Przewodnik na Finały ATP World Tour 2013
Londyn po raz piąty z rzędu gości najlepszych singlistów i deblistów sezonu. Pod wieloma względami rekordzistą w Finałach ATP World Tour jest Szwajcar Roger Federer.
| Miasto | Lata | Miejsce | Nawierzchnia |
|---|---|---|---|
| Tokio | 1970 | Tokyo Metropolitan Gymnasium | dywan |
| Paryż | 1971 | Stade Pierre de Coubertin | dywan |
| Barcelona | 1972 | Palau Blaugrana | dywan |
| Boston | 1973 | Boston Garden | dywan |
| Melbourne | 1974 | Kooyong Stadium | kort trawiasty |
| Sztokholm | 1975 | Kungliga tennishallen | dywan |
| Houston | 1976 | The Summit | dywan |
| Nowy Jork | 1977-1989 | Madison Square Garden | dywan |
| Frankfurt | 1990-1995 | Festhalle Frankfurt | dywan |
| Hannover | 1996-1999 | Hanover fairground | dywan (96), kort twardy w hali (97-99) |
| Lizbona | 2000 | Pavilhão Atlântico | kort twardy w hali |
| Sydney | 2001 | Acer Arena | kort twardy w hali |
| Szanghaj | 2002 | Shanghai New International Expo Center | kort twardy w hali |
| Houston | 2003-2004 | Westside Tennis Club | kort twardy |
| Szanghaj | 2005-2008 | Qizhong City Arena | dywan (05), kort twardy w hali (06-08) |
| Londyn | 2009-2016 | O2 Arena | kort twardy w hali |
Od 1972 roku obowiązuje aktualna formuła - ośmiu tenisistów dzielonych jest na dwie grupy, z których do półfinału awansuje po dwóch najlepszych. W latach 1972-2007 wielki finał grano do trzech wygranych setów, za wyjątkiem lat 1977-1979 oraz 2004 roku. W tym czasie odbyło się dziewięć pięciosetowych finałów, ostatni w 2005 roku, gdy David Nalbandian po pasjonującym widowisku pokonał Rogera Federera.Pięciosetowe finały:
| Rok | Zwycięzca | Finalista | Wynik |
|---|---|---|---|
| 1972 | Ilie Năstase | Stan Smith | 6:3, 6:2, 3:6, 2:6, 6:3 |
| 1974 | Guillermo Vilas | Ilie Năstase | 7:6, 6:2, 3:6, 3:6, 6:4 |
| 1976 | Manuel Orantes | Wojciech Fibak | 5:7, 6:2, 0:6, 7:6, 6:1 |
| 1981 | Ivan Lendl | Vitas Gerulaitis | 6:7, 2:6, 7:6, 6:2, 6:4 |
| 1988 | Boris Becker | Ivan Lendl | 5:7, 7:6, 3:6, 6:2, 7:6 |
| 1996 | Pete Sampras | Boris Becker | 3:6, 7:6, 7:6, 6:7, 6:4 |
| 1998 | Àlex Corretja | Carlos Moyá | 3:6, 3:6, 7:5, 6:3, 7:5 |
| 2002 | Lleyton Hewitt | Juan Carlos Ferrero | 7:5, 7:5, 2:6, 2:6, 6:4 |
| 2005 | David Nalbandian | Roger Federer | 6:7, 6:7, 6:2, 6:1, 7:6 |
Roger Federer w Masters zagra po raz 12. z rzędu. Szwajcar to sześciokrotny triumfator imprezy i jest to rekord (po pięć tytułów zdobyli Ivan Lendl i Pete Sampras, a cztery Ilie Nastase). Federer jest także rekordzistą pod względem ilości wygranych meczów (42). Spośród uczestników Masters 2013 imprezę wygrał także dwa razy Novak Djoković, a w finale wystąpili jeszcze Rafael Nadal, David Ferrer, Juan Martín del Potro . Jedynym debiutantem w stawce jest Stanislas Wawrinka, a Richard Gasquet zagra w turnieju po raz pierwszy od 2007 roku.
