Uczestnicy Finałów ATP World Tour: Maestro, siódmy raz po mistrzowską koronę

Po doznanej we własnym kraju porażce z Johnem Isnerem w ramach rozgrywek o Puchar Davisa nie brakowało głosów wieszczących, że oto nadchodzi zmierzch wielkiego mistrza i coraz większa liczba tenisistów będzie w stanie pokusić się o zwycięstwo nad nim. Ci, którzy krytykowali wówczas Rogera Federera, sporo się jednak zawiedli, bowiem utytułowany Szwajcar szybko wszedł w swój rytm, by po raz kolejny podbić wimbledońskie trawniki. 31-latek z Bazylei znów udowodnił, że nie zamierza zostawać wyłącznie królem "500", ani tym bardziej przechodzić na sportową emeryturę i spokojnie zająć się wychowaniem swoich bliźniaczek.

To był bardzo ważny sezon dla Federera, który czynił wszystko, aby przede wszystkim świetnie przygotować się do londyńskich igrzysk. Złoty medal olimpijski w grze pojedynczej był jedynym trofeum brakującym w jego tenisowej kolekcji, stąd Szwajcar zdawał sobie sprawę, że z racji wieku może już nie otrzymać ponownej szansy na jego zdobycie. Główny sprawdzian, rozgrywany na tych samych kortach co igrzyska turniej wimbledoński, wypadł po myśli tenisisty z Bazylei, który sięgnął po 17. w karierze wielkoszlemowy tytuł.

Ogromny sukces Federera sprawił, iż szybko stał się on głównym kandydatem do olimpijskiego złota. Ostatecznie jednak, wyraźnie wycieńczony półfinałowym starciem z Juanem Martínem del Potro, gładko przegrał decydujący o triumfie pojedynek z Andym Murrayem. - To był dla mnie bardzo emocjonujący turniej, miałem łzy w oczach już po pierwszym spotkaniu. Może staram się teraz szukać usprawiedliwienia, ale Andy był dzisiaj dużo lepszym graczem ode mnie - wyznał wzruszony po finale.

Federer w tegorocznym głównym cyklu osiągnął dziewięć finałów, zwyciężając w sześciu z nich. Szwajcar tuż po lutowej porażce z Isnerem w ramach Pucharu Davisa podbił Rotterdam, Dubaj oraz Indian Wells. Oprócz triumfu w Wimbledonie, okazał się również najlepszy na niebieskiej mączce w Madrycie oraz na kortach twardych w Cincinnati. Nie powiodło mu się z kolei w finale w Halle, igrzysk olimpijskich i turnieju rozgrywanego w swojej rodzinnej Bazylei. W całym sezonie Federer zwyciężył w 68 pojedynkach, notując przy tym 10 porażek. Utytułowany Szwajcar w rankingu ATP Singles Race to London zajął drugą pozycję, ustępując jedynie Novakowi Djokoviciowi.

Finały roku 2012:

Do kończących tenisowy sezon zawodów Masters, Federer kwalifikuje się regularnie od 2002 roku. Szwajcar sześciokrotnie zwyciężał dotychczas w Finałach ATP World Tour: w latach 2003-04 uczynił to w Houston, w sezonach 2006-07 w Szanghaju, a ostatnio dwukrotnie w Londynie. W historii występów w tej imprezie zaledwie raz zdarzyło się tenisiście z Bazylei nie wyjść z grupy. W turniejach Masters legitymuje się jak na razie łącznym bilansem gier 39-7.

Historia występów w Finałach ATP World Tour (Tennis Masters Cup):