W sezonie 1938 w kompleksie Camden Motordrome Anglik Jack Parker zwyciężył w zmaganiach o tytuł Indywidualnego Mistrza Australii na dystansie 1 mili. Amerykanin Cordy Milne wywalczył drugie miejsce, natomiast trzecia pozycja przypadła dla zawodnika z Australii Południowej Franka Woodroofe'a. Zawodnicy rywalizowali na dystansie pięciu okrążeń.
[b]
Wyniki IM Australii:[/b]
1. Jack Parker (Anglia) - 9+3F (3,3,3)
2. Cordy Milne (USA) - 8+2F (3,3,2)
3. Frank Woodroofe (Australia Południowa) - 6+1F (1,2,3)
4. Bill Pitcher (Anglia) - 8 (3,2,3)
5. Laurie Packer (Australia Południowa) - 6 (2,2,2)
6. Ted Braverry (Anglia) - 5 (2,1,1)
6. Morian Hansen (Dania) - 5 (1,3,1)
6. Syd Littlewood (Wiktoria) - 5 (2,1,2)
9. Dick Wise (Australia Południowa) - 2 (1,u,1)
Bieg po biegu:
Kwalifikacje:
1. (1m. 29s.) Milne, Littlewood, Woodroofe
2. Parker, Packer, Wise
3. (1m. 29s.) Pitcher, Braverry, Hansen
4. (1m. 30s.) Milne, Pitcher, Wise (u)
5. (1m. 26 3-5s.) Parker, Woodroofe, Braverry
6. (1m. 29s.) Hansen, Packer, Littlewood
7. (1m. 26 1-5s.) Parker, Milne, Hansen
8. (1m. 31 3-5s.) Pitcher, Packer, Braverry
9. (1m. 28 3-5s.) Woodroofe, Littlewood, Wise
Finał:
1. (1m. 25 2-5s.) Parker, Milne, Woodroofe
25-letni Steve Reinke w 1974 roku na torze w Brisbane jedyny raz w swojej karierze wygrał Indywidualne Mistrzostwach Australii. Obrońca tytułu sprzed roku John Bougler sięgnął po medal srebrny. Natomiast zawodnik miejscowych John Titman stanął na najniższym stopniu podium.
Wyniki zawodów w Brisbane Exhibition:
1. Steve Reinke - 15 (3,3,3,3,3)
2. John Bougler - 14 (3,3,3,3,2)
3. John Titman - 13 (2,3,3,2,3)
4. Phil Crump - 12 (1,2,3,3,3)
5. Jack White - 11 (3,2,2,1,3)
6. Kevin Torpie - 9 (2,3,1,1,2)
7. John Langfield - 8 (3,1,2,2)
8. Neil Street - 7 (2,1,2,1,1)
9. P. Thompson - 6 (1,0,2,2,1)
10. Johnny Dewhurst - 5 (1,w,w,2,2)
11. B. Kluske - 5 (0,1,1,3,0)
12. Phil Herne - 5 (0,2,1,1,1)
13. Glyn Taylor - 3 (2,1,0,0,0)
14. Doug Underwood - 2 (u,1,1,w,w)
15. P. Scanlon - 2 (1,0,0,1,0)
16. P. Johnstone - 1 (0,0,0,0,1)
Rez. Steve Koppe - 2 (2)
W 1995 roku areną zmagań podczas czternastej rundy Międzynarodowych Indywidualnych Mistrzostw Argentyny było Carhue. Na torze najlepszy okazał się faworyt, Włoch Armando Castagna, który w finale pokonał Szwajcara Marcela Gerharda, Luisa Alberto Vallejosa, Leandro Prieto, Luisa Donnaya oraz Gustavo Carlosa Curzio.
Biegi kwalifikacyjne:
1. (62,10) Leandro Prieto, Juan Belongini
2. (61,41) Armando Castagna, Carlos Ceschan
3. (63,16) Luis Alberto Vallejos, Jorge Ruben Zinni
4. (62,19) Luis Donnay, Gustavo Carlos Curzio
5. (66,65) Nestor Roth, Daniel Keegan
Półfinały:
6. (61,66) Armando Castagna, Gustavo Carlos Curzio
7. (60,78) Luis Alberto Vallejos, Leandro Prieto
8. (61,50) Luis Donnay, Marcel Gerhard
Finał pocieszenia:
9. (63,03) Nestor Roth, Claudio Schmit, Mario Paties
Finał:
10. (60,41) Armando Castagna, Marcel Gerhard, Luis Alberto Vallejos, Leandro Prieto, Luis Donnay, Gustavo Carlos Curzio
W 2002 roku Emiliano Sanchez wywalczył po raz drugi w karierze tytuł Indywidualnego Mistrza Argentyny na żużlu. Reprezentant gospodarzy na swój kolejny triumf musiał czekać aż dziesięć lat. W 2002 roku zmagania w Ameryce Południowej składały się z piętnastu rund. Rywalizowano w Carhue, Bahia Blanca, Pigue i Daireaux. Drugie miejsce w klasyfikacji generalnej zajął Duńczyk Claus Kristensen. Natomiast multimedalista mistrzostw kraju Luis Alberto Valljos wywalczył po raz trzeci w karierze medal brązowy. Ostatnie miejsce w klasyfikacji zajął jedyny Hiszpan, który pojawił się w ostatnich dekadach na torach żużlowych Maximiliano Berardinelli.
Klasyfikacja końcowa IM Argentyny w 2002 roku:
1. Emiliano Sanchez - 216,5
2. Claus Kristensen (Dania) - 206,5
3. Luis Alberto Vallejos - 185
4. Carlos Villar - 169,5
5. Martin Albanese - 137
6. Carlos Silva - 112,5
7. Armando Castagna (Włochy) - 97
8. Daniel Keegan - 91
9. Gustavo Carlos Curzio - 88
10. Lisandro Husman - 86
11. Fernando Donnay - 64
12. Maximiliano Calabro - 61,5
12. Claudio Schmit - 61,5
14. Flavio Husman - 37,5
15. Juan Jose Belogini - 35,5
16. Enrique Salas - 24,5
17. Julio Cesar Galdos - 16,5
18. Leandro Prieto - 11,5
19. Leandro Torres - 10,5
20. Wilson Fanfliet - 9,5
20. Antonio De Caso - 9,5
22. Daniel Finocchiaro - 9
23. Fabian Orlando - 6,5
24. Walter Finocchiaro - 4
25. Luis Tomasetti - 3,5
26. Luciano Estevez - 1,5
26. Guillermo Traversa - 1,5
28. Gabriel Cattafi - 1
28. Nestor Roth - 1
30. Maximiliano Berardinelli (Hiszpania) - 0,5
23 lutego urodzili się:
George Wilks (ur. 1911) - Anglik, uczestnik rundy mistrzowskiej Indywidualnych Mistrzostw Świata (1952 - 39 m.). Piąty zawodnik Indywidualnych Mistrzostw Wielkiej Brytanii (1947). Złoty medalista Drużynowych Mistrzostw Wielkiej Brytanii (1947, 1949 - 1953). W lidze brytyjskiej reprezentant klubów z Harringay, Hackney, Wembley i West Ham.
Kazimierz Węklar (ur. 1937) - reprezentant Legii Krosno. W 1959 roku z drużyną wywalczył awans do II ligi.
Vaclav Milik sr. (ur. 1960) - Czech, finalista Drużynowych Mistrzostw Świata (1997 - 5 m.), Indywidualnych Mistrzostw Świata na długim torze (1996 - 12 m.) i Klubowego Pucharu Europy (2000 - 4 m.). Uczestnik Indywidualnego Pucharu Europy (1992 - 4 m.) i półfinału światowego Indywidualnych Mistrzostw Świata (1993 - 15 m.). Medalista Indywidualnych Mistrzostw Europy na torze trawiastym (1992 - 2 m.), Indywidualnych Mistrzostw Czech (1994 - 3 m., 1997 - 3 m.), Indywidualnych Mistrzostw Czechosłowacji (1991 - 1 m.) i Indywidualnych Mistrzostw Czechosłowacji na długim torze (1989 - 3 m., 1990 - 3 m.). Reprezentant klubów z Wrocławia, Piły, Łodzi i Opola.
Robert Eriksson (ur. 1974) - Szwed, medalista Młodzieżowych Indywidualnych Mistrzostw Szwecji (199 5- 1 m., 1994 - 3 m.) i Drużynowych Mistrzostw Wielkiej Brytanii (1998 - 2 m.). Ósmy zawodnik Indywidualnych Mistrzostw Szwecji (2007). W lidze brytyjskiej zawodnik klubów z Edynburga, Belle Vue i Newcastle.
Pascal Swart (ur. 1989) - Holender, brązowy medalista Indywidualnych Mistrzostw Holandii (2011). Ósmy zawodnik Pucharu Europy Młodzików w klasie 125ccm na torze trawiastym (2004).
Marcel Szymko (ur. 1992) - finalista Indywidualnych Mistrzostw Europy młodzików w klasie 80ccm (2007 - 12 m.). Medalista Młodzieżowych Drużynowych Mistrzostw Polski (2010 - 2 m., 2012 - 2 m.). Finalista Młodzieżowych Indywidualnych Mistrzostw Polski (2012 - 13 m.), Indywidualnych Mistrzostw Ligi Juniorów (2012 - 7 m.), Młodzieżowych Mistrzostw Polski Par Klubowych (2011 - 5 m.), Brązowego Kasku (2010 - 10 m., 2011 - 15 m.) i Srebrnego Kasku (2010-13 m., 2013 - 10 m.). Reprezentant klubów z Piły, Gdańska i Opola.
Kai Huckenbeck (ur. 1993r.) - Niemiec, brązowy medalista Pucharu Europy dla młodzików w 2005 roku. Finalista Drużynowych Mistrzostw Europy Juniorów (2012 - 4 m.) i Indywidualnych Mistrzostw Europy do lat 19 (2011- 9 m.). Triumfator Indywidualnych Mistrzostw Niemiec (2013 - 2014) i Mistrzostw Par Niemiec (2014). Medalista Młodzieżowych Indywidualnych Mistrzostw Niemiec (2010 - 3 m., 2011 - 1 m., 2013 - 2 m.). Reprezentant klubów z Opola i Krosna. W lidze niemieckiej reprezentant klubu z Neuenknick. Wolfslake, Diedenbergen i Wittstock.
Inni zawodnicy, którzy urodzili się 23 lutego:
Damian Boniecki - ur. 1993
John Bostin (Anglia) - ur. 1962
Kevin Bowen (Anglia) - ur. 1946
Brian Chaldercott (Anglia) - ur. 1950
Joe Garrison (Stany Zjedoczone) - ur. 1984
Michal Gregor (Czechy) - ur. 1989
Andrzej Guła - ur. 1955
Stuart Hickman (Anglia) - ur. 1922
Kacper Kępa - ur. 1987
Jurij Kustow (ZSRR) - ur. 1959
Bogdan Maik - ur. 1929
Edward Odrzywołek - ur. 1926
Jamie Pickard (Anglia) - ur. 1990
23 lutego odszedł od nas:
W 2011 roku, Kazimierz Majewicz, urodzony 28 lipca 1930 w Lesznie.
ZOBACZ WIDEO Od dziecka marzył o tym, żeby zostać kapitanem
Czy Kai Huckenbeck znajdzie stałe miejsce w składzie którejś drużyny z ligi polskiej? 
na Instagramie 
na Facebooku 
![Pieniądze za podpis należy wydać na przygotowanie do sezonu. Nie jest nim wymiana kafelków w łazience [OPINIA]](https://v.wpimg.pl/MDU1NS5qYiU0UzhgGgpvMHcLbDpcU2FmIBN0cRpCfXQtAHljGgIraTRVIzpbGD4wJ1AtOVRfOjQ2VSB9RR1iNyFePDJSFH9rM1QvJ0ADKCAKXjw6UhgjJTkeeGVXRHshMFN8NlAQL3EKBHxlAEF4cWAfJCNSUzA)