| Tenisista | Liczba występów | Życiowy wynik | Bilans |
|---|---|---|---|
| Rafael Nadal | 5 | finał 2010 | 9-10 |
| Novak Djoković | 6 | tytuł 2008, 2012 | 14-9 |
| David Ferrer | 4 | finał 2007 | 8-7 |
| Juan Martin del Potro | 3 | finał 2009 | 6-6 |
| Tomáš Berdych | 3 | półfinał 2011 | 4-6 |
| Roger Federer | 11 | tytuł 2003-04, 2006-07, 2010-11 | 42-9 |
| Stanislas Wawrinka | 0 | - | 0-0 |
| Richard Gasquet | 1 | faza grupowa 2007 | 1-2 |
Tenis na SportoweFakty.pl - polub i komentuj nasz profil na Facebooku. Jesteś fanem białego sportu? Kliknij i obserwuj nas także na Twitterze!
| Etap turnieju | Punkty | Nagroda pieniężna (singiel) | Nagroda pieniężna (debel) |
|---|---|---|---|
| Rezerwowy | - | 80.000 dolarów | 27.000 dolarów |
| Startowe | - | 142.000 dolarów | 71.000 dolarów |
| Wygrana w fazie grupowej | 200 | 142.000 dolarów | 27.000 dolarów |
| Wygrana w półfinale | 400 | 445.000 dolarów | 70.500 dolarów |
| Wygrana w finale | 500 | 910.000 dolarów | 140.000 dolarów |
| Wygrana bez porażki | 1500 | 1.923.000 dolarów | 362.500 dolarów |
Zasady kolejności w grupie:
1) Liczba zwycięstw.
2) Liczba rozegranych meczów.
3) Wynik bezpośredniego meczu, gdy dwóch zawodników ma taką samą liczbę zwycięstw i meczów.
4) Przy trzech zawodnikach:
- gdy jeden ma mniejszą liczbę meczów, to awansuje ten z dwóch pozostałych, który wygrał bezpośredni mecz w Londynie;
- wyższy procent wygranych setów;
- wyższy procent wygranych gemów;
- pozycja w rankingu.
Lista Honorowa
W latach 1970-1971 w Finałach ATP World Tour występowało, odpowiednio sześciu i siedmiu tenisistów, i każdy grał z każdym. O rozstrzygnięciu decydowała końcowa kolejność w grupie. W 1970 roku za zwycięzcę uznano Stana Smitha, który tak jak Rod Laver wygrał cztery z pięciu meczów, ale w bezpośrednim spotkaniu pokonał Australijczyka. Rok później bezapelacyjnym zwycięzcą został Ilie Nastase, który wygrał wszystkie swoje mecze. Od 1972 roku obowiązuje aktualny system rozgrywek z podziałem ośmiu tenisistów na dwie grupy. Najwięcej razy turniej wygrał Roger Federer (sześć), a za Szwajcarem na liście znajdują się Pete Sampras i Ivan Lendl (po pięć) oraz Năstase (cztery).| Rok | Zwycięzca | Finalista | Wynik |
|---|---|---|---|
| 1970 | Stan Smith | faza grupowa | bilans 4-1 |
| 1971 | Ilie Năstase | faza grupowa | bilans 5-0 + jeden walkower |
| 1972 | Ilie Năstase | Stan Smith | 6:3, 6:2, 3:6, 2:6, 6:3 |
