Pojedynek gigantów w Toruniu, dobre wspomnienia Byków z Tarnowa. Historia spotkań drużyn PGE Ekstraligi

W rozegraniu pełnej pierwszej rundy przeszkodziła pogoda. Udało się odjechać tylko mecze w piątek i sobotę - spotkania niedzielne zostały zaś odwołane z powodu niesprzyjającej aury, która nie pozwalała na właściwe przygotowanie nawierzchni.

Druga kolejka wystartuje w sobotę w Tarnowie, gdzie na tor wyjadą ci, którzy na inaugurację doznali porażek. W niedzielę w Gorzowie dojdzie natomiast do rywalizacji dwójki zespołów, które bardzo udanie rozpoczęły rozgrywki i zajmują obecnie dwa pierwsze miejsca w tabeli. W Poznaniu pierwszy w historii mecz na poziomie Ekstraligi, gdzie w roli gospodarza ścigać się będzie wyjątkowo drużyna z Wrocławia. Dla podopiecznych Piotra Barona będzie to premierowe spotkanie tegorocznej kampanii, podobnie zresztą jak dla beniaminka z Rybnika, który zjawi się w niedzielę na Golęcinie w roli gościa.

Na koniec weekendu toruńska Motoarena będzie gospodarzem spotkania "podwyższonego ryzyka", czyli starcia drużyn, które od wielu lat toczą ze sobą niezwykle wyrównane boje i niemal zawsze stwarzają znakomite widowiska. Do Torunia przyjadą siedmiokrotni mistrzowie kraju z Zielonej Góry.

Terminarz 2. kolejki:

16 kwietnia (sobota) Unia Tarnów - Fogo Unia Leszno, godzina 19:30, live nSport+ HD

17 kwietnia (niedziela) Stal Gorzów - MRGARDEN GKM Grudziądz, godzina 17:00 Betard Sparta Wrocław - ROW Rybnik, godzina 17:00, live nSport+ HD Get Well Toruń - Ekantor.pl Falubaz Zielona Góra, godzina 19:30, live nSport+ HD

Unia Tarnów - Fogo Unia Leszno

Dopiero czwarta wizyta lesznian na Mościcach zakończyła się triumfem. Było to w roku 1972, gdy Jaskółki i Byki mierzyły się w II lidze. Wcześniej w rywalizacji pomiędzy tymi zespołami tarnowianie byli na własnym torze niezwykle wymagającym przeciwnikiem i pokonywali utytułowanego rywala bez większych problemów. Na przestrzeni kolejnych dwudziestu kilku lat rywalizacja tarnowsko-leszczyńska była dość rzadka, ze względu na wieloletni zastój tarnowian na drugoligowym froncie (lata 1972-1985). W kolejnym dziesięcioleciu, role się nieco odwróciły i to drużyna z Leszna zaczęła mieć problemy z utrzymywaniem się wśród najlepszych, jednakże już od sezonu 1997 nieprzerwanie ściga się w najwyższej klasie. Wówczas sport żużlowy w Tarnowie pogrążył się w drugoligowym marazmie na kilka kolejnych lat.

Po tym jak żużel w tym mieście odzyskał dawny blask i klub w 2004 roku wzmocniony braćmi Gollob i Tony’m Rickardssonem wystartował w Ekstralidze, Unia mogła ponownie gościć u siebie imienniczkę z Leszna. Z przerwą w 2009 roku, gdy tarnowianie ścigali się na zapleczu elity, oba zespoły mierzą się od tamtej pory regularnie. W mistrzowskim dla Byków roku 2010 oprócz spotkania w rundzie zasadniczej oba kluby spotkały się także w rundzie play-off. Minimalna i przy tym dość nieoczekiwana wygrana Jaskółek nie wiele im jednak dała, bowiem w rewanżu lesznianie straty odrobili z nawiązką i awansowali do półfinału.

Na etapie półfinału obie ekipy spotkały się przed niespełna dwoma laty. Osłabiona brakiem Grega Hancocka i ogólnie poobijana Unia z Tarnowa nie sprostała rywalom nie tylko na wyjeździe, ale także na własnym torze. Odpadnięcie tym samym z walki o złoty medal, odebrano na Mościcach jako wielkie rozczarowanie, po zdecydowanie wygranej rundzie zasadniczej. W ubiegłym sezonie to Unia z Leszna zdominowała fazę zasadniczą, na co złożyła się także m.in. wygrana w Tarnowie. W ostatnich trzech potyczkach na długim owalu w Małopolsce najlepszym zawodnikiem lesznian był Nicki Pedersen, który okazję do potwierdzenia swoje klasy będzie miał także w sobotę.

Dziesięć ostatnich meczów w Tarnowie:

Bilans:

Stal Gorzów - MRGARDEN GKM Grudziądz

Starcia tych drużyn nie należą do częstych i jak dotąd licznik pojedynków pomiędzy nimi nabił tylko szesnaście meczów. Dokładnie połowa z nich rozegrała się na najwyższym poziomie rozgrywek. Po raz pierwszy w 1996 roku, gdy Stal-Pergo wygrała przy Śląskiej 51:39. Pierwsze skrzypce grali w obu zespołach uczestnicy cyklu Grand Prix: Jason Crump i Billy Hamill. Amerykanin w roku 1998 ponownie liderował GKMowi, jednak także i tym razem nie wystarczyło to do wywiezienia z Gorzowa korzystnego wyniku. Z drugiej strony brylował tym razem nieoceniony szwedzki mistrz Tony Rickardsson.

Rok później, broniący się przed spadkiem grudziądzanie ulegli na torze rywala tylko 44:46, gdy dwoił się i troił nieodżałowany Robert Dados, zdobywca 14 "oczek". Po raz czwarty i ostatni w elicie Stal mierzyła się z niedzielnym rywalem przed rokiem. Bardzo słabo spisujący się na wyjazdach GKM nie miał na obiekcie Edwarda Jancarza żadnych szans i został rozgromiony 27:63. Wcześniej do starć między tymi zespołami dochodziło w latach 2004-2007 w I lidze. Za każdym razem zwyciężali gorzowianie.

Dla dwójki zawodników zespołu trenera Roberta Kempińskiego niedzielny mecz w Gorzowie będzie powrotem na "stare śmieci". Rafał Okoniewski reprezentował barwy Stali w sumie przez cztery sezony (1999-2001 i 2010), jako junior, będąc najlepszym w Polsce w tej kategorii, co często przekładało się także na wyniki w lidze, gdy jego średnia oscylowała wokół 2 punktów na bieg.

Drugą postacią, która na stałe wpisała się w historię gorzowskiego jest Tomasz Gollob, reprezentujący Stal w sezonach 2008-2012. Przejście do miasta nad Wartą z tarnowskiej Unii sprawiło, że najwybitniejszy zawodnik w historii polskiego żużla zdołał powrócić do ścisłej czołówki cyklu Grand Prix, co zwieńczył zdobyciem tytułu indywidualnego mistrza świata w roku 2010. W tym samym sezonie Gollob wykręcił także w Ekstralidze znakomitą średnią 2,675.

Wszystkie mecze w Gorzowie:

Bilans:

Betard Sparta Wrocław - ROW Rybnik

W tegorocznej PGE Ekstralidze wrocławski klub zmuszony będzie korzystać z obiektu w poznańskim Golęcinie. Wyremontowany stadion po raz pierwszy gościć będzie czołowych żużlowców świata w wydaniu ligowym, co dla spragnionych entuzjastów "czarnego sportu" w stolicy Wielkopolski będzie nie lada gratką. Jako pierwszy do Poznania zawita ROW, który okazję do startów w tym mieście miał w sezonach 2007-2011, gdy ścigał się przeciwko PSŻowi w I lidze. Bilans meczów Rekiny mają jednak bardzo niekorzystny, bowiem na sześć wizyt zanotowały sześć porażek.

Dla wrocławian starcia z rybniczanami były niegdyś wielkim wydarzeniem. W drugiej połowie lat pięćdziesiątych i na początku kolejnego dziesięciolecia, rybnicki klub był prawdziwym hegemonem polskich torów, tocząc ze Spartą (wcześniej Spójnią) boje o mistrzostwo kraju, wychodząc z nich za każdym razem z tarczą. Następnie w latach siedemdziesiątych utytułowani Ślązacy potrafili bardzo często osiągać na Stadionie Olimpijskim zadowalające wyniki. Pierwsze skrzypce w górniczej drużynie grał wtedy jeden z najsłynniejszych wychowanków Andrzej Tkocz, który zawsze świetnie czuł się na wrocławskim owalu. Z drugiej strony czołową postacią był Ryszard Jany, a w kolejnych latach Henryk Jasek, dziś trener drużyny z Rawicza.

Po raz ostatni klub z Wrocławia gościł u siebie rybniczan przed dziesięcioma i dwunastoma laty. RKM nie wywoził jednak z Dolnego Śląska korzystnych wyników, doznając dwóch porażek. Ostatnia z nich to kolejny pogrom, gdy znakomicie prezentujący się Atlas rozgromił ligowego outsidera różnicą aż 40 punktów (65:25). Wrocławianie pod wodzą trenera Marka Cieślaka oraz Jasona Crumpa, jako lidera zespołu i sięgającego w tym samym sezonie po tytuł indywidualnego mistrza świata, wywalczyli po kilku miesiącach złoty medal, czwarty w historii. RKM zajął w lidze ostatnią lokatę, spadając klasę niżej.

Dziesięć ostatnich meczów we Wrocławiu:

Bilans:

Bilans rybniczan na torze w Poznaniu:

Get Well Toruń - Ekantor.pl Falubaz Zielona Góra

Wystarczy spojrzeć na ostatnie pojedynki w Grodzie Kopernika, by doskonale zdać sobie sprawę, że oba kluby toczą od kilku sezonów niezwykle wyrównaną rywalizację. Dodatkowo pełną podtekstów, wskutek częstej walki o medale, w tym także bezpośrednio o tytuł drużynowego mistrza Polski. I jeśli z kimś torunianom ściga się wyjątkowo trudno na własnym torze, na którym przecież nie zwykli często oddawać pola rywalom, to tym zespołem jest właśnie zielonogórski Falubaz, który wygrywał na Motoarenie już trzykrotnie - najwięcej ze wszystkich drużyn od 2009 roku.

Co ciekawe z żużlowcami z Winnego Grodu, toruński klub rywalizował także najwięcej razy spośród wszystkich w historii startów w lidze. W ubiegłym roku mecz w Toruniu był dokładnie setnym pomiędzy Aniołami a Myszką Miki. Ogólny bilans lepszy mają zielonogórzanie, którzy wygrali 51 razy, przy 45 triumfach rywali i 3 remisach. Po raz pierwszy klub z obu miast spotkały się ze sobą w 1959 roku w III Lidze. Przez kolejne lata rywalizowały ze sobą w tej klasie rozgrywkowej, a następnie w II Lidze, gdzie lepsze wyniki notował Zgrzeblarki (później Falubaz). Odkąd toruńscy żużlowcy ścigają się w najwyższej lidze (od 1976 roku), rywalizacja toczy się tylko na tym szczeblu, bowiem żółto-niebiesko-biali nigdy nie zaznali goryczy spadku z ligi, podczas gdy w latach dziewięćdziesiątych i na początku XXI wieku klub z Zielonej Góry balansował na granicy dwóch najwyższych poziomów ligowych.

W najnowszej historii początek niezwykle emocjonującej i zażartej rywalizacji miał miejsce w sezonie 2008, gdy Unibax zmierzał po triumf w DMP, pokonując rywali z zachodniej części Polski na etapie półfinału. W roku kolejnym już na nowoczesnej Motoarenie, Falubaz odebrał torunianom tytuł, zdobywając go po raz pierwszy od osiemnastu lat. W rewanżowym meczu, przerwanym po 13. biegu z powodu deszczu, zielonogórzanie wygrali 40:38. Do ponownej rywalizacji obu zespołów o tytuł doszło przed trzema laty, gdy Unibax w pierwszym starciu wygrał 46:43. Do rewanżu przy Wrocławskiej 69, jak doskonale pamiętają kibice w Polsce nie doszło, po tym jak torunianie oddali mecz walkowerem i mistrzostwo zdobyli rywale.

W ostatnich dwóch sezonach torunianie wygrywali na własnym torze, choć nie bez kłopotów. Na uwagę zasługuje fakt, że na toruńskim owalu niemal zawsze znakomicie spisuje się kapitan Falubazu Piotr Protasiewicz - lider swojego zespołu w pięciu z dziesięciu ostatnich potyczek na Motoarenie. Z drugiej strony barykady udane mecze przeciwko niedzielnemu rywalowi zaliczał Adrian Miedziński. W pamięć kibicom zapadł zapewne komplet punktów wychowanka Apatora w meczu rundy zasadniczej sezonu 2011.

Dziesięć ostatnich meczów w Toruniu:

Bilans: