Żużel. Jest nowa interpretacja regulaminu. Weryfikacji wyniku jednak nie będzie?!

zdradzi."

w tym biegu. Poważnie był trzeci? pewnie atakował? Czy starał się zamknąć kredę?Jak był czwarty i próbował coś robić to dlaczego z biegu wyleciał Piotr.?

decyzja będzie inna jak zwycięstwo Unii to w przyszłości będzie więcej takich niedomówień ... Siedzi tam wielu ''mędrców '' i nie wiadomo jak postąpić . Może najlepiej odejść i zająć się np. koszeniem trawy . Mędrcy niech zostawią już speedway w spokoju bo to wszystko idzie w złym kierunku.

na gorąco, a ci "najbardziej" mądrzy tego nie potrafią. Ludzie, którzy tworzyli ten regulamin to są jacyś niedorobieni jeżeli nie wiedzą jak interpretować to co stworzyli.

rozdania zawodnikom za styl jazdy (coś jak w skokach narciarskich). Jak może wykluczać i dawać ostrzeżenia za tylko jemu widoczne "mikroruchy" (widoczne w TV na max. przybliżeniu i slowmotion), wolno mu interpretować wykluczenia na zasadzie: tego zawodnika, lub ten klub lubię a tamtych nie lubię to zostanie "panem i władcą" a właściwie już sędziowie takimi są, przecież jeszcze nigdy nie został zmieniony wynik meczu i decyzja sędziowska. Jak widać tak jest!!! a jeśli tak jest to do czego GKSŻ?

wykładnię literalną, to nie powinniśmy mieć żadnych wątpliwości, co do tego, iż w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie treść art. 92 ust. 3 w zw. z art. 92 ust. 4 pkt 2RZMTŻ. W przedmiotowej sprawie mógł ewentualnie znaleźć zastosowanie art. 91 RZMTŻ, który jest jednym z tych przepisów, który reguluje zasady wykluczania zawodników, z tym wszakże zastrzeżeniem, iż przepis ten nie powinien być stosowany w sytuacjach, w których wykluczenie dotyczy zdarzenia na ostatnim okrążeniu (kwestię tę reguluje art. 92 RZMTŻ). Nie ma żadnych wątpliwości, iż w takich sytuacjach znajduje zastosowanie zasada specjalności w myśl, której przepis szczególny wyłącza zastosowanie przepisu ogólnego (lex specialis derogat legi generali). Reguła ta - jak się powszechnie przyjmuje - jest zasadą o charakterze logicznym. Tymczasem w świetle aktualnie obowiązujących przepisów konieczność zastosowania właśnie art. 92 RZMTŻ wynika wprost także z treści art. 91 ust. 3, względnie z art. 91 ust. 4 RZMTŻ, gdyż „związkowy prawodawca” wyraźnie wskazuje – poprzez użycie zwrotu „z zastrzeżeniem” – iż art. 92 jest przepisem szczególnym wobec art. 91 RZMTŻ. O tym, iż zastosowanie w takiej sytuacji znalazł – jak można domniemywać - art. 92 RZMTŻ świadczy wreszcie sposób przyznania punktów, gdyż zawodnik, który utracił pozycję otrzymał „jeden punkt”, a przecież nie dojechał do mety, a tylko art. 92 RZMTŻ pozwala na przyznanie punktów zawodnikowi, który nie dojechał do mety. 3. Za przyjęciem takiego stanowiska przemawia również przyjęty w doktrynie prawniczej tzw. argument ze zmiany przepisów, który polega na przyjęciu wzruszalnego domniemania nowości normatywnej. Oznacza to, że każda zmiana treści teksu prawnego powinna być uznawana za zmianę znaczącą, chyba że istnieją wystarczająco mocne argumenty przemawiające przeciwko takiej tezie. Prawodawca związkowy dotychczas przyjmował (dawny art. 72), że punkty – w sytuacji ziszczenia się warunku określonego w dawnym art. 72 - przyznaje się, zgodnie z porządkiem przekroczenia linii mety, z wyłączeniem wykluczonego zawodnika. Skoro więc na skutek dokonanych zmian uznano, iż jeśli żaden z zawodników nie ukończył biegu przed zdarzeniem to punkty przyznaje się - zgodnie z pozycjami, jakie zajmowali w chwili zdarzenia z wyłączeniem wykluczonego zawodnika (art. 92 ust. 4 pkt 2 RZMTŻ), to nie powinno być wątpliwości, iż wprowadzenie tego rodzaju zmiany zasad ustalania punktacji musi nieść za sobą jakąś wartość normatywną. Nie jest natomiast możliwie częściowe zastosowanie przepisów obowiązujących poprzednio, a częściowo tych obowiązujących aktualnie.

łuku ostatniego okrążenia, polegającym na faulu, niesportowej lub niebezpiecznej jeździe zawodnika, bieg jest uważany za zakończony, nawet wtedy, gdy sędzia przerywa bieg lub gdy żaden z zawodników nie przekroczy linii mety. Sędzia wyklucza zawodnika winnego zdarzenia, o którym mowa w ust. 1, i przyznaje punkty w następujący sposób: 1) zawodnikom, którzy ukończyli bieg, a znajdowali się przed miejscem zdarzenia – zgodnie z porządkiem przekroczenia linii mety oraz zawodnikom, którzy nie ukończyli biegu, a znajdowali się przed, w miejscu i za miejscem zdarzenia zgodnie z pozycjami jakie zajmowali w chwili zdarzenia, 2) zawodnikom, którzy ukończyli bieg, a znajdowali się za miejscem zdarzenia oraz zawodnikom, którzy znajdowali się w miejscu i za miejscem zdarzenia – zgodnie z pozycjami, jakie zajmowali w chwili zdarzenia, 3) jeżeli żaden z zawodników nie ukończył biegu – zgodnie z pozycjami, jaki zajmowali w chwili zdarzenia, z pominięciem zawodnika wykluczonego. Podstawowe wnioski z dokonanej analizy: 1. Na wstępie należy podkreślić, iż upoważnienie do wydawania regulaminów wynika z art. 13 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1133 z późn. zm.), który przyznaje właściwym polskim związkom sportowym m. in. prawo do ustanawiania i realizacji reguł sportowych, organizacyjnych i dyscyplinarnych we współzawodnictwie organizowanym przez ten związek. Nie budzi więc żadnych wątpliwości, iż tego rodzaju regulaminy mają charakter normatywny, albowiem podstawą ich wydania jest ustawa. Okoliczność ta rodzi dwojakiego rodzaju konsekwencje. Po pierwsze, podkreśla doniosłość prawną takiego regulaminu. Podmiot uchwalający regulamin jest swoistego rodzaju „związkowym prawodawcą”. Po drugie, powoduje, iż do jego interpretacji powinny zostać odpowiednio zastosowanie reguły wykładni właściwe dla przepisów prawa.

przepisów Regulaminu Zawodów Motocyklowych na Torach Żużlowych, zwanego dalej RZMTŻ, w tym zwłaszcza art. 76 ust. 3, art. 91, art. 92 i inne tego regulaminu. W szczególności doniosłego znaczenia nabiera treść art. 92 ust. 3 i 4 RZMTŻ oraz – nieobowiązujący już - art. 72 poprzednio obowiązującego regulaminu, które to przepisy – z uwagi na ich znaczenie w sprawie - warto przytoczyć w wymiarze in extenso: Art. 92 RSMTŻ (….) 3. Jeżeli podczas ostatniego okrążenia biegu ma miejsce zdarzenie polegające na niezawinionej utracie zajmowanej pozycji przez któregokolwiek zawodnika, o ile powodem utraty pozycji nie jest defekt motocykla i bieg nie jest przerwany, sędzia wyklucza winnego zawodnika stosując odpowiednie przepisy dotyczące wykluczeń i ustala kolejność na mecie pozostałych zawodników uczestniczących w biegu w chwili zdarzenia w sposób określony w ust. 4 poniżej, z uwzględnieniem przepisów jak dla biegu przerwanego w art. 82 ust. 1. 4. Sposób ustalania kolejności zawodników na mecie w przypadkach, o których mowa w ust. 2 i 3 powyżej: 1) jeżeli co najmniej jeden z zawodników ukończył bieg przed zdarzeniem - zgodnie z porządkiem przekroczenia linii mety, a zawodnikom, którzy nie ukończyli biegu - zgodnie z pozycjami, jakie zajmowali w chwili zdarzenia,

możemy zachwycać się pięknem sportu, a wciąż zagłębiamy się w regulaminowe buble, których każdego roku przybywa. - Nie ma żadnych wątpliwości, że wynik nie tylko powinien, a musi być zweryfikowany. Bezsprzecznie znajdzie tu zastosowanie art. 92 ust. 4 pkt 2 regulaminu. Przemawia za tym kilka okoliczności, m.in. w treści regulaminu wskazano, że art. 92 znajduje zastosowanie na ostatnim okrążeniu. Po drugie wiemy, że związek, który uchwalał regulamin dokonał zmiany obowiązujących przepisów, które do 2017 roku brzmiały inaczej. Mówiły w uproszczeniu, że jeśli na drugim łuku ostatniego okrążenia dojdzie do incydentu, to o wyniku decyduje kolejność wjazdu na metę. Obecnie przepis mówi wyraźnie o pozycjach z chwili zdarzenia - komentuje Piotr Jóźwiak. W chwili zdarzenia, czyli upadku Szymona Woźniaka na pierwszej pozycji znajdował się Janusz Kołodziej. Przypomnijmy, że sędzia Kuśnierz przyznał 3 punkty Bartoszowi Zmarzlikowi, a nie Kołodziejowi, bowiem reprezentant Stali wjechał pierwszy na metę.