, 22-letni Palmarsson będzie najważniejszą postacią drugiej linii Islandczyków. Już podczas IO w Londynie rozgrywający THW Kiel pokazał cząstkę swych ogromnych możliwości, w Hiszpanii jak przystało na lidera powinien zaprezentować się w pełnej krasie. Wyrokujemy, że poradzi sobie w tej roli bardzo dobrze, nawet pomimo faktu, że w Kilonii nie gra zbyt wiele.

Występy: 65 Bramki: 223

Daniel Sarmiento (Hiszpania)

Kontuzja i nieobecność Raula Entrerriosa, to ogromna szansa dla 29-latka z FC Barcelony Intersport. Podobnie jak Michał Jurecki w polskiej kadrze, tak i Sarmiento przez wiele lat był ważnym ogniwem w układance hiszpańskich selekcjonerów. Teraz przyszła jednak pora, by wziął ciężar gry na swoje barki. W meczu z Algierią nie wyszło mu to może najlepiej, bo więcej na boisku przebywał m.in. Joan Canellas, ale w kolejnych spotkaniach Sarmiento powinien dostać więcej szans.

Występy: 40 Bramki: 98

Pozostali kandydaci do miana gwiazd:

Występy: 43 Bramki: 125

Występy: 43 Brami: 57

Występy: 80 Bramki: 135

Występy: 105 Bramki: 338

Występy: 37 Bramki: 57

Występy: 127 Bramki: 216

Występy: 36 Bramki: 48

Występy: 8 Bramki: 9

Opracował: Maciej Wojs