Zmarł Nikola Spear. Zasłużony serbski tenisista, trener i działacz

Doniesienia się potwierdziły. Radek Stepanek został trenerem Novaka Djokovicia

W latach 60. i 70. XX wieku Chorwaci mieli odnoszących sukcesy na światowych kortach Nikolę Pilicia i Boro Jovanovicia, a Serbowie dopiero starali się odnaleźć. Zainteresowanie tenisem wzbudził m.in. urodzony w 1944 roku w Suboticy Nikola Spear. Wychowanek miejscowego Spartaka zdobywał tytuły mistrza Jugosławii w poszczególnych kategoriach wiekowych. W 1962 roku był w ćwierćfinale juniorskiego Orange Bowl. Potem czterokrotnie został mistrzem kraju seniorów.

Spear nie odnosił tak wielkich sukcesów w dorosłym tenisie jak Chorwaci. Mimo tego zapisał się w historii. W 1968 roku został pierwszym tenisistą w Erze Open, który nie stracił gema w meczu głównej drabinki turnieju Wielkiego Szlema, czyli wygrał pojedynek w stosunku 6:0, 6:0, 6:0. W I rundzie Rolanda Garrosa odprawił na "rowerku" Francuza Daniela Conteta. Później dokonało tego jeszcze tylko czterech graczy - Karel Novacek (Roland Garros 1987), Stefan Edberg (Wimbledon 1987), Ivan Lendl (US Open 1987), Sergi Bruguera (Roland Garros 1993).

Nikki został również pierwszym Serbem (oczywiście w barwach ówczesnej Jugosławii, którą reprezentował m.in. w Pucharze Davisa), który awansował do Top 100 rankingu ATP. W 1977 roku zajmował najwyższą w karierze 78. pozycję. W tamtym sezonie osiągnął m.in. półfinał zawodów w Zurychu, ćwierćfinał w Bastad oraz III rundę międzynarodowych mistrzostw Włoch. Był także w deblowym finale imprezy w Monachium. Nie udało mu się jednak zdobyć żadnego tytułu ani w grze pojedynczej, ani w grze podwójnej. W Wielkim Szlemie dwukrotnie był w 1/8 finału turnieju w Paryżu (1966, 1967), jeszcze w erze tenisa amatorskiego.

Po zakończeniu zawodowej kariery Spear pracował jako sędzia, turniejowy supervisor oraz działacz. Przede wszystkim jednak zaangażował się w szkolenie młodzieży, dla której organizował w rodzinnej Suboticy liczne turnieje. Jako trener dał się najpierw poznać w Danii, gdzie został opiekunem drużyny narodowej w Pucharze Davisa oraz szefem ośrodka szkoleniowego w Kopenhadze. Znalazł się także w ekipie pracującej z niemiecką drużyną startującą w Pucharze Federacji. Potem był jednym z głównych trenerów i działaczy odradzającego się Serbskiego Związku Tenisowego. Został oddelegowany do pracy z zespołem Pucharu Davisa (w którym grali Janko Tipsarević, Nenad Zimonjić czy Dusan Vemić) oraz kadrą olimpijską na igrzyska w Sydney.