Statystycznie o Grand Prix w Vojens

Ósma runda Grand Prix 2009 odbędzie się pod nazwą Grand Prix Nordyckie. Z taką Nagrodą mamy do czynienia po raz pierwszy w historii, ponadto po raz pierwszy od 2002 roku cykl zawita na tor będący dzieckiem kierownika cyklu - Ole Olsena. Wszystko to powinno sprawić, że na stadionie pojawi się komplet 20 000 widzów spragnionych widoku odrodzonego Pedersena czy walecznych: Bjerre’a i Andersena.

W tym artykule dowiesz się o:

Vojens to niewielka miejscowość w Jutlandii licząca około 8 000 mieszkańców. Tor, leżący nieco na uboczu, był świadkiem wielu ekscytujących widowisk. Warto wspomnieć, iż jest to jeden z najkrótszych obiektów tegorocznego cyklu, gdyż liczy zaledwie 300 metrów. Mieszkańcy tego, leżącego nieco ponad 200 kilometrów od Kopenhagi miasteczka, mogą pasjonować się także rozgrywkami hokeja na lodzie, piłki nożnej czy wyścigami gokartów.

Jednak prawie wszystkim z nazwą Vojens kojarzy się żużel. Nic dziwnego. Od 1995 roku przez osiem lat Vojens Speedway Center było świadkiem rywalizacji najlepszych żużlowców globu. Po zaprzestaniu organizacji Grand Prix odbywały się tutaj turnieje rangi Drużynowego Pucharu Świata, bądź innych zawodów pod egidą FIM.

Przez osiem lat organizacji Grand Prix w Vojens przez tor przewinęło się 51 zawodników 11 narodowości:

Dania - 12 reprezentantów (Hans Nielsen 1995 – 1999; Tommy Knudsen 1995 – 96; Jan Staechamnn 1995; Brian Andersen 1997 – 2001; Jesper Jensen 1997 – 2001; Brian Karger 1998 – 2000; John Jorgensen 1999; Nicki Pedersen 2000 – 2002; Hans Clausen 2001; Hans Andersen 2002; Ronni Pedersen 2002; Bjarne Pedersen 2002)

Szwecja - 8 (Tony Rickardsson 1995 - 2002; Henrik Gustafsson 1995 - 96, 1998 - 2001; Peter Karlsson 1996 - 97, 1999 - 2002; Jimmy Nilsen 1997 - 2001; Mikael Karlsson 1997, 1999 - 2002; Stefan Danno 1998 - 2000; Niklas Klingberg 2001 - 2002; Andreas Jonsson 2002)

Polska - 7 (Tomasz Gollob 1995, 1997 - 2002; Piotr Protasiewicz 1996 - 98, 2001 - 02; Sławomir Drabik 1997; Sebastian Ułamek 1998, 2002; Robert Dados 1999; Rafał Dobrucki 2000; Grzegorz Walasek 2001)

Wielka Brytania - 7 (Chris Louis 1995 - 2000; Mark Loram 1995 - 2002; Marvyn Cox 1995 - 96; Andy Smith 1995, 1997 - 2002; Joe Screen 1996, 1999 - 2000; Carl Stonehewer 2000 - 01; Scott Nicholls 2002)

Australia - 5 (Craig Boyce 1995 - 96, 1998; Jason Crump 1996, 1998 - 2002; Leigh Adams 1996 - 2002; Ryan Sullivan 1998 - 2002; Todd Wiltshire 2000 - 02)

USA - 4 (Sam Ermolenko 1995 - 96; Billy Hamill 1995 - 2002; Greg Hancock 1995 - 2002; Josh Larsen 1995)

Czechy - 3 (Antonin Kasper 1998 - 2000; Marian Jirout 1999; Lukas Dryml 2002)

Norwegia - 2 (Lars Gunnestad 1995, 1998; Rune Holta 2001 - 02)

Węgry - 1 (Zoltan Adorjan 1998)

Włochy - 1 (Armando Castagna 1998)

Słowenia - 1 (Matej Ferjan 2001 - 02)

We wszystkich ośmiu turniejach Grand Prix w Vojens na torze pojawili się: Tony Rickardsson, Billy Hamill, Greg Hancock, Mark Loram. Jak wiadomo, z tej czwórki jedynie Greg Hancock ma szanse na poprawienie swojego dorobku.

W siedmiu edycjach startowali: Tomasz Gollob, Andy Smith i Leigh Adams.

Najwięcej biegów w historii Grand Prix w Vojens odjechali:

43 - Mark Loram

42 - Billy Hamill, Greg Hancock

39 - Tony Rickardsson

35 - Peter Karlsson

34 - Leigh Adams

32 - Tomasz Gollob

29 - Chris Louis

28 - Jason Crump

27 - Hans Nielsen, Henrik Gustafsson

25 - Mikael Karlsson

Z tegorocznych uczestników Grand Prix największą ilością wyścigów rozegranych w ramach Grand Prix na torze Ole Olsena mogą poszczycić się Greg Hancock i Leigh Adams. Oto szczegółowe dane:

42 - Greg Hancock

34 - Leigh Adams

32 - Tomasz Gollob

28 - Jason Crump

15 - Nicki Pedersen

14 - Rune Holta

5 - Sebastian Ułamek

4 - Grzegorz Walasek, Scott Nicholls

3 - Andreas Jonsson

2 - Hans Andersen

Fredrk Lindgren, Chris Harris, Kenneth Bjerre, Emil Sayfutdinov na torze Vojens Speedway Center podczas Grand Prix nie mieli szans się zaprezentować.

Najwięcej razy na torze w jednym turnieju pojawiali się: Antonin Kasper (w 1998 roku), Brian Karger (1999), Henrik Gustafsson (2000), Rune Holta (2001) – wszyscy ośmiokrotnie.

Z powodu defektów wyścigów nie kończyli:

Greg Hancock - 3 defekty

Peter Karlsson i Tomasz Gollob - 2

Jan Staechmann, Piotr Protasiewicz, Brian Andersen, Andy Smith, Chris Louis, Marian Jirout, Robert Dados, Andreas Jonsson, Mark Loram - 1

Z powodu upadków bądź wykluczeń za upadek wyścigów w ramach Grand Prix na torze w Vojens nie kończyli:

Piotr Protasiewicz - 5 razy

Bjarne Pedersen - 2

Andy Smith, Jesper Jensen, Robert Dados, Ryan Sullivan, Tony Rickardsson, Mark Loram, Sebastian Ułamek, Hans Andersen, Scott Nicholls, Nicki Pedersen, Jason Crump - 1

Wykluczeni za spowodowanie upadku byli: Tomasz Gollob, Billy Hamill, Rune Holta, Grzegorz Walasek, Greg Hancock, Niklas Klingberg - wszyscy jednokrotnie.

W latach 1995 - 2002 jedynie Andreas Jonsson nie zdążył na start i został wykluczony za przekroczenie limitu dwóch minut.

W historii Grand Prix w Vojens mieliśmy do czynienia z trzema wykluczeniami za dotknięcie taśmy. Psychicznie nie wytrzymywali: Leigh Adams, Piotr Protasiewicz i Niklas Klingberg - wszyscy jednokrotnie.

Najwyższymi średnimi biegowymi ze wszystkich 51 uczestników Grand Prix w Vojens legitymują się (wszystkie biegopunktówki zostały obliczone przy traktowaniu każdego wyścigu jako punktowanego 3-2-1-0):

Sam Ermolenko 2,333

Tony Rickardsson 2,128

Billy Hamill 2,119

Hans Nielsen 2,074

Greg Hancock 1,905

Nicki Pedersen 1,867

Jason Crump 1,821

Chris Louis 1,793

Grzegorz Walasek 1,750

Mark Loram 1,744

Jak na tym tle wypadają tegoroczni finaliści GP?:

Greg Hancock 1,905

Nicki Pedersen 1,867

Jason Crump 1,821

Grzegorz Walasek 1,750

Tomasz Gollob 1,719

Rune Holta 1,500

Leigh Adams 1,471

Scott Nicholls 1,250

Sebastian Ułamek 1,000

Andreas Jonsson 0,667

Hans Andersen 0,000

Należy pamiętać, że większość z nich w latach 1995 - 2002 dopiero rozpoczynała swoją międzynarodową karierę.

