53. zwycięstwo w karierze Gregora Schlierenzauera w wietrznym Lillehammer

czego skokami nie można nazwać.

pomagali. Jak dla mnie jedna z gorszych relacji. Po prostu nie czują skoków!

ładne i też można było za nie dać 19,5, a dawano od 18 do 19 punktów, w zależności od nazwiska. Ci wielcy sędziowie, którzy oceniają urok skoku, to, czasem ma wrażenie, zwykli przechodnie, których posadzono na stanowiskach jury, a oceny ich są wydawane zawsze na podstawie precedensu. Który z nich odważyłby się dać Włochowi, nieznanemu Czechowi czy innemu nieuznanemu zawodnikowi za dobry skok, niekrótki, ładny, z bardzo dobrym lądowaniem 18,5-19 pkt? Oczywiście, jeżeli byłaby to druga seria, a ten zawodnik byłby po niej wysoko w klasyfikacji, te szanse rosną. Jednakże w przypadku pierwszej serii, kiedy jest to zawodnik z numerem, dajmy na to 19., takich szans po prostu nie ma. Obniżenie belki panu Sclierenzauerowi "aż" o jeden stopień daje tyle, że odległość skoku jest ta sama, ale punkty są dodane, dlatego ośmielam się stwierdzić, iż wygrać dzisiejsze zawody powinien pan Fannemel. Jestem zadowolony z pierwszych skoków Polaków, zwłaszcza ze skoku pana Piotra Żyły, który mając jakieś 3 m/s w plecy oddał skok na odległość 127,5 metra. Konkurs został wypaczony przez warunki atmosferyczne, w szczególności mowa tu o zawodnikach z okolic środka listy startowej oraz o dwóch ostatnich zawodnikach, panach Kasaim i Ammanie. Japończykowi jeszcze udało się awansować i pokazać swą klasę, przeskakując z 28. miejsca na miejsce 12., jednakże Szwajcar nie miał nawet tej odrobiny szczęścia. Zawody nie był nudne, skądże. Szkoda jednak, że znów namieszał wiatr i rotowanie wysokością belki. Zabieg ten powinien być wykonywany w ostateczności i z rozumem. Tego oczywiście nie ma.

naprawdę ma niewiele wspólnego ze sportem.