Gwiazdy mistrzostw świata 2014 - przyjmujący

10. Mojtaba Mirzajanpour (Iran)

Obecność reprezentanta Iranu w tym gronie to z pewnością dla wielu zaskoczenie. Podopieczni Slobodana Kovaca w ostatnim czasie poczynili jednak olbrzymie postępy.

W dorosłej kadrze, Mojtaba Mirzajanpour występuje dopiero od 2013 roku, ale już zdążył stać się jedną z czołowych postaci w tej ekipie. Występ na Mundialu w Polsce, będzie jego debiutem na mistrzostwach świata.

Największymi sukcesami w karierze 22-letniego gracza są jak dotychczas zwycięstwo w Irańskiej Superlidze (2014) i Klubowych Mistrzostwach Azji (2014) wywalczone z zespołem Matin Varamin. Od nowego sezonu, Mirzajanpour reprezentował będzie barwy Paykanu Teheran.

9. Denis Kaliberda (Niemcy)

Urodzony w Połtawie siatkarz po raz pierwszy do kadry został powołany przez Raula Lozano w 2010 roku na eliminacje mistrzostw Europy. Od tamtej pory Denis Kaliberda regularnie występuje w reprezentacji Niemiec. Jego największymi sukcesami, osiągniętymi z drużyną narodową są 5. miejsce wywalczone w rozgrywkach Ligi Światowej 2012 i 6. miejsce na mistrzostwach Europy 2013.

W nadchodzącym sezonie, kibice siatkówki w Polsce będą mieli okazję oglądać reprezentanta Niemiec na parkietach PlusLigi. 24-letni przyjmujący zdecydował się bowiem podpisać kontrakt z ekipą Jastrzębskiego Węgla.

8. Taylor Sander (USA)

22-latek w reprezentacji zadebiutował w 2012 roku. Uważany jest za wchodzącą gwiazdę siatkówki. Głośno zrobiło się o nim po zwycięstwie siatkarzy USA w tegorocznej edycji Ligi Światowej. Taylor Sandler do złotego krążka zdobytego z drużyną dołożył bowiem dwie indywidualne statuetki - dla najlepiej przyjmującego i MVP całych rozgrywek. Wcześniej na jego liście sukcesów znajdowały się tylko Puchar Panamerykański zdobyty z reprezentacją w 2012 roku i statuetka MVP wywalczona przy okazji tej imprezy.

W sezonie 2014/2015, kibice z Europy będą mogli częściej przyglądać się wyczynom Amerykanina, bowiem siatkarz zdecydował się podpisać kontrakt z występującym w Serie A klubem Blue Volley Verona.

7. Murilo Endres (Brazylia)

Brazylijczyk jest jednym z najbardziej doświadczonych i utytułowanych siatkarzy w ekipie Canarinhos. W drużynie narodowej występuje już od 10 lat, a na swoim koncie posiada m.in. medale igrzysk olimpijskich (2x srebro: 2008 i 2012), mistrzostw świata (2x złoto: 2006 i 2010), Ligi Światowej (6x złoto: 2004-2007, 2009 , 2010 i 2x srebro:2011 i 2014) i Pucharu Świata (1x złoto: 2007).

Murilo w swojej kolekcji posiada także wiele wyróżnień indywidualnych m.in. tytuły: MVP LŚ 2010, MVP MŚ 2010, najlepiej przyjmującego fazy kontynentalnej i turnieju finałowego LŚ 2011 oraz MVP IO 2012.

Od 2009 roku, Murilo Endres występuje w ekipie SESI Sao Paulo.

6. Jiri Kovar (Włochy)

Włoski siatkarz, czeskiego pochodzenia, w drużynie narodowej zadebiutował 27 maja 2011 roku w wygranym 3:0 meczu z Francją. Przez kolejne dwa lata w barwach  Azzurich prezentował się jedynie w rozgrywkach Ligi Światowej. Nie zdołał natomiast wywalczyć miejsca w kadrze powoływanej na najważniejsze imprezy. Kovar nie zagrał na mistrzostwach Europy w 2011 roku i igrzyskach olimpijskich w Londynie. Jego największym sukcesem, jest jak dotąd srebro zdobyte z reprezentacją Włoch na mistrzostwach Europy 2013, które odbyły się w Polsce i Danii.

Na co dzień występuje w ekipie Lube Banca Macerata, gdzie o miejsce w wyjściowym składzie rywalizuje m.in. z reprezentantem Polski Bartoszem Kurkiem.

5. Earvin Ngapeth (Francja)

Earvin Ngapeth to bez wątpienia jeden z utalentowanych graczy w reprezentacji Francji, ale i najbardziej niepokorny zawodnik w ekipie Laurenta Tillie. W 2010 roku, siatkarz został wykluczony z drużyny narodowej w trakcie mistrzostw świata, po tym jak po meczu z Japonią wywołał w szatni awanturę. Do drużyny narodowej powrócił dopiero po roku przerwy. Konfliktowy charakter Francuza przypomniał o sobie w 2013 roku, kiedy to przyjmujący, na kilka miesięcy przed Mundialem, zerwał kontrakt z Kuzbassem Kemerowo i wrócił do ojczyzny.

Lista sukcesów Earvina Ngapetha nie jest zbyt imponująca. Z drużyną narodową, Francuz zdobywał medale jedynie w ekipach młodzieżowych: 2x złoto ME kadetów (2007, 2009), 1x złoto ME juniorów (2008) i 1x brąz MŚ kadetów (2007).

4. Aleksiej Spiridonow (Rosji)

Reprezentant Rosji w środowisku siatkarskim uchodzi za "enfant terrible" i choć nie można mu odmówić umiejętności siatkarskich, to łatka jaka do niego przylgnęła wydaje się być w pełni uzasadniona. W 2011 roku 26-letni przyjmujący został wyrzucony z reprezentacji Rosji przez Władimira Alekno za nadużywanie alkoholu. W 2013 roku, podczas trwania finałów Ligi Swiatowej, wdał się w konflikt na łamach mediów z Bernardo Rezende, nazywając szkoleniowca Canarinhos "starszym człowiekiem chorym na schizofrenię".

W trakcie dotychczasowej kariery, Aleksiej Spiridonow wywalczył ze Sborną trzy medale najważniejszych imprez siatkarskich: 2x złoto LŚ (2011 i 2013) oraz 1x złoto ME 2013. Ciekawostką jest fakt, że dotychczas nie udało mu się sięgnąć po krążek z najcenniejszego kruszcu w rozgrywkach klubowych. W 2009 roku z Iskrą Odincowo zdobył srebro rosyjskiej Superligi i brąz Ligi Mistrzów, a cztery lata później z Fakiełem Nowy Urengoj ponownie wywalczył srebro Superligi i Pucharu Challenge.

3. Michał Kubiak (Polska)

Kilka miesięcy przed turniejem mistrzostw świata, Michał Kubiak doznał kontuzji i istniały obawy, czy zdąży powrócić do zdrowia przed decydującą fazą przygotowań. "Dziku", który w drużynie narodowej występuje od 2011 roku, wygrał jednak walkę z czasem i na kilkanaście dni przed turniejem wydaje się być pewniakiem do gry na mistrzostwach świata, które będą dla niego pierwszymi w karierze.

Przyjmujący Halkbanku Ankara jak dotychczas z kadrą sięgnął po 4 medale: 1x brąz Ligi Światowej (2011), 1x brąz mistrzostw Europy (2011), 1x srebro PŚ (2011) i 1x złoto LŚ (2012).  Ciekawostką jest fakt, że u progu siatkarskiej karieryMichał Kubiak z powodzeniem występował w rozgrywkach siatkówki ... plażowej, sięgając po złoto ME 2004 (U-18) i srebro MŚ 2004 (U-18).  

2. Facundo Conte (Argentyna)

Trener Javier Weber nazwał go Lionelem Messim argentyńskiej siatkówki. W drużynie narodowej Conte zadebiutował przed pięcioma laty w rozgrywkach Ligi Światowej. Od tego czasu, rozegrał w kadrze ponad 100 spotkań. W ekipie Albicelestes jest jednym z kluczowych graczy, dlatego też fanów reprezentacji Argentyny bardzo zmartwiła kontuzja kostki, jakiej przyjmujący PGE Skry nabawił się podczas rozgrywek w przedostatniej kolejce fazy interkontynentalnej II Dywizji LŚ. Trener Julio Velasco nie ma jednak wątpliwości, że jego gracz zdąży wrócić do pełnej sprawności przed pierwszym spotkaniem na Mundialu, dlatego też nie wahał się powołać Conte do 14-osobowej kadry.

Największe sukcesy Facundo Conte odniesione z drużyną narodową to srebro mistrzostw Ameryki Południowej 2011 i brąz Igrzysk Panamerykańskich 2011.

1. Ricardo Lucarelli (Brazylia)

22-letni przyjmujący jest wielką nadzieją brazylijskiej siatkówki. Wielu widzi w nim następcę legendarnego Giby i patrząc na dotychczasowe osiągnięcia przyjmującego Canarinhos, nadzieje te nie są bezpodstawne.

Ricardo Lucarelli w ekipie Betrnardo Rezende zadebiutował wieku 19 lat. Od tego czasu, zdołał wywalczyć z drużyną narodową dwa srebrne medale LŚ (2013, 2014), Puchar Wielkich Mistrzów (2013) i mistrzostwo Ameryki Południowej (2013). Indywidualnie, w 2013 roku, sięgnął po tytuły najlepszego przyjmującego LŚ i najlepszego przyjmującego mistrzostw Ameryki Południowej.