Holandia wysłała Polki do domu. "Te mistrzostwa nam nie do końca wyszły"

sztab nie zmieni myślenia i nie będzie umiejętnie wykorzystywał przygotowań na stworzenie ZESPOŁU, zawsze będziemy mogli się spodziewać takich "sukcesów", bo w każdym pokoleniu znajdzie się jakaś KSD czy ABW z ponad przeciętnymi predyspozycjami, którym dodatkowo będzie się chciało rozwijać indywidualnie i podejmować trudne wyzwania. Sztab musi mieć w tym wsparcie związku na etapie, który wymaga zachowania minimum przyzwoitości w zakresie potrzeb organizacyjnych. Myślenie "aby dziś, a po mnie choćby potop" prowadzi właśnie do sytuacji, którą mamy - taka strategia przyświecała byłym prezesom wobec żeńskiej kadry, którzy kompletnie zignorowali bardzo pożyteczne propozycje planów A. Świderka przygotowań do Rio na koniec 2012 roku i postawili na publiczne pajacowanie z osobą P. Makowskiego, co dziś skutecznie kontynuuje obecny prezes z trenerem. Kadra straciła na niepotrzebnych pyskówkach i wzajemnych bojach 2 lata i myślę, że gdyby nie osobiste marzenia i ambicje sportowe wracających do kadry klasowych zawodniczek z doświadczeniem, to całe towarzystwo wzajemnej adoracji wydałoby dokładnie takie same komunikaty, niezależnie od wyniku stworzonej kadry. Mocno krytykowałem postawę siatkarek w podchodach i medialnym maglu z poprzednim trenerem, w tym rzecz, że winnym sytuacji była polityka zarządu, sama deprecjonująca pracę trenera przez brak woli na realizację prostych potrzeb organizacyjnych i ograniczanie środków do bezsensu. Sytuację z obecnym trenerem można porównać do przejścia Kubicy z toru na teren - niby też auta, niby też trzeba być najszybszym, ale i warunki inne, i pojazdy inne i z pilotem trzeba współpracować.. Nie wystarczy samo przekonanie, że jestem bardzo dobry w prowadzeniu auta..

musiał pan tego udowadniać po raz kolejny...