Najdłuższy kontrakt w historii. Bilans Jacka Nawrockiego na stanowisku trenera reprezentacji Polski

Jacek Pawłowski 01 Września 2021, 07:00

WP SportoweFakty / Justyna Serafin / Na zdjęciu: Jacek Nawrocki

• ME siatkarek. To już koniec! Marzenia Polek o medalu legły w gruzach

W 2015 roku Jacek Nawrocki, rywalizując o stanowisko selekcjonera reprezentacji Polski, pokonał Massimo Barboliniego. Zarząd PZPS postawił na Polaka, stosunkiem głosów 13 za, 1 przeciw i 4 wstrzymujące. Wybór był o tyle zaskakujący, że jego kontrkandydat - niespełna 51-letni Włoch, kilka miesięcy wcześniej rozwiązał kontrakt za porozumieniem stron z turecką federacją. Wcześniej, w latach 2006-2012 prowadził reprezentację Włoch, z którą dwa razy zdobył mistrzostwo Europy (2007, 2009), Puchar Świata (2007, 2011), Puchar Wielkich Mistrzyń (2009) i trzykrotnie zwyciężył w World Grand Prix (2007, 2008, 2010).

Jacek Nawrocki funkcję trenera reprezentacji Polski kobiet przejął po Piotrze Makowskim, który w lutym 2015 roku złożył rezygnację. Zarząd PZPS oczekiwał, że nowy selekcjoner podejmie próbę wywalczenia awansu do turnieju olimpijskiego w Rio de Janeiro, a jednocześnie zbuduje reprezentację, która walczyć będzie o czołowe lokaty w kolejnych turniejach rangi międzynarodowej.

Awansu na igrzyska olimpijskie w Brazylii Polki nie wywalczyły, podobnie jak na kolejne igrzyska - Tokio 2020. Niepowodzeniem kończyły się także kwalifikacje do mistrzostw świata 2018. Na warszawskim Torwarze triumfowały późniejsze złote medalistki, Serbki. Z drugiego miejsca do kolejnej rundy kwalifikacji awansowały Czeszki, pokonując Biało-Czerwone w decydującym meczu 3:2.

Sukcesów za kadencji Jacka Nawrockiego było niewiele. Jedyny medal nasze siatkarki wywalczyły w Igrzyskach Europejskich w 2015 roku, rozgrywanych w Baku. Należy jednak podkreślić, że większość ekip wystąpiła wówczas w rezerwowych składach. Osiągnięciem godnym podkreślenia było pokonanie Serbek, w składzie z Aną Bjelicą, Brankicą Mihajlović i Mileną Rasić. To była zresztą jedyna wygrana Biało-Czerwonych z Plavi pod wodzą Jacka Nawrockiego.

Jeśli chodzi o mecze z europejską czołówką, nie szło nam również w starciach z Belgijkami (2 zw. - 4 por.), Turczynkami (1 zw. - 8 por.), Holandią (2 zw. - 6 por.). Wyjątkowo dobrze siatkarki znad Wisły radziły sobie natomiast w konfrontacjach z Rosjankami (3 zw. - 1 por.) i Niemkami (7 zw. - 1 por.), z Włoszkami natomiast było w kratkę (4 zw. - 4 por.).

Następcę Jacka Nawrockiego czeka trudne zadanie. Co prawda przejmie kadrę z utalentowanymi i wciąż młodymi zawodniczkami jak Martyna Czyrniańska, Magdalena Stysiak, Maria Stenzel i Malwina Smarzek. Do wykorzystania pełni potencjału potrzeba będzie jednak wsparcia doświadczonych siatkarek, jak Joanna Wołosz, której osoba obecnego jeszcze selekcjonera zniechęciła do gry w barwach narodowych. Zarząd PZPS z pewnością nie będzie miał łatwego zadania z wyborem nowego szkoleniowca. Potencjał z pewnością jest, o czym świadczyć mogą chociażby czwarte miejsce na ME 2019 i piąta pozycja w Lidze Narodów 2019.

Warto podkreślić, że Jacek Nawrocki był pierwszym w historii selekcjonerem, który prowadził drużynę narodową aż przez sześć sezonów. To najdłuższy kontrakt na tym stanowisku w historii polskiej siatkówki. Wcześniej rekordzistą pozostawał Benedykt Krysik, który prowadził drużynę narodową kobiet w latach 1965 - 1970. Pod jego wodzą reprezentacja Polski zdobyła wicemistrzostwo Europy w 1967 roku, a w kolejnym sezonie wywalczyła brązowy medal igrzysk olimpijskich w Meksyku.

Czytaj także: Ostro po bolesnej porażce siatkarek. "Przykro się na to patrzy" Zatrważający bilans na jednej pozycji. Tylko do jednej siatkarki nie można mieć zastrzeżeń