Wulkan energii z Mścic. Zuzanna Szperlak z Energii MKS-u Kalisz udowadnia, że warunki fizyczne to nie wszystko [WYWIAD]

Piotr Woźniak 26 Listopada 2020, 15:12

WP SportoweFakty / Paweł Piotrowski / Na zdjęciu: Zuzanna Szperlak

• Liga Mistrzyń. Ferhat Akbas tak dumny, że brakuje mu słów. "Mój angielski nie wystarczy"

Piotr Woźniak, WP SportoweFakty: Pewnie dzięki tobie wielu usłyszy teraz po raz pierwszy o pewnej wsi pod Koszalinem. Jak to się stało, że dziewczyna z Mścic, położonych z dala od siatkarskich SOS-ów czy innych najbardziej znamienitych ośrodków szlifujących młode talenty, zawitała na ekstraklasowe parkiety?

To nie był jednak koniec "wojaży" Zuzanny Szperlak...

Później przeniosłam się do Wałcza. Tam pod okiem pani trener Krystyny Filipiak zajęłyśmy drugie miejsce na mistrzostwach Polski młodziczek. Po dwóch latach postanowiłam znów zmienić otoczenie i tak trafiłam do klubu z Polic. Naszym szkoleniowcem był wtedy Wojciech Kasza i razem z koleżankami zdobyłyśmy brązowe medale mistrzostw kraju. To nie był jednak koniec moich "podróży", bo na sam koniec młodzieżowej kariery przeniosłam się jeszcze do SPS-u Piła, gdzie sięgnęłam po wicemistrzostwo Polski juniorek.

Właśnie w tym ostatnim młodzieżowym sezonie twojej kariery, w 2019 roku, byłaś o krok by zawiesić złoty medal na szyi. Czy do tej pory nie żałujesz, że tak się nie stało?

Bardzo tego żałuję. Miałyśmy świetny zespół i byłyśmy fajnie poukładane. Być może to nie był nasz najlepszy dzień. W sporcie tak to wygląda, że mecz meczowi nie jest równy. Było nam przykro, bo uważam, że miałyśmy wszystkie argumenty do tego, by ograć legionowianki. Tym bardziej, że już podczas tych finałów raz udało nam się pokonać drużynę LTS-u Legionovia Legionowo. Niestety, ta sztuka nie powiodła nam się w finale. Rywalki zagrały dobrze, a nas... być może dopadło zmęczenie, choć oddałyśmy serce na boisku. Nie zmienia to faktu, że było to dla mnie miłe zakończenie wieku juniorki i cieszę się, że mogłam być częścią tej drużyny.

Zanim trafiłaś do Kalisza "zwiedziłaś" duży kawałek Polski. Koszalin, Wałcz, Police, Piła. Uważasz, że zmiana środowiska za każdym razem wychodziła na dobre?

Rzeczywiście, trochę tych zmian klubów i szkół miałam. Powiem szczerze, że nawet mi się to miesza! Cały czas szukałam swojego miejsca w Polsce, ale drugi raz postąpiłabym tak samo. Czas spędzony w każdym z tych klubów wniósł coś do mojej siatkarskiej edukacji. Gdyby to nie były dobre decyzje, to może nie grałabym teraz na parkiecie LSK i nie mielibyśmy o czym rozmawiać.

I od samego początku byłaś ustawiana przez kolejnych trenerów na pozycji przyjmującej?

Jeżeli chodzi o kadrę wojewódzką to tak - głównie byłam ustawiana na przyjęciu. Miałam natomiast też styczność z rozegraniem, co ciekawe... grałyśmy na dwie rozgrywające, z których tą drugą była Oliwka Bałuk. Chyba tylko jeżeli miałam jakąś kontuzję i nie byłam w pełni sił, to wtedy pomagałam drużynie jako libero. Były to jednak wyjątki potwierdzające regułę, że moim miejscem jest pozycja przyjmującej.

Do ekipy Energii MKS Kalisz dołączyłaś w ubiegłym sezonie. Wtedy pełniłaś jednak rolę zmienniczki i zawodniczki od zadań specjalnych. 

Podpisując kontrakt z klubem z ekstraklasy musiałam liczyć się z tym, że na początku trudno będzie mi się przebić do składu. Moje dotychczasowe doświadczenie wynosiłam z juniorek oraz z gry w 3. lidze. Trudno było mi się porównywać z dziewczynami, które grały w TAURON Lidze - to była ogromna przepaść. Musiałam pracować nad techniką przyjęcia i ataku. Zaparłam się jednak i wylewałam na treningach siódme poty, by otrzymać swoją szansę w meczu. Pamiętam, że kiedy w końcu mogłam pomóc drużynie, moja radość była ogromna.

Czy czujesz, że po meczu w Bydgoszczy, przed paroma tygodniami, coś się zmieniło? Należy postrzegać cię już jako jeden ze stałych filarów zespołu z Kalisza?

Mamy w Kaliszu przyjmujące, które naprawdę się uzupełniają. Tutaj absolutnie nie ma dziewczyny, która mogłaby być pewna miejsca w szóstce. Być może też dlatego nie ma wśród nas jakiejś zazdrości, czy złych emocji, bo zdajemy sobie sprawę, że jak nie w tym meczu, to w kolejnym możemy odegrać ważną rolę na boisku. Możliwość rotacji na tej pozycji jest naszym mocnym punktem.

*na następnej stronie przeczytasz o tym, co łączy Zuzannę Szperlak z Oliwią Bałuk i dlaczego w okresie kwarantanny w ekipie z Kalisza obowiązywała zasada ograniczonego zaufania