| 1973 | Ilie Năstase | Tom Okker | 6:3, 7:5, 4:6, 6:3 |
| 1974 | Guillermo Vilas | Ilie Năstase | 7:6, 6:2, 3:6, 3:6, 6:4 |
| 1975 | Ilie Năstase | Björn Borg | 6:2, 6:2, 6:1 |
| 1976 | Manuel Orantes | Wojciech Fibak | 5:7, 6:2, 0:6, 7:6, 6:1 |
| 1977 | Jimmy Connors | Björn Borg | 6:4, 1:6, 6:4 |
| 1978 | John McEnroe | Arthur Ashe | 6:7, 6:3, 7:5 |
| 1979 | Björn Borg | Vitas Gerulaitis | 6:2, 6:2 |
| 1980 | Björn Borg | Ivan Lendl | 6:4, 6:2, 6:2 |
| 1981 | Ivan Lendl | Vitas Gerulaitis | 6:7, 2:6, 7:6, 6:2, 6:4 |
| 1982 | Ivan Lendl | John McEnroe | 6:4, 6:2, 6:2 |
| 1983 | John McEnroe | Ivan Lendl | 6:3, 6:4, 6:4 |
| 1984 | John McEnroe | Ivan Lendl | 7:5, 6:0, 6:4 |
| 1985 | Ivan Lendl | Boris Becker | 6:2, 7:6, 6:3 |
| 1986 | Ivan Lendl | Boris Becker | 6:4, 6:4, 6:4 |
| 1987 | Ivan Lendl | Mats Wilander | 6:2, 6:2, 6:3 |
| 1988 | Boris Becker | Ivan Lendl | 5:7, 7:6, 3:6, 6:2, 7:6 |
| 1989 | Stefan Edberg | Boris Becker | 4:6, 7:6, 6:3, 6:1 |
| 1990 | Andre Agassi | Stefan Edberg | 5:7, 7:6, 7:5, 6:2 |
| 1991 | Pete Sampras | Jim Courier | 3:6, 7:6, 6:3, 6:4 |
| 1992 | Boris Becker | Jim Courier | 6:4, 6:3, 7:5 |
| 1993 | Michael Stich | Pete Sampras | 7:6, 2:6, 7:6, 6:2 |
| 1994 | Pete Sampras | Boris Becker | 4:6, 6:3, 7:5, 6:4 |
| 1995 | Boris Becker | Michael Chang | 7:6, 6:0, 7:6 |
| 1996 | Pete Sampras | Boris Becker | 3:6, 7:6, 7:6, 6:7, 6:4 |
| 1997 | Pete Sampras | Jewgienij Kafielnikow | 6:3, 6:2, 6:2 |
| 1998 | Àlex Corretja | Carlos Moyá | 3:6, 3:6, 7:5, 6:3, 7:5 |
| 1999 | Pete Sampras | Andre Agassi | 6:1, 7:5, 6:4 |
| 2000 | Gustavo Kuerten | Andre Agassi | 6:4, 6:4, 6:4 |
| 2001 | Lleyton Hewitt | Sébastien Grosjean | 6:3, 6:3, 6:4 |
| 2002 | Lleyton Hewitt | Juan Carlos Ferrero | 7:5, 7:5, 2:6, 2:6, 6:4 |
| 2003 | Roger Federer | Andre Agassi | 6:3, 6:0, 6:4 |
| 2004 | Roger Federer | Lleyton Hewitt | 6:3, 6:2 |
| 2005 | David Nalbandian | Roger Federer | 6:7, 6:7, 6:2, 6:1, 7:6 |
| 2006 | Roger Federer | James Blake | 6:0, 6:3, 6:4 |
| 2007 | Roger Federer | David Ferrer | 6:2, 6:3, 6:2 |
| 2008 | Novak Djoković | Nikołaj Dawidienko | 6:1, 7:5 |
| 2009 | Nikołaj Dawidienko | Juan Martín del Potro | 6:3, 6:4 |
| 2010 | Roger Federer | Rafael Nadal | 6:3, 3:6, 6:1 |
| 2011 | Roger Federer | Jo-Wilfried Tsonga | 6:3, 6:7, 6:3 |
| 2012 | Novak Djoković | Roger Federer | 7:6, 7:5 |
