2 
Alex Olmedo urodził się w 1936 roku w miejscowości Arequipa. Jego ojciec Salvador był kortowym w miejscowym klubie, dlatego syn od początku miał kontakt z tenisem. Szybko dostrzeżono tkwiący w nim potencjał. Gdy miał 17 lat, zebrano dla niego 700 dolarów, aby obiecujący zawodnik mógł odbyć daleką podróż do Los Angeles, gdzie szlifował swój talent.
W 1958 roku Olmedo otrzymał propozycję gry dla amerykańskiej drużyny narodowej, która dotarła do finału Pucharu Davisa. Peruwiańczyk mógł wziąć udział w tych rozgrywkach, ponieważ jego macierzysty kraj nie posiadał własnego zespołu. Faworytem do tytułu była Australia, ale kapitalnie grający Olmedo zdobył dwa punkty w singlu oraz jeden w deblu, przechylając szalę zwycięstwa na rzecz USA. Po tym sukcesie przywiózł nawet trofeum do ojczyzny.
Dla Olmedo najlepszy okazał się 1959 rok. Najpierw triumfował w mistrzostwach Australii, a następnie sięgnął po tytuł na trawnikach Wimbledonu, pokonując w finale Roda Lavera. Potem był jeszcze w finale mistrzostw USA i dzięki tym wynikom był uważany za drugą rakietę globu. Po kapitalnym sezonie Olmedo przeszedł na zawodowstwo i już w pierwszym roku wygrał US Pro.
Po zakończeniu kariery Olmedo przez 40 lat pracował jako trener w Beverly Hills Hotel. W 1987 roku został włączony do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sław. W ostatnich latach życia zmagał się z chorobą nowotworową. Zmarł 9 grudnia 2020 roku.
Ostatnie dni przyniosły również inne bardzo smutne wieści. W wieku 78 zmarł Dennis Ralston, który był uznanym graczem w latach 60. minionego stulecia. Amerykanin był w finale Wimbledonu 1966 oraz sięgnął po pięć wielkoszlemowych tytułów w deblu. Do tego w 1963 roku święcił wraz z drużyną USA triumf w Pucharze Davisa. Należał do tzw. Handsome Eight, ośmiu graczy, który przeszli na zawodowstwo i założyli cykl WCT. Karierę zakończył w 1977 roku. 10 lat później przyjęto go do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sław.
Smutne wiadomości przyszły również z RPA. Z powodu COVID-19 zmarł w wieku 86 lat Gordon Forbes. W tenisa grał w latach 50. i 60. XX wieku. Był w ćwierćfinale mistrzostw USA w 1962 roku, ale większe sukcesy odnosił w deblu i mikście. Po zakończeniu kariery był znakomitym pisarzem. Na bazie swoich tenisowych doświadczeń napisał kilka książek, w tym kultową "A Handful of Summers".
Zobacz także:
Dominic Thiem najbliżej "Wielkiej Trójki"? "Może z nimi rywalizować na równych warunkach"
Andre Agassi zachwyca się Federerem, Nadalem i Djokoviciem