Do wielkich finałów Grand Prix Danii w Vojens awans uzyskiwali:

T. Rickardsson - 6 razy

T. Gollob i J. Crump - 4

H. Nielsen, G. Hancock, M. Loram - 3

S. Ermolenko, B. Hamill - 2

C. Louis, J. Screen, L. Adams, S. Danno, N. Pedersen - 1

Na podium tych finałów stawali:

T. Rickardsson 3-1-2

H. Nielsen 2-0-1

M. Loram 1-2-0

G. Hancock 1-0-2

B. Hamill 1-0-1

J. Crump 0-2-0

S. Ermolenko 0-1-0

T. Gollob 0-1-0

C. Louis 0-1-0

S. Danno 0-0-1

L. Adams 0-0-1

Skupmy się na szansach tegorocznych uczestników walki o tytuł mistrza świata. Przypomnijmy klasyfikację generalną mistrzostw:

1.Jason Crump - 126

2.Tomasz Gollob - 91

3.Greg Hancock - 87

4.Emil Sayfutdinov - 82

5.Andreas Jonsson - 67

6.Fredrik Lindgren - 64

7.Kenneth Bjerre - 63

8.Hans Andersen - 61

9.Nicki Pedersen - 59

10.Leigh Adams - 47

11.Sebastian Ułamek - 46

12.Rune Holta - 43

13.Chris Harris - 43

14.Grzegorz Walasek - 37

15.Antonio Lindbaeck - 27

16.Scott Nicholls - 25

17.Niels Iversen - 19

Zdecydowanym faworytem do mistrzowskiego tytułu pozostaje Jason Crump. On sam jednak zdaje sobie sprawę, że podczas gdy o wiele lepiej od pozostałych uczestników prezentuje się na torach czasowych (średnia biegowa uzyskana na nich wynosi w jego przypadku 2,571), o tyle na torach stałych jego biegopunktówka (2,071) jest niższa od średniej biegowej wicelidera klasyfikacji - Tomasza Golloba (2,154).

Spójrzmy na średnie biegowe wszystkich uczestników tegorocznego cyklu. Kolejno: średnia ogółem, średnia uzyskana na torach stałych, średnia uzyskana na torach czasowych. W nawiasach liczba wyścigów liczonych do średniej:

N. Pedersen 1,636 (36); 1,647 (17); 1,632 (19)

J. Crump 2,286 (49); 2,071 (28); 2,571 (21)

T. Gollob 1,909 (44); 2,154 (26); 1,556 (18)

G. Hancock 1,864 (44); 2,040 (25); 1,632 (19)

H. Andersen 1,475 (40); 1,478 (23); 1,471 (17)

L. Adams 1,237 (38); 1,522 (23); 0,800 (15)

A. Jonsson 1,650 (40); 1,750 (24); 1,500 (16)

R. Holta 1,194 (36); 1,000 (20); 1,438 (16)

S. Nicholls 0,833 (30); 0,650 (20); 0,800 (15)

F. Lindgren 1,463 (41); 1,478 (23); 1,444 (18)

C. Harris 1,162 (37); 1,143 (21); 1,188 (16)

K. Bjerre 1,452 (42); 1,520 (25); 1,353 (17)

G. Walasek 1,057 (35); 1,150 (20); 0,933 (15)

S. Ułamek 1,211 (38); 1,263 (19); 1,294 (17)

E. Sayfutdinov 1,810 (42); 1,583 (24); 2,111 (18)

Źródło artykułu: