W lidze jedzie, w Grand Prix zawodzi. Pawlicki nie wierzy w dziką kartę

Michał Konarski 13 Września 2017, 07:52

WP SportoweFakty / Tomasz Jocz / Na zdjęciu: Patryk Dudek, Piotr Pawlicki

Utalentowany zawodnik mimo dobrego występu, nie był do końca zadowolony. - Wymagam od siebie znacznie więcej. Przywiozłem zero, za późno zorientowałem się, że tor się zmienił. Cóż, wyciągnę z tego wnioski. Gratulować trzeba wszystkim, bo jako drużyna zrobiliśmy świetną rzecz. Zapominamy o dwumeczu z Falubazem i czekamy na finał - zadeklarował Piotr Pawlicki. - Tor pasował bardziej nam, niż gospodarzom. W dalszej części zawodów jednak zielonogórzanie już się spasowali i było to widać po wyniku. Trochę szczęście się do nas uśmiechnęło i należy się z tego cieszyć. Do play-off weszliśmy jako czwarta drużyna i chyba nikt nie widział nas w roli faworyta - ocenił.

• Falubaz - Unia: "Cieszymy się jak jasna cholera" (komentarze)

Pawlicki w tym sezonie zaliczył sporo nieprzyjemnych upadków. To powoduje, że niemal cały czas musi jeździć z pewnym dyskomfortem. - W pełni sprawny jeszcze się nie czuję, ale w żadnym stopniu nie przeszkadza mi to w jeździe. Kontuzja nogi leczyła się, ale za chwilę odnawiała wskutek kolejnego upadku. To nie wpływa dobrze, ale co zrobić. Musiałem odpuścić trochę treningów siłowych i motorycznych, żeby się nie przeciążać. Nie jest to wielka kontuzja, ale nie czuję się komfortowo. Taki uraz siedzi gdzieś z tyłu głowy - wyznał zawodnik.

W sobotę jeździec Unii Leszno zanotował kolejny słaby występ w cyklu Grand Prix. Młody żużlowiec jest dość pesymistycznie nastawiony do swojej przyszłości w cyklu. - Niby są jeszcze 3 turnieje, a ja jestem typem zawodnika walczącego zawsze do końca... Ale czołowa ósemka mi się oddala i pewnie chwilę odpocznę od Grand Prix. Niemniej od razu podejmę próbę powrotu w szeregi najlepszych na świecie. Na dziką kartę bym nie liczył, mam pecha po prostu. To słaby rok dla mnie, do tego też zmieniałem tunera. Chcę jak najlepiej zakończyć ten sezon, żeby być dobrze nastawionym do kolejnego - zakończył z nadzieją w głosie.