Żywa legenda klubu. "Gdy się jeździło, to żużel był piękną sprawą"

Żużel. Abramczyk Polonia zdecyduje się na transfer?! Prezes zabrał głos

Antoni Bielica urodził się 27 stycznia 1964 roku w Świętochłowicach. Licencję żużlową uzyskał jako szesnastolatek, a na swój ligowy debiut musiał poczekać do kolejnego sezonu.

Szansy doczekał się w 8. kolejce, kiedy to 26 czerwca 1981 roku do Świętochłowic przyjechał GKM Grudziądz. Trener gospodarzy zdecydował się dać go na pozycję rezerwowego, czyli pod numer szesnasty. Prawie cały mecz oglądał z parku maszyn i wydawało się, że tego dnia już na tor nie wyjedzie.

Ale doczekał się. W piętnastym biegu został desygnowany w ramach rezerwy zwykłej, ale o swoim pierwszym biegu w karierze ligowej musiał szybko zapomnieć. Brak dużego doświadczenia i stres dały się we znaki. Bielica upadł na tor i wyścigu nie ukończył.

Ponad dwieście meczów

Mecz Śląska Świętochłowice z GKM-em Grudziądz był początkiem długiej kariery miejscowego zawodnika. Po czterech sezonach w drugiej lidze (obecnej pierwszej) miał okazję zasmakować rywalizacji w najwyższej klasie rozgrywkowej, ale nie radził sobie tak, jakby tego oczekiwał, co potwierdza średnia biegowa - 0,688. Na pewno jednak 21-latek wyciągnął wówczas bardzo wiele cennej nauki i doświadczenie zaprocentowało w kolejnych sezonach, które były najlepszymi w karierze Bielicy.

ZOBACZ Darcy Ward szczerze o porównaniach z Bartoszem Zmarzlikiem. "Od 2016 roku walczylibyśmy o tytuły"

Świętochłowiczanin po spadku Śląska do 1. Ligi był jedną z wiodących postaci. Choć do liderów - Jerzego Kochmana (2,683) i Krzysztofa Zarzeckiego (2,176) mu brakowało, to średnia 1,853 pokazywała, że stać go na solidne wyniki. Najlepszy wynik w lidze zanotował w roku 1987, kiedy to w siedmiu meczach wystartował w 35 biegach i wywalczył w nich 69 punktów z czterema bonusami. Taki rezultat dał mu drugą średnią w drużynie - 2,086. Skuteczniejszy był tylko Krzysztof Zarzecki (2,246).

W całej karierze Bielica minimum jeden mecz w lidze odjeżdżał w dziewiętnastu sezonach. Osiemnaście z nich spędził w swoim macierzystym zespole, czyli w Śląsku. Tylko raz jeździł na obczyźnie, co miało miejsce w 1997 roku, kiedy to z Krzysztofem Basem, Leszkiem Matysiakiem czy Rafałem Chińskim byli reprezentantami Wandy Kraków. Spowodowane to było faktem, że klub po przemianach gospodarczych nie miał już tak dużego wsparcia z Huty i przez problemy finansowe musiał złapać oddech poza rozgrywkami ligowymi.

Bielica przez tych dziewiętnaście sezonów wywalczył 1335,5 punktu oraz 70 bonusów, a to wszystko w równo 900 wyścigach.

- Przejechało się prawie dwadzieścia lat. Żużel to piękny sport, cieszy się nim człowiek do dziś, a na sporcie człowiek uczy się charakteru, sport kształtuje człowieka. Nie chodzi się na piwo, a jest się zaangażowanym w treningi. Starty na żużlu sprawiały mi ogromną satysfakcję. Nie patrzyło się na kasę, a na to, co się robi. Gdy się jeździło, to żużel był piękną sprawą. Na dzień dzisiejszy wygląda on nieco inaczej, to jest komercja - powiedział Bielica w jednym z wywiadów dla "Tygodnika Żużlowego".