Żużel. Niezapomniane zawody. Jak Bydgoszcz uratowała BSI, a Gollob zrobił to po raz siódmy. "Cierpliwość jest cnotą"

Tomasz Janiszewski 12 Kwietnia 2020, 17:30

WP SportoweFakty / Łukasz Trzeszczkowski / Na zdjęciu: mural Tomasza Golloba

• Żużel. Jak oni to zrobili. Płacono 500 do 1, a on wyskoczył jak diabeł z pudełka i został mistrzem świata

W domu Gollob nie znosił wygrywać w nudnym stylu. Jego finałowe wyścigi w Bydgoszczy były z reguły jak popisowy, finalny występ "na żywo" dobrego zespołu rockowego. Polak zagrał kilka bisów, bo choć po triumfie w 1998, gdy jego miasto po raz pierwszy gościło turniej GP, na drugi czekał cztery lata, to potem robił to już nieprzerwanie do roku 2005. I powtórzył to jeszcze w 2007 oraz 2008, do którego wracamy w tym właśnie tekście.

Każdy finał ma swoją historię, a akcje, którymi sponiewierał największych: Hansa Nielsena, Tony'ego Rickardssona, Nickiego Pedersena, czy Grega Hancocka do dziś tkwią w pamięci biało-czerwonych kibiców. Robił to w decydujących momentach, na własnych zasadach i bez litości dla rywali. Napędzony przy samej bandzie, mijał ich jak tyczki. Przez cały rok mogli wygrywać z nim częściej, plasować się wyżej w klasyfikacji generalnej, ale gdy przychodziło do jazdy w Bydgoszczy, zwykle byli bezradni. Tam rządził tylko jeden człowiek.

Dwanaście lat temu Gollob był w trakcie żmudnej wspinaczki na szczyt. Sezon wcześniej, gdy w bydgoskim finale w tylko sobie znany sposób wyprzedził na wjeździe w drugi łuk Pedersena (czym pomógł Krzysztofowi Kasprzakowi, który wskoczył na drugie miejsce), był na koniec mistrzostw czwarty. W 2008 była duża szansa na pierwszy od siedmiu lat medal. Na trzy imprezy przed końcem w zasięgu było nawet srebro, bo po złoto mknął wspomniany Duńczyk.

Na swojej ziemi Gollob jechał w innej lidze. Wygrał sześć biegów i w finale był murowanym kandydatem do siódmej wygranej na ukochanym torze. Przespał jednak start, zajął się Pedersenem i z okazji przy krawężniku skrzętnie skorzystał Hancock. Trzecie miejsce i utrata kilku punktów sprawiły, że pozostał na czwartej pozycji w klasyfikacji. Na dodatek dwa tygodnie później we włoskim Lonigo, gdzie wygrał również walczący o "pudło" Hans Andersen, Polak i Amerykanin zdobyli po tyle samo "oczek". Nasz zawodnik tracił do konkurenta dwa punkty.

Finałowa batalia miała odbyć się na Veltins-Arenie w Gelsenkirchen. Tam jednak doszło do skandalu, bo organizatorzy nie zdołali przygotować toru i GP Niemiec zostało odwołane. Na gwałt szukano obiektu zastępczego. Z propozycją przygotowania ostatniej rundy wyszła Bydgoszcz. Zapewniono, że wszystko zostanie przygotowane, jak należy. BSI nie miało wyjścia, wzięło temat, a turniej szumnie nazwano GP FIM Final. Organizatorzy podołali zadaniu.

Zaczęło się od defektu motocykla. Team Golloba i sam zawodnik zachowali jednak pełen spokój i w kolejnych biegach nie było na niego mocnych. Hancock tracił punkty i w efekcie stracił też brąz. Polak znów na podium IMŚ! Dodatkowo zwyciężył w biegu specjalnym o "Super Prix", którego stawką było aż 120 000 dolarów (w całej puli 200 000). Reprezentant Polski swoją premię przekazał na cele charytatywne, tj. bydgoski dom dziecka.

- Cierpliwość jest cnotą, a ja należę do ludzi cierpliwych. W ubiegłym roku w klasyfikacji generalnej byłem czwarty, teraz jestem trzeci. Uczynię wszystko, by w przyszłym roku awansować na podium przynajmniej o jeden stopień. Przecież z marzeń o mistrzostwie świata nigdy nie zrezygnowałem - mówił po sukcesie dla polskatimes.pl Gollob.

Nie zrezygnował, bo po roku świętował srebro, a po dwóch latach odbierał upragniony złoty medal. Wszystko to przed tysiącami polskich fanów - a jakżeby inaczej - w Bydgoszczy.

CZYTAJ WIĘCEJ: - Tomasz Gollob: Życie ludzkie jest znacznie bardziej kruche niż sądzimy - Joe Parsons: Koronawirus jest jak papierosy. Nauczymy się z nim żyć

KUP BILET NA 2024 ORLEN FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw -->>