W tym artykule dowiesz się o:
Rozgrywający: Benjamin Toniutti (Francja)
Urodzony w 1989 roku francuski rozgrywający Benjamin Toniutti ma za sobą kolejny bardzo dobry turniej. Po tym jak poprowadził on Trójkolorowych do 4. miejsca podczas mistrzostw świata oraz triumfu w Lidze Światowej 2015, tym razem był on jednym z "ojców" sukcesu swojego zespołu w czempionacie Starego Kontynentu. Toniutti tradycyjnie grał szybko i kombinacyjnie, zaś problemy z odczytaniem jego intencji mieli często blokujący rywali. ZAKSA Kędzierzyn-Koźle powinna mieć spory pożytek z tego siatkarza w trakcie sezonu klubowego.
[b]
Atakujący: Antonin Rouzier (Francja)[/b]
Jeszcze jakiś czas temu wielu krytykowało Antonina Rouziera za jego występy, a także niewykorzystywanie swojego sporego potencjału, w głównej mierze przez lenistwo, o czym mówił w jednym z wywiadów dla WP SportoweFakty trener Laurent Tillie. Jednak to właśnie pod wodzą nowego selekcjonera były siatkarz ZAKSY ustabilizował swoją formę, od pewnego okresu popełnia mało błędów, dzięki czemu w końcu gra na miarę swoich możliwości. W trakcie ME 2015 jego gwiazda w pełni rozbłysła i z dorobkiem 119 oczek został najlepszym punktującym turnieju.
[b]
I środkowy: Teodor Todorow (Bułgaria)[/b]
26-letni Teodor Todorow ma za sobą najlepszy turniej w karierze i był jednym z liderów reprezentacji Bułgarii podczas mistrzostw Europy. Nowy nabytek Dragons Lugano znakomicie radził sobie w bloku (0,96 bloku/set) i często zatrzymywał rywali na siatce lub za sprawą pasywnego zagrania umożliwiał swojemu zespołowi wyprowadzanie kontrataków. Ponadto nieźle współpracował na środku z rozgrywającym Bratojewem, będąc dość skutecznym w ofensywie.
II środkowy: Jan Kozamernik (Słowenia)
Jan Kozamernik nie rozpoczął turnieju w wyjściowym zestawieniu Słoweńców, jednak jak już pojawił się w pierwszej szóstce swojej reprezentacji, to już do końca ME 2015 nie oddał miejsca w składzie. Z każdym kolejnym meczem rozkręcał się coraz bardziej, a jego dobrą formę po drodze słoweńskiej drużyny do finału odczuli także Polacy, którzy nie mogli go zatrzymać na siatce. Oprócz tego nieźle grał w bloku, w tym wiele razy skutecznie zagrał tym pasywnym.
[b]
I przyjmujący: Earvin N'Gapeth (Francja)[/b]
Magik, niesamowity technik, wirtuoz siatkówki - to tylko niektóre z określeń Earvina N'Gapetha, które przewijają się w siatkarskim środowisku. Co prawda ten zawodnik poza boiskiem miewa różne problemy, ale na placu gry zamienia się w niesamowitego wojownika, który poprowadził reprezentację Francji do trzeciego sukcesu z rzędu (półfinał MŚ 2014, triumfy w Lidze Światowej i mistrzostwach Europy). Podczas EuroVolley ten mający 194 centymetry wzrostu siatkarz po prostu bawił się siatkówką: niesamowicie grał w obronie, w ataku często zaskakiwał rywali, zaś jego zagrywka siała popłoch w szeregach przyjmujących rywali. W chwili obecnej to prawdopodobnie najlepszy przyjmujący na świecie.
[b]
II najlepszy przyjmujący: Klemen Cebulj (Słowenia)[/b]
23-letni Klemen Cebulj z roku na rok czyni coraz większe postępy, zaś w tym roku podpisał kontrakt z mającym mocarstwowe plany włoskim klubem Cucine Lube Banca Macerata. W sierpniu wygrał on ze Słoweńcami Ligę Europejską i został najlepszym przyjmującym tych rozgrywek, zaś dwa miesiące później poszedł za ciosem i był głównym z architektów sukcesu kadry Słowenii w ME 2015. Cebulj podczas mistrzostw Europy grał efektownie, a zarazem efektywnie i zdaniem portalu WP SportoweFakty zasłużył na wyróżnienie.
[b]
Najlepszy libero: Jenia Grebennikov (Francja)[/b]
Jenia Grebennikov to zawodnik, który niesamowicie czyta grę i potrafi się ustawić na boisku w odpowiednim miejscu w odpowiednim czasie, żeby skutecznie podbić piłkę. Jego najmocniejszą stroną jest właśnie postawa w defensywie, ale i w przyjęciu radzi on sobie całkiem dobrze. W trakcie ME nie miał on sobie równych na swojej pozycji.
Ławka rezerwowych: Dejan Vincić (Słowenia), Iwan Zajcew (Włochy), Matteo Piano (Włochy), Wiktor Josifow (Bułgaria), Osmany Juantorena (Włochy), Tine Urnaut (Słowenia), Wladislaw Iwanow (Bułgaria).
na Instagramie 
na Facebooku 